Co to jest strona internetowa?

Kraj, Kraków (2025)

15/02/2025

Kochanie, bądź jeszcze trochę cierpliwa, nie kłóć się z moją mamą. Po słowach męża rzuciła się do łazienki, by się rozpłakać

Karol wrócił do domu z pracy i zastał swoją żonę Różę znów zajętą w kuchni. Stała przy kuchence, a w całym mieszkaniu unosił się pyszny aromat klopsików w sosie.

Rano, kiedy wyszedł do pracy, Róża wróciła do kuchni pozmywać naczynia, które zostawili dla niej teściowie. Karol spojrzał na swoją wyczerpaną żonę, którą bardzo kochał i zrobiło mu się jej żal.

Niedawno jego matka znowu nakrzyczała na Różę z jakiegoś głupiego powodu, ale żona znosi to, ponieważ Karol ją o to poprosił. Nie mogą wyprowadzić się z domu jego rodziców. Karol po prostu nie wyobrażał sobie życia z dala od mamy. I czuł się bardzo nieswojo, gdy jego ukochana matka i kobieta, którą kochał, kłóciły się ze sobą.

Usiadł przy stole, wziął Różę za ręce i spojrzał jej w oczy:

- Kochanie, wytrzymaj ze mną jeszcze trochę. Tylko proszę, nie kłóć się z moją mamą.
- Myślałam, że powiesz mi, że się wyprowadzamy. Ale to się nigdy nie stanie — powiedziała Róża i pobiegła do łazienki.

To było jedyne miejsce, gdzie mogła się wypłakać. Rodzice Karola wrócili z pracy. Kiedy wszyscy usiedli przy stole, matka mężczyzny zaczęła:

- No dalej, pokaż, co ugotowałaś tym razem. Może zaskoczysz nas czymś ciekawym.
- Róża zawsze robi wszystko pyszne — powiedział ojciec Karola.
- Nic nie mów, zaraz zacznę prawdziwą krytykę — odpowiedziała jego matka.

Karol patrzył, jak Róża nalewa zupę dla swojej teściowej z przerażonymi oczami i drżącymi rękami. Jej teść zawsze ją wspierał, ale teściowa potrafiła ją upokorzyć z byle powodu lub sprawić, że się bała.
Najwyraźniej jej się to podobało. Ale nie mogła tak dłużej, Karol wstał i powiedział:

- Mamo i tato, bardzo was kocham, ale bardzo kocham też Różę, bez względu na to, jak bardzo mojej mamie może się to nie podobać. Zdecydowałem, że się wyprowadzimy, w przeciwnym razie matka całkowicie zniszczy nasz związek.

Matka zaczęła się złościć, ale ojciec uspokoił ją i powiedział, że to właściwa decyzja. Młodzi ludzie powinni mieszkać osobno.

15/02/2025

Moja mama i teściowa zacierają ręce, czekając, aż weźmiemy urlop. Czeka je niespodzianka

W końcu wzięliśmy z mężem urlop w pracy, bo przez całe lato nie mieliśmy czasu nigdzie wyjechać.

Moja matka i teściowa dzwonią do mnie prawie codziennie, aby zapytać, czy mój mąż i ja w końcu wzięliśmy dzień wolny od pracy i jakie mamy plany. Wiem, że już dawno wszystko dla nas zaplanowały — ogród, pole nie zajmą się same sobą. Musimy zbierać pomidory i ogórki, robić naprawy w altanie i ogólnie jesteśmy dla nich darmową siłą roboczą.

Ale już wyobrażam sobie ich zdziwienie, gdy dowiedzą się o naszej "niespodziance". Po raz pierwszy od siedmiu lat nie będę czołgać się na czworakach po grządkach w ogrodzie, a mój mąż nie będzie nosił ciężkich mebli. Kupiliśmy wakacje za granicą.

Wreszcie po raz pierwszy będziemy mogli spędzić wakacje tylko we dwoje i opalać się na słońcu, pływać w basenie i po prostu spać do obiadu!

Odkąd pamiętam, nawet w soboty czy dni świąteczne, teściowa czy mama zawsze zwabiały nas do siebie. Czasem dzwoniły i pytały, co słychać. Opowiadasz im o tym i z grzeczności pytasz również o ich zdrowie. W zamian słyszysz tysiąc i jeden skarg: bolą ich plecy, muszą sadzić ziemniaki, muszą pielić kwiaty i tak dalej, i tak dalej. Współczujesz starszym ludziom i oferujesz pomoc. Ale były chwile, kiedy moja cierpliwość była już na wyczerpaniu.

Tym razem postanowiliśmy wyprzedzić nasze matki. Potajemnie kupiliśmy bilety, zarezerwowaliśmy hotel, a dzieci miały pojechać na obóz w góry. Lepiej było pozwolić im odpocząć na łonie natury niż łapać robaki w ogrodzie.

Ale moja teściowa już dzwoni i prosi mnie o zakup farby do domu — jest już zbrylona, a ściana wymaga odmalowania. Nie, niech sama zatrudni malarzy do brudnej roboty.

Wczoraj moja mama zadzwoniła i "przypadkiem" wspomniała, że deski w jej stodole są spróchniałe i trzeba je przybić. Jej sąsiad, który kiedyś pracował jako budowniczy, mieszka obok, więc niech pomoże!

Myślą, że ponieważ są naszymi rodzicami, natychmiast rzucimy się im na pomoc. Jak zestresowane psy. Nie, wystarczy. Nawet dzieci proszą nas, abyśmy w weekendy poszli do parku lub kina, aby się zrelaksować, zamiast pracować w polu w upale. I nie mają nic przeciwko wyjazdom w góry, bo będą miały tam wielu przyjaciół.

Ciekawe towarzystwo, nowe przygody i wrażenia. Oczywiście nasze mamy nie wiedzą, że bony mamy w kieszeniach od dawna i że za kilka dni będziemy opalać się nad morzem. I co nam zrobią, obrażą się? Nie obchodzi mnie, czy mają dużo do zrobienia. Mój mąż i ja chcemy tylko kilka dni wolnego! Nie zasłużyliśmy na to?

15/02/2025

"Polubiliśmy naszego przyszłego zięcia": Kiedy zobaczyliśmy jego matkę, prosiliśmy córkę, aby trzymała się od nich z daleka

Moja córka przekazała mi i mojemu mężowi dobrą wiadomość: chciała przedstawić nam swojego chłopaka, Jurka.

Spotykają się od dwóch lat, a on zamierza się jej oświadczyć. Byliśmy bardzo podekscytowani i rano zaczęliśmy z mężem przygotowania. Posprzątaliśmy mieszkanie, kupiliśmy artykuły spożywcze, zaczęliśmy gotować ciekawe potrawy, a wieczorem wszystko było gotowe.

Jednak moja córka przyjechała nie tylko z Jurkiem, ale także z jego matką. Pewnie nie powiedziała nam, żebyśmy się zbytnio nie ekscytowali, ale to nawet lepiej, że poznamy naszych przyszłych krewnych.

Usiedliśmy przy stole, a wtedy swatka zaczęła nas o wszystko wypytywać. Gdzie pracujemy z mężem, ile zarabiamy. Zaczęła nawet prosić męża, aby zatrudnił Jurka w swojej firmie, nie tylko jako pracownika, ale na jakimś stanowisku kierowniczym. Był zdezorientowany, nie wiedział nawet, co powiedzieć, a ja uratowałam sytuację:

- Zdecydowanie pomyślimy o tym i zobaczymy, co da się zrobić. Jurek nie ma odpowiedniego wykształcenia... a tak przy okazji, jakie ty masz wykształcenie, gdzie pracujesz?

- Po co mówić o mnie, porozmawiajmy o tym, gdzie młodzi będą mieszkać po ślubie. Ja mam jednopokojowe mieszkanie, więc nie mogę tego zrobić od razu... ale ty — swatka rozejrzała się po naszym trzypokojowym mieszkaniu i doszła do wniosku, że nowożeńcom nie będzie tu ciasno.

Powiedziałam jej, że mój mąż i ja planujemy kupić naszej córce mieszkanie. Wtedy ożywiła się, wypiła radośnie i powiedziała, że w tej sytuacji na pewno będzie ślub.

Jej odpowiedź pozostawiła we mnie bardzo nieprzyjemny posmak. Mój mąż również zauważył jej nieuprzejmość. Nie powiedziała nam nic o sobie, ale wypytywała nas o wszystko, co dotyczyło naszego życia.

Nic nie powiedzieliśmy naszej córce, była taka szczęśliwa, a Jurek wydaje się być spokojnym i miłym facetem, ale bardzo cichym, ponieważ jego matka mówiła więcej. Nadszedł czas, aby kupić mieszkanie dla córki.
Kiedy swatka dowiedziała się o tym, natychmiast do nas zadzwoniła. Domagała się, aby pół domu należało do jej syna, na co odpowiedziałam, że absolutnie się na to nie zgadzam. Swatka oznajmiła oburzona, że to skandal i brak szacunku do Jurka. Wykrzyczała, że ślubu nie będzie.

Moja córka nie cierpiała długo z powodu rozstania... zdała sobie sprawę, że Jurek był tylko maminsynkiem, który nie potrafił stanąć w jej obronie. Dobrze, że za niego nie wyszła.

15/02/2025

Poprosiliśmy teściów o nasze zbiory z działki. Wrzucili wszystko do garażu i odmówili zwrotu

Mój mąż i ja jesteśmy dumnymi właścicielami domku letniskowego od kilku lat. Ogrodnictwo wciąż nie idzie najlepiej, ale zbieramy plony. Darek promieniał radością, gdy chodził między grządkami i sprawdzał rosnące krzewy. Ten rok był szczególnie udany. We wrześniu wykopaliśmy ziemniaki i zostawiliśmy je do wyschnięcia na miejscu.

W październiku zebraliśmy kilka worków ziemniaków, kapusty i buraków. I zaczęliśmy się zastanawiać, jak przetransportować. Darek stwierdził, że za worek ziemniaków, jego ojciec nam pomoże w transporcie.

W wyznaczonym dniu teściowie przyjechali na naszą działkę. Mój mąż i ja szybko wrzuciliśmy torby do przyczepy. Mieliśmy pojechać za nimi naszym samochodem, ale mieliśmy opóźnienie, ponieważ zamek w bramie był zablokowany. Miałam złe przeczucia. Mój mąż zapewnił mnie, że dał im zapasowy klucz do garażu.

W końcu zamek ustąpił i odjechaliśmy w kierunku spółdzielni garażowej. Ale przy drzwiach nikogo nie było. Zastanawialiśmy się, czy rodzice się nie zgubili. Kiedy otworzyliśmy drzwi, zobaczyliśmy, że w środku nie było ani jednej torby. Darek zaczął gorączkowo dzwonić do rodziców, ale dopiero po chwili telefon został odebrany.

Słyszałam w słuchawce głos teścia, ale nie mogłam rozszyfrować słów. Zamiast tego twarz mojego męża rozciągała się coraz bardziej ze zdziwienia. W milczeniu odłożył słuchawkę i powiedział, że musi wracać do domu, do rodziców.

Okazało się, że zabrali nasze ziemniaki i nie chcą oddać, bo niby tak będzie wygodniej!

Rodzice Darka postanowili wspierać drugiego syna naszym kosztem. Zenek zawsze był bez pracy i pieniędzy, z dwójką dzieci i żoną na urlopie macierzyńskim. Mąż grzecznie poprosił o zwrot naszych zbiorów, ale teściowie stwierdzili, że musimy podzielić się z rodziną Zenka, więc ziemniaki zostają w ich garażu.

Darek wściekł się i zagroził, że przetnie drzwi kątówką i zabierze, co jego. Teściowie byli ostatnimi osobami, które chciałyby, aby ich własność została uszkodzona, a sąsiedzi ucieszyliby się z takiego przedstawienia.

Jego rodzice bardzo dbają o swoją reputację. Teść rzucił nam klucze z kamienną twarzą, oskarżając nas o chciwość. Szybko wynieśliśmy wszystkie worki z garażu, mimo że musieliśmy zrobić trzy wycieczki. Już nigdy w życiu nie poprosimy rodziców Darka o pomoc. Nie będziemy sponsorować ani ich, ani krnąbrnego Zenka.

14/02/2025

Dzwonek do drzwi, otwieram i widzę płaczącą teściową.

Kiedy 15 lat temu pobraliśmy się z Wiktorem, moja teściowa od razu dała mi jasno do zrozumienia, że nigdy nie będziemy przyjaciółkami.

Pobraliśmy się, ale Wiktor i ja nie mieliśmy dzieci. Czekaliśmy na nie przez dziesięć długich lat. I wtedy Bóg wynagrodził nasze oczekiwania synem i córką. Przez te lata, kiedy mieszkaliśmy razem, biznes Wiktora szedł dobrze. Był dyrektorem dużej firmy, więc mogłam spokojnie siedzieć z dziećmi na urlopie macierzyńskim.

Moja mama mieszkała daleko od nas, więc nie mogła pomóc, a teściowa przez te 15 lat nie zmieniła swojego nastawienia do mnie. W jej oczach byłam nikim, prowincjonalną dziewczyną, która zabrała jej syna.

Mój szczęśliwy świat zawalił się w jednej chwili. Pewnego dnia wróciłam do domu ze spaceru z dziećmi i zobaczyłam kartkę papieru na stoliku nocnym. Idąc dalej, zdałam sobie sprawę, że rzeczy Wiktora nie ma w domu. Zostawił mnie, a na kartce napisał niechlujnie: Wybacz mi, ale zakochałem się w kimś innym. Nie musisz mnie szukać, wiem, że jesteś silna i poradzisz sobie

Wiktor po prostu zniknął z naszego życia, pozostawiając mnie i dzieci samym sobie. Z ciężkim sercem zadzwoniłam do teściowej: - To wszystko twoja wina — powiedziała triumfalnie.

Jestem taka zdezorientowana. Jaka moja wina? Czy zrobiłam coś złego? Wiktor nie zostawił nam żadnych pieniędzy, więc nie miałam prawie żadnych środków do życia.

Nie mogłam jeszcze znaleźć pracy i nie miałam z kim zostawić dzieci. I wtedy przyszło mi do głowy, że kiedyś miałam dobrą pracę na pół etatu przy pisaniu prac naukowych.

Pewnego jesiennego wieczoru późny dzwonek do drzwi sprawił, że pomyślałam, że to ktoś z sąsiadów. Jednak kiedy otworzyłam drzwi, stała tam moja teściowa. Natychmiast rozpłakała się w drzwiach, a ja zaprosiłam ją do środka.

Okazało się, że młoda dziewczyna Wiktora była oszustką, która owinęła go wokół palca, pozostawiając ich rodzinę praktycznie z niczym. Teraz ledwo wiążą koniec z końcem.

Moja teściowa błagała mnie, żebym pozwoliła jej z nami zostać. I nie wiem, co mam zrobić: wybaczyć jej czy zrobić to samo, co oni zrobili niedawno mnie — po prostu odciąć ją od mojego życia?

14/02/2025

Moja mama chce, żebyśmy płacili jej za opiekę nad wnukiem. Otwarcie powiedziała to mojemu dziecku.

Moja mama zawsze była dla mnie wzorem siły i poświęcenia. Kiedy urodził się mój syn, byłam pewna, że będzie równie oddaną babcią, jaką była matką. Jednak ostatnie wydarzenia zmieniły moje spojrzenie na nią całkowicie.

Z powodu pracy musiałam wrócić do obowiązków zawodowych zaledwie kilka miesięcy po urodzeniu dziecka. Mój mąż również pracował na pełen etat, dlatego opieka nad naszym synem stała się prawdziwym wyzwaniem. Zwróciłam się do mamy z prośbą o pomoc. Przez pierwszy rok mama przychodziła do nas codziennie, zajmowała się wnukiem, a ja byłam wdzięczna za jej wsparcie.

Jednak pewnego dnia, kiedy wróciłam do domu, usłyszałam rozmowę między moim synem a mamą. Jej słowa wstrząsnęły mną do głębi.

„Twoja mama i tata powinni mi płacić za to, że się tobą zajmuję” – powiedziała tonem, jakiego nigdy wcześniej u niej nie słyszałam.

„Babciu, a dlaczego mieliby ci płacić? Czy nie kochasz mnie?” – zapytał niewinnym głosem.

„Oczywiście, że cię kocham” – odpowiedziała mama, ale jej głos był chłodny.

„Ale to dużo pracy, a ja nie mam już sił na to wszystko. Gdyby mi płacili, mogłabym sobie na coś pozwolić, może na mały wyjazd albo na nowe rzeczy”

Nie mogłam uwierzyć w to, co słyszę. Moja mama, którą zawsze uważałam za bezinteresowną, teraz mówiła o pieniądzach jak o czymś, co powinno być oczywistością za opiekę nad wnukiem
Wieczorem postanowiłam z nią porozmawiać.

„Mamo, usłyszałam, co mówiłaś do mojego syna. Naprawdę uważasz, że powinniśmy ci płacić za opiekę nad nim? Myślałam, że robisz to, bo chcesz, a nie z obowiązku.”

Mama spojrzała na mnie z chłodem, jakiego nigdy wcześniej nie widziałam w jej oczach. „Lata opieki nad tobą, a teraz nad twoim dzieckiem – to wszystko jest męczące. Mam prawo oczekiwać czegoś w zamian. Nie jestem już młoda, a czas i zdrowie, które poświęcam, są dla mnie cenne.”

Słowa te były jak cios. Całe moje dzieciństwo, każda chwila, gdy myślałam, że jestem kochana bezwarunkowo, nagle wydały się kłamstwem.

Nie wiedziałam, co odpowiedzieć. W mojej głowie kotłowały się myśli. Czy to ja źle rozumiałam naszą relację, czy to mama zmieniła się na przestrzeni lat?

14/02/2025

Mąż krzyczał na mnie, że jego matka siedzi głodna od kilku dni. Ale tylko wczoraj byłam u niej.
Mąż wszedł do domu jak burza. Jego twarz była czerwona ze złości, a ja od razu poczułam, że coś jest nie tak. Nie zdążyłam nawet zapytać, co się stało, kiedy podniósł głos

- Jak możesz być tak bezduszna? Moja matka od kilku dni nie jadła nic porządnego – krzyczał, a ja zamarłam
Nie rozumiałam, o co mu chodzi. Przecież zaledwie wczoraj byłam u teściowej. Zaniosłam jej zakupy –wszystko, co lubi. Posiedziałam z nią przez chwilę, rozmawiałyśmy o zwykłych sprawach. Była spokojna, jak zawsze
- Wszystko jej przyniosłam, rozmawiałyśmy – próbowałam się bronić, ale mój głos brzmiał słabo w obliczu jego wściekłości
- To niemożliwe! Dzwoniła do mnie i mówiła, że siedzi głodna, że nikt się nią nie interesuje. Ty tylko myślisz o sobie! – wyrzucał z siebie, a każde jego słowo bolało coraz bardziej

Starałam się zrozumieć, co się dzieje. Dlaczego teściowa tak powiedziała? Zaczęłam zastanawiać się, czy może coś jej się pomyliło, może zapomniała, że byłam u niej. Przecież jest już w starszym wieku. Ale mąż nie chciał słuchać

– Ty nigdy jej nie lubiłaś! Od początku mówiłam, że traktujesz ją jak ciężar – krzyczał

– To nieprawda. Zawsze o nią dbam, ty sam prawie nigdy tam nie bywasz – odpowiedziałam, próbując zachować spokój

– Bo to twój obowiązek! To ty powinnaś się nią zajmować, ja mam pracę! – wrzasnął, jakby to była oczywistość

Nie mogłam już wytrzymać. Zawsze jego matka była na pierwszym miejscu

- To nie ja jestem odpowiedzialna za twoją matkę! Robię, co mogę, ale ty nigdy nie zauważasz, ile to kosztuje mnie zdrowia i czasu A ona? Może wcale nie jest głodna, może po prostu chce więcej twojej uwagi – wybuchnęłam, nie potrafiąc już dłużej tłumić swoich emocji

Mąż patrzył na mnie przez chwilę w milczeniu, jakby pierwszy raz usłyszał, co naprawdę czuję. Ale zamiast odpowiedzieć, odwrócił się i wyszedł. Zostałam sama, w tej ciszy, z poczuciem, że znów zostałam niezrozumiana.

Cały wieczór spędziłam, myśląc o tym, jak to wszystko się stało. Jak mogłam dojść do momentu, w którym moje starania są nic niewarte? I czy kiedykolwiek będę w stanie udźwignąć ciężar, który na mnie nałożyli?

13/02/2025

Synowa nie chce nazwać syna po dziadku. Nie zdaje sobie sprawy, jak ważne jest pokrewieństwo

Syn miał 44 lata, kiedy wybrał młodą kobietę na żonę. Odszedł od byłej żony, ale utrzymywał kontakt z córką. Wnuczka była już studentką, więc nie potrzebowała zbytnio ojca. Nie prawiłam mu morałów, najważniejsze było to, żeby mój syn był szczęśliwy.

Rozumiałam, że małżeństwo między nimi nie było udane. Nowa synowa wykorzystywała sytuację finansową mojego syna, a on spełniał każdą jej zachciankę. Nie wyszła za mężczyznę, którego kochała, ale za jego gruby portfel. Nie tylko ja tak myślałam. Aby nie przegapić takiego pana młodego, natychmiast zaszła w ciążę i przykuła go do siebie.

Kiedy mój syn dowiedział się, że urodzi się chłopiec, był w siódmym niebie. Od tak dawna marzył o dziedzicu! Mój mąż również ucieszył się z tej wiadomości, ponieważ miał jedno marzenie — chciał, aby jego wnuk nosił jego imię. Jego imię jest stare — Euzebiusz.

Pewnego dnia postanowiliśmy odwiedzić nowożeńców i poruszyć temat imienia przyszłego dziecka. Wiedziałam, że w nowej rodzinie syn o niczym nie decyduje, więc od razu rozpoczęłam rozmowę z synową
- Jak planujesz nazwać syna?
- Nie wiem, jeszcze się nad tym nie zastanawiałam — odpowiedziała obojętnie
- Może dasz mu na imię po dziadku?
W odpowiedzi synowa tylko się roześmiała.

Najpierw pomyślała o swoim ojcu, z którym nie miała kontaktu. Kiedy zrozumiała, o co mi chodzi, odpowiedziała:

- Nie. Takim imieniem można sobie język połamać! Och, nawet nie chcę o tym mówić. Nie chcę, żeby mojemu dziecku dokuczano przez całe życie.

Najgorsze jest to, że mój syn nawet nie stanął w mojej obronie. Mój mąż poczuł się urażony, jego twarz nawet się zmieniła. Ledwo doczekał się wnuka, był o krok od spełnienia marzenia, a tu taka wpadka. Nie rozumiem, dlaczego moja synowa traktuje nas z lekceważeniem. Nie chodzi nawet o to, że odmówiła, ale o to, jak niegrzecznie to przedstawiła.

Zadzwoniłam potem do syna, prosząc go, by zmienił zdanie żony. Starzy ludzie tak niewiele potrzebują do szczęścia, dlaczego ich nie uszczęśliwić? Odrzucił mnie, bo nie chce denerwować swojej ciężarnej żony. Mój mąż nie chce nawet widzieć swojego syna.

13/02/2025

Życzę Ci cudownego dnia pełnego uśmiechu, radości i inspiracji. Niech każda chwila napełni Twoje serce pozytywną energią, a życie obdarzy Cię niezapomnianymi chwilami. Miłego dnia!

22/01/2025

Moja teściowa uważa, że powinniśmy oddawać jej wszystkie pieniądze. To nie jest normalne

Kiedy po ślubie przeprowadziliśmy się do domu mojej teściowej, miałam nadzieję, że to będzie dla nas początek nowego, spokojnego życia. Dom teściowej miał być tymczasowym miejscem, gdzie mogliśmy się osiedlić, zanim zbudujemy coś swojego.

Teściowa była miła i uprzejma, a ja starałam się jej odwdzięczyć, pomagając w codziennych obowiązkach. Jednak z czasem zaczęłam dostrzegać, że coś jest nie tak.

Teściowa zaczęła narzekać, że wszystko, co zarabiamy, powinniśmy oddawać jej. Uważała, że skoro mieszkamy pod jej dachem, to wszystkie pieniądze, które mamy, powinny trafiać do jej rąk.

Z każdą kolejną wypłatą teściowa stawała się coraz bardziej nachalna. Żądała od nas coraz większych kwot, a kiedy odmawialiśmy, zaczynała się awantura. Mimo że opłacaliśmy rachunki i staraliśmy się dokładać do domowego budżetu, to dla niej nigdy nie było wystarczająco.

Czułam, że nasze małżeństwo zaczyna pękać pod presją. Mąż, choć próbował mnie wspierać, często ulegał jej żądaniom. Nie chciał się z nią kłócić, bał się, że jeśli postawi jej opór, wyrzuci nas z domu.

Z każdym kolejnym żądaniem teściowej nasza sytuacja finansowa stawała się coraz bardziej dramatyczna. Nie mieliśmy już żadnych oszczędności, a wszystkie nasze plany na przyszłość zaczęły się rozpadać.

Pewnego dnia, po kolejnej awanturze o pieniądze, postanowiłam, że muszę postawić sprawę jasno. Usiedliśmy wszyscy razem przy stole i wyznałam, że nie możemy dłużej żyć w ten sposób.

Powiedziałam teściowej, że rozumiem, iż daje nam dach nad głową, ale nie możemy oddawać jej wszystkich naszych zarobków. Musimy mieć prawo do decydowania o własnych pieniądzach i przyszłości.

Teściowa była wściekła. Zarzuciła mi, że jestem niewdzięczna, że próbuję rozbić rodzinę, że chcę ją zrujnować. Mąż, choć początkowo milczał, w końcu przyznał mi rację.

Wiedział, że nie możemy dłużej żyć pod taką presją. Teściowa, widząc, że tracimy cierpliwość, zaproponowała, byśmy się wyprowadzili, jeśli nie chcemy spełniać jej żądań.

22/01/2025

Dzięki mojej mamie, obcy ludzie używali naszego mieszkania jako hotelu. Dopóki mój mąż nie zakończył tej sprawy

Marzeniem moim i mojego męża było zamieszkanie nad morzem. Dążyliśmy do tego przez dziesięć długich lat, odmawiając sobie wszystkiego. I tak — marzenie się spełniło. Udało nam się odetchnąć z ulgą i zrelaksować się tylko przez pierwsze kilka miesięcy.

Potem przyjechała moja mama. Podziwiając nasze przytulne mieszkanie, poprosiła o komplet kluczy, aby, że tak powiem, mogła przyjechać bez żadnych problemów.

Pewnego ranka, usłyszeliśmy dźwięk otwieranego zamka. Mój mąż myśląc, że "kochana mama" przyjechała poszedł na spotkanie z wczesnym gościem. Ku jego wielkiemu zdumieniu, zobaczył w korytarzu rodzinę z dwójką dzieci.

Kiedy przyłączyłam się do "ceremonii powitania", zobaczyłam, że to rodzina mojej kuzynki. Moja kuzynka powiedziała, że zrobili duplikat kluczy z kopii mojej mamy, a mama powiedziała im, że będziemy zachwyceni niespodzianką.

Ci "turyści" mieszkali z nami przez tydzień. Odprowadziwszy w spokoju rodzinę kuzynki, zadzwoniłam do mamy i poprosiłam, żeby od tej pory nie organizowała takich niespodziewanych spotkań z krewnymi. Mama zastanawiała się, co mnie stresuje w tej sytuacji i powiedziała, że nic strasznego się nie stało.

Potem przyszedł strumień innych krewnych zainspirowanych przez mamę. Wujkowie, ciotki, siostrzeńcy i inne "bliskie" mi osoby pojawiały się w mieszkaniu.

Po dwóch sezonach takich "wizyt" poprosiłam mamę o zwrot kluczy, na co bardzo się obraziła i oskarżyła mnie o dystansowanie się od krewnych. Kiedy powiedziałam mężowi o naszej rozmowie z mamą, przytulił mnie i powiedział: - Zdajesz sobie sprawę, że jest już tyle kluczy, że zestaw mamy absolutnie nie rozwiązuje problemu. Jeśli nie masz nic przeciwko, jutro będziemy mieć nowe drzwi z nowymi zamkami.

Tydzień później przez około godzinę słuchaliśmy, jak jacyś nowi "kosmici" próbują otworzyć nasze nowe drzwi starymi kluczami. Potem były telefony na komórkę, ale stanowczo nie odbieraliśmy.

22/12/2024

Szwagier zażądał, byśmy oddali im nasze mieszkanie i przeprowadzili się do ich klitki. To było niewiarygodne

Moja żona i ja przez długi czas mieszkaliśmy w wynajmowanym mieszkaniu. W ciągu dnia pracowałem na budowie, a wieczorem dorywczo w pobliskim sklepie.

Moja żona też nie siedziała bezczynnie w domu z dzieckiem, robiła biżuterię z koralików na zamówienie, szyła i haftowała. Zajmowała się też domem i córką. Żyliśmy oszczędnie, nie pozwalaliśmy sobie na nic zbędnego. Aż w końcu po ośmiu latach uzbieraliśmy potrzebną kwotę i kupiliśmy czteropokojowe mieszkanie. Powolnymi krokami zbliżaliśmy się do naszego upragnionego marzenia. Wyremontowaliśmy mieszkanie i wprowadziliśmy się.

Wreszcie mogłem spać spokojnie w nocy. Niedawno odwiedził nas brat mojej żony z rodziną. Zawsze żyli w biedzie, w jednopokojowym mieszkaniu, a mają czwórkę dzieci. Dajemy im wszystkie ciuchy po naszej córce, w zeszłym roku pomogliśmy ich synowi pójść do szkoły i często pomagamy im z jedzeniem i pieniędzmi. Po kilku dniach pobytu u nas powiedział, że powinniśmy wprowadzić się do ich jednopokojowego mieszkania, ponieważ mamy jedno dziecko.

Powinniśmy dać im nasze czteropokojowe mieszkanie. Oni mają dużą rodzinę, a my małą. Na początku myślałem, że traci panowanie nad sobą, ale nie, mówił poważnie. Na początku nie chciałem ich urazić, mówiłem spokojnie, tłumacząc im, że to nasze mieszkanie, że ciężko na nie pracowaliśmy. W rezultacie kulturalne wytłumaczenie im tego wszystkiego było niemożliwe. Po kilku próbach po prostu wskazałem im drzwi.

Przeklinali i wyzywali mnie, a ja prawie wypchnąłem ich za drzwi. Zostawili nas wściekłych, a biedne dzieci nie mogły zrozumieć, dlaczego wszyscy krzyczą i się kłócą. Więc wyrzuciliśmy ich z naszego domu.

Moja żona i ja zdecydowaliśmy, że nie będziemy już komunikować się z tak nieodpowiednimi krewnymi. Zamiast nam pogratulować i cieszyć się z naszego szczęścia, zorganizowali w naszym domu targ.

Kupiliśmy nasze mieszkanie za uczciwie zarobione pieniądze, oszczędzając na wszystkim, więc nie jesteśmy nikomu nic winni.

22/12/2024

Lepiej zatrudnić nianię, niż płacić za wakacje teściowej. Teraz już to wiem.

Myślałam, że teściowa pomoże mi przy dziecku. Latem ubiegłego roku mój mąż zaproponował, że zabierze ze sobą mamę na wakacje, argumentując, że teściowa pomoże nam przy naszej 2-letniej córeczce, zaopiekuje się wnuczką i będziemy mogli spędzać razem więcej czasu.

Niby sama mama zaoferowała pomoc, bo wie, jak to jest z małym dzieckiem, potrzebne jest oko i oko, ale my też chcemy odpocząć. Od razu wyobrażając sobie gwiaździste niebo, siedzimy z mężem wieczorem na białym piasku nad morzem... Romans. Oczywiście zgodziłam się na jego propozycję.

Teściowa cieszyła się, że pokoje zostały już opłacone, przelot też. Teściowej podobał się hotel i pokój. Usiedliśmy i przygotowaliśmy się do wyjścia, żeby gdzieś coś zjeść. Ponieważ nie był to pierwszy raz, kiedy moja teściowa spędzała tu wakacje, Klara zaproponowała jedno miejsce, gdzie można zjeść smacznie i niedrogo.

Kiedy tam dotarliśmy, byłam zszokowana. Całkowicie niehigieniczne miejsce, a do tego w otwartym słońcu. Powiedziałam, że nie mam zamiaru tu się smażyć i karmić dziecka czymś wątpliwej świeżości. Teściowa powiedziała, że nie muszę tu jeść, jeśli nie chcę i poszła do stołu. Mój mąż i ja wróciliśmy do hotelu i zjedliśmy cywilizowany posiłek w restauracji.

Mniejsza o to. Wspominałam, że moja teściowa pojechała z nami na wakacje, aby nam pomóc. Niestety żadnej pomocy się od niej nie doczekałam i to przez cały wyjazd. Na plaży była zajęta czytaniem książki i w ogóle nie reagowała na prośby wnuczki o zabawę z nią.

Któregoś dnia poprosiłam teściową, żeby pobawiła się z córką w wodzie, chciałam popłynąć dalej. W tym czasie mąż poszedł po coś do picia. Teściowa stwierdziła, że zabawa z dzieckiem w wodzie to wielka odpowiedzialność i czytała dalej książkę. Nie trzeba dodawać, że nie było romantyzmu, gwiaździstego nieba i wina wieczorem nad morzem...

A kiedy mój mąż bezpośrednio powiedział matce, że obiecała pomóc nam przy dziecku, żebyśmy też mogli odpocząć, jego mama się obraziła. I nie odezwała się, dopóki nie wróciła do domu. Doszliśmy do wniosku, że w przyszłym roku taniej nam będzie zatrudnić nianię dla córki, niż płacić za urlop teściowej.

22/12/2024

Byliśmy małżeństwem przez 28 lat. Myślałam, że nasze małżeństwo jest trwałe. Mocno się pomyliłam.

Tego dnia wraz z mężem i córką świętowaliśmy urodziny mojego teścia. Po pysznym obiedzie Wiktoria i ja postanowiliśmy zabrać naszych teściów na spacer. Mąż poszedł do domu. Byłam pewna, że kiedy wrócimy do domu, on już będzie spał.

I nie myliłam się. Zasnął tuż przed otwartym laptopem. Ja kierowałam się już do kuchni, gdy mój wzrok padł na monitor. Piotr miał otwarty jeden z portali społecznościowych.

Podeszłam bliżej, żeby zobaczyć, jaka korespondencja tam była. Gdy tylko zobaczyłаm „Kocham cię”, moje oczy pociemniały. Piotr napisał to do Sylwii, swojej byłej koleżanki. Na drżących nogach wróciłam na kanapę i usiadłam. Ostrzeżenia mojego ojca natychmiast pojawiły się w mojej głowie.

Tata zawsze był przeciwny mojemu małżeństwu z Piotrem, wierząc, że będę cierpieć przez tego mężczyznę. Przez prawie 28 lat udało mi się udowodnić coś przeciwnego. Piotr i ja przeszliśmy wiele. Opiekowałam się nim po poważnym wypadku samochodowym, wspierałam go, gdy musiał zrezygnować z pracy. Piotr żył pracą, więc zwolnienie było dla niego trudnym przeżyciem.

Udało nam się to pokonać. Niejednokrotnie powtarzał, jak bardzo jest mi wdzięczny za wsparcie, miłość i opiekę. I okazuje się, że kłamał.

Nie wiedziałam co robić, więc postanowiłam zwrócić się do córki. Powiedziałam jej, co się stało. Szybko wybiegła z pokoju i podeszła do ojca. Zamiast tego zdobyła korespondencję kochanków.

Czytanie ich miłosnych wiadomości bolało, ale to pozwoliło upewnić się, że ich związek trwał wyraźnie dłużej niż miesiąc.

Weronika w milczeniu wyjęła telefon i zrobiła zdjęcie korespondencji. Miałam totalny mętlik w głowie, więc zaufałam działaniom mojej córki. W tym czasie pisała już wiadomość do Sylwii. Córka napisła do jego kochanki z prośbą, żeby go sobie wzięła.

Niedługo potem zadzwonił jego telefon komórkowy. Rozmowa trwała niecałą minutę. Słyszałam, jak wstał, poszedł do naszego pokoju i się ubrał.

Następnym razem widziałam go, kiedy przyszedł po swoje rzeczy. Nadal nie mogę uwierzyć, że rodzinę można tak łatwo zniszczyć. Piękne gesty i słowa. I na koniec – rozwód.

22/12/2024

Nie chcę, żeby moje dziecko miało kontakt z teściową. Powiem wam, dlaczego.

Wychowuję 4-letniego syna. Wydaje mi się, że teściowa chce mi to odebrać. Mieszkamy z teściami w drewnianym domu.

Moja teściowa sprawia wrażenie bardzo apodyktycznej, chce mieć wszystko pod kontrolą i o wszystkim decydować. Chce, żebyśmy tu zamieszkali na zawsze, żeby syn poszedł do miejscowego przedszkola i szkoły, a mąż rzucił pracę w mieście.

Nie podoba mi się też sposób, w jaki komunikuje się z moim synem, bo go psuje i nakręca przeciwko nam. A dziecko jest małe, gotowe na wszystko dla czekolady. Oczywiście, bardziej będzie kochał dobrą babcię niż matkę, która każe mu jeść zupę i zabiera słodycze, gdy nie jest na nie pora.

W oczach dziecka jestem okrutnikiem, który daje same zakazy. Dlatego syn spędza więcej czasu z babcią, z czego teściowa jest wręcz zadowolona. Nie ma sensu z nią rozmawiać, bo jest pewna, że wszyscy w jej domu muszą przestrzegać jej zasad. Jeszcze kilka dni pod jej opieką i w ogóle nie będę w stanie poradzić sobie z własnym dzieckiem.

Mąż tego nie zauważa i nie wystąpi przeciwko matce. Mam już dość ciągłej walki z nią i stawiania granic, których ona i tak nie zamierza przestrzegać.

Już jestem na skraju przepaści i zastanawiam się, czy nie spakować siebie i dziecka i nie pójść do rodziców. Sama już nie wiem co zrobić.

Kraj

15/02/2025

15/02/2025

15/02/2025

15/02/2025

14/02/2025

14/02/2025

14/02/2025

13/02/2025

13/02/2025

22/01/2025

22/01/2025

22/12/2024

22/12/2024

22/12/2024

22/12/2024

Adres

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Skróty

Udostępnij

Kategoria