Kilka słów o Towarzystwie
Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychodynamicznej posiada dobrze zorganizowane struktury, tworzącą się tradycję merytorycznych dyskusji na sympozjach i konferencjach, zabiera głos w ważnych dla polskich psychoterapeutów pracach nad regulacjami prawnymi, a także tworzy grupę, prawie 800 osób młodych i aktywnych. Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychodynamicznej powstał
o z potrzeby chwili. W ostatnich latach wystąpiły zmiany w organizacji ruchu psychoterapeutycznego w Polsce. Zaczęły się pojawiać różne towarzystwa psychoterapeutyczne, które niezależnie od prezentowanej przez siebie siły merytorycznej, zaczęły uzyskiwać znaczący wpływ na sytuację prawną psychoterapii. Sekcje Psychoterapii zarówno Polskiego Towarzystwa Psychologicznego jak i Psychiatrycznego straciły swoją dominującą rolę, poniekąd na własne życzenie, przestając być wystarczającym oparciem dla środowiska psychoterapeutów psychodynamicznych. Powstało więc Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychodynamicznej. Ale drugi powód jego powstania jest ciekawszy. To konieczność i przyjemność merytorycznej pracy na rzecz propagowania zarówno wysokich standardów profesjonalnych wśród psychoterapeutów określających się jako psychodynamiczni, jak i praca nad definiowaniem tego podejścia w terapii. W Polsce, w której psychoanaliza nie była, przez lata, popularnym źródłem inspiracji psychoterapeutycznej, praktycznie do końca XX wieku, nie było możliwości korzystania z niej zarówno w zakresie terapii, jak i szkoleń. Ta sytuacja, paradoksalnie, umożliwiła wyodrębnienie się podejścia psychodynamicznego, które korzysta z teorii psychoanalitycznych, lecz różni się od formalnie zorganizowanej, tradycyjnej psychoanalizy czy też terapii psychoanalitycznej. W krajach gdzie formalna psychoanaliza ma długie i nieprzerwane tradycje, siłą rzeczy trudniej było nie ulegać jej wpływom, i pozytywnym i negatywnym, ograniczającym kreatywność myśli. W bezpośredniej rozmowie podkreślał to wielki polski psychoanalityk, Jan Malewski, który w połowie lat dziewięćdziesiątych wspomagał środowisko krakowskie (a i później jego odłam psychoanalityczny). Także wśród rozwoju różnych kierunków psychologicznych w Polsce, rozwijało się podejście psychodynamiczne. dr Boguchwał Winid rozwijał tę koncepcję od lat pięćdziesiątych ub. wieku, po nim olbrzymie zasługi oddaje temu podejściu nasz kolega dr Piotr Drozdowski. I tak, przez lata środowisko psychoterapeutów psychodynamicznych rozrastało się, szkolone przez Oddział Nerwic i Zaburzeń Osobowości Kliniki Psychiatrycznej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie czy też Krakowskie Centrum Psychodynamiczne. A teraz integruje się, łączy swoje siły w Polskim Towarzystwie Psychoterapii Psychodynamicznej.
