16/10/2025
                                            „W świecie, w którym próbuje się wszystko opisać, zdiagnozować i nadać temu nazwę – Kącka wybiera niepewność. Pisze o tym, co wymyka się słowom. Zderza trzy porządki mowy: swój własny – intelektualny, a zarazem czuły, język córki – dosłowny, przez to zaskakująco poetycki oraz język społeczeństwa, które »jak zawsze wie swoje«. Między tymi głosami powstaje napięcie – i z tego napięcia rodzi się prawda. Bo jak przypominają najlepsze książki, nie zrozumiemy świata, dopóki nie zrozumiemy języków, którymi świat do nas mówi” – pisze Rafał Pikuła w artykule „Sztuka słuchania”. 
🟢
I dodaje: „Nike dla Elizy Kąckiej to nie tylko nagroda dla pisarki. To znak, że literatura wciąż potrafi rozświetlać te rejony ludzkiego doświadczenia, których nie sposób opisać językiem poradników czy diagnoz”.
🟢
Cały tekst możecie przeczytać w najnowszym wydaniu Tygodnik Przegląd.