Czas Kultury

Czas Kultury www.czaskultury.pl | tel. +48 784 534 404 Czasopismo tworzone jest przez grupę entuzjastów kultury i pisania, pisania o kulturze. Zapraszamy do współpracy!

„CzasKultury.pl” to internetowe rodzeństwo „Czasu Kultury”, magazynu społeczno-kulturalnego ukazującego się w Poznaniu nieprzerwanie od 1985 roku. Grupa ta stawia sobie za cel dostarczanie Czytelnikom garści informacji o aktualnych wydarzeniach, miejscach, do których warto zaglądać, książkach, po które warto sięgać, muzyce, w której trzeba się zasłuchać. Nie stronimy od subiektywnych, autorskich o

cen, świeżych spojrzeń oraz ożywczych oglądów. Propozycje tekstów krytycznych oraz felietonów prosimy przesyłać na adres [email protected].

Jacek Gulczyński był z nami od wczesnych lat 90. Jego fotografie trafiły na okładki „Czasu Kultury” w 1992 i 1993 roku (...
11/12/2025

Jacek Gulczyński był z nami od wczesnych lat 90. Jego fotografie trafiły na okładki „Czasu Kultury” w 1992 i 1993 roku (seria portretowa i „teatralna”), a portrety artystów i artystek, pisarek i pisarzy towarzyszyły cyklom „Prezentacje”, „Galeria” i „Poznański Czas Kultury”. Ilustrowały wiele naszych tekstów.

W kwietniu tego roku odwiedziliśmy Jacka całą redakcją i zespołem produkcyjnym w jego domu-studio w Puszczykowie. Jacek zrobił nam portrety, które pokazaliśmy na wystawie jubileuszowej. Czuliśmy się wyróżnieni, bo wiedzieliśmy, że sam wybiera swoich modeli.

Jako artysta działał pewnie i precyzyjnie, bez korekt i powtórek. Jako gospodarz przyjął nas ze swobodą i ciekawością. Zostaliśmy też obdarowani krótkim, ale intensywnym wglądem w przyjaźń Jacka i naszego wydawcy, Ryszarda Czapary. Była to ważna lekcja solidarności i niezależności.

Żegnamy się dziś z Jackiem, wiedząc, że takich chwil i takiej współpracy się nie zapomina.

Na zwieńczenie jubileuszowego roku, pierwszy raz w historii… PODWÓJNE WYDANIE „CZASKULTURY.PL”! 🥳🥳🥳Jest tak ogromne, że ...
10/12/2025

Na zwieńczenie jubileuszowego roku, pierwszy raz w historii…

PODWÓJNE WYDANIE „CZASKULTURY.PL”! 🥳🥳🥳

Jest tak ogromne, że nie da rady go objąć naraz: ani lekturą, ani screenshotem (nawet tylko pierwszego działu). Post z wyliczeniem artykułów ciągnąłby się w nieskończoność. Jeden spis treści nie objąłby wszystkich splotów tematycznych i przepływów między tekstami. Możecie śledzić wątki kafkowskie, migracyjne, wielkoformatowe, mikro-trosk... Dlatego będziemy Wam prezentować to wydanie w kilku kolejnych odsłonach. Mamy na to więcej niż miesiąc – podwójne oznacza także: ostatnie w tym roku. Nie będzie jednak lekturowej przerwy – zadbaliśmy o to, żeby tekstów wystarczyło nam i Wam aż do pierwszego przyszłorocznego dwutygodnika.

Niemal trzydzieści publikacji, czterdzieści dwie osoby autorskie. Wszystko to rękoma sześciorga redaktorek i redaktorów oraz trzech wspaniałych muszkieterek słowa (to znaczy: korektorek).

(Nieco zmęczeni) pękamy z dumy! 🤩✨🤩✨🤩

Przeczuwaliśmy ten stan, więc rozmawiamy w numerze o tym, jak świętować i złapać przy tym wytchnienie ➡️ https://czaskultury.pl/artykul/o-sobie-lecz-wspolnie/

Niech podwójny numer pochłania czytających i niech będzie przez nich pochłaniany!

Czytajcie go tak, jak my świętujemy – 🫂 wspólnie! ✨

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania, Województwa Wielkopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

🔵 „Czy dziś w Polsce Kościół jest w stanie podtrzymać ten tlący się płomyk nadziei? I tak, i nie – zdaje się mówić Domal...
08/12/2025

🔵 „Czy dziś w Polsce Kościół jest w stanie podtrzymać ten tlący się płomyk nadziei? I tak, i nie – zdaje się mówić Domalewski”.​

🔵 Paweł Służewski ogląda „Ministrantów” Piotra Domalewskiego – zdobywcę Złotych Lwów w Gdyni – w których trop donkiszoteryjnego buntu chłopców kontrastuje z biernością dorosłych. Ukazana tu ewolucja oporu – od bezbronności do empatycznego spojrzenia na system z perspektywy dziecka – wskazuje, zdaniem autora, że „właśnie tragedią gorzkiej niemocy, a nie wytykaniem przywar Polakom i Kościołowi oddycha ten film”.

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania, Województwa Wielkopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Jeśli codzienne szkolne problemy, to cyberprzemoc. Jeśli samochód jadący ulicą, to transport wojskowy. Jeśli newsy w telewizji, to te zza wschodniej granicy. Jeśli zwykli, szarzy mieszkańcy, to alkoholicy i sprawcy przemocy domowej.

🟤 „W mieszkaniu, czy raczej w bajzlu, jaki tam panuje, Piter ex nihilo, bo z samotności, rodzi psa. Zwierzę ma być troch...
05/12/2025

🟤 „W mieszkaniu, czy raczej w bajzlu, jaki tam panuje, Piter ex nihilo, bo z samotności, rodzi psa. Zwierzę ma być trochę przyjacielem, trochę opiekunem, a kto wie, czy w pierwszej kolejności nie terapeutą. Nieskuteczna bowiem próba odcięcia pępowiny od Zapaszka zapoczątkowuje całą serię udanych ciachnięć. Właściwie tylko tyle możemy o fabule powiedzieć, bo potem już trwa niestreszczalne”.

🟤 Szymon Kowalski zastanawia się nad konsekwencjami dopisania debiutu Tomka Gromadki "PP i pp" do surrealistycznego prądu w najnowszej polskiej literaturze.

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania, Województwa Wielkopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Od jakiegoś czasu możemy zauważyć – co zresztą zostało już i odnotowane, i opisane – surrealistyczny prąd w najnowszej polskiej literaturze. Debiutancką książkę Tomka Gromadki także należałoby wrzucić do worka etykietowanego nazwą tego coraz szerszego, niemniej wciąż m...

05/12/2025

W głównym temacie trzeciego numeru kwartalnika – „Młodość (w) akademii” – publikujemy głos z wnętrza uczelni.

Waldemar Rapior pokazuje napięcia wynikające z doświadczeń młodego naukowca w polskim peryferyjnym kapitalizmie akademickim w ostatniej dekadzie. By odpowiedzieć na pytanie, do czego one prowadzą – do wsparcia instytucjonalnego, solidarności między naukowcami czy wyzysku i alienacji – sięga po materiał autoetnograficzny.

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania i Województwa Wielkopolskiego. Publikacja ukazała się przy wsparciu Instytutu Książki w ramach programu wydawniczego Inne Tradycje. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach dotacji celowej Nr 90/DF-VII/2025

🔵 W zrealizowanych w Olsztynie „Krzyżakach” Jan Klata wraca do klasyki polskiej literatury, proponując demontaż mitu, kt...
03/12/2025

🔵 W zrealizowanych w Olsztynie „Krzyżakach” Jan Klata wraca do klasyki polskiej literatury, proponując demontaż mitu, który do dzisiaj kształtuje polskie myślenie o historii jako konfrontacji z wrogiem. Spektakl oscyluje pomiędzy groteską a powagą, sugerując, że zwycięstwo bywa tylko efektem ubocznym potrzeby heroicznego gestu.

🔵 Tomasz Kowalski recenzuje „Krzyżaków” jako opowieść o tęsknocie za wojną, która nadaje sens zbiorowej tożsamości. Sugeruje, że Klata stawia to pytanie, ale nie odpowiada, jaką wspólnotę mogłaby dziś budować historia. Zastanawia się jednak, dlaczego wciąż szukamy w niej potwierdzenia własnych lęków i ambicji, zamiast odnajdywać sens poza mitologią dawnej chwały.

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania, Województwa Wielkopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

„Krzyżacy” zrealizowani w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie nie są pierwszym spektaklem Jana Klaty opartym na twórczości Henryka Sienkiewicza. W 2009 roku w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie wystawił on, wielokrotnie nagradzaną, „Trylogię”, w której – wraz ze w...

🟤 „Bugonia” Yorgosa Lanthimosa w weneckiej odsłonie: paranoja, kosmici i genderowy twist. 🟤 Klara Cykorz rozkłada film n...
02/12/2025

🟤 „Bugonia” Yorgosa Lanthimosa w weneckiej odsłonie: paranoja, kosmici i genderowy twist.

🟤 Klara Cykorz rozkłada film na czynniki pierwsze – od echa w sali po cyniczny finał – zestawiając go z „Oni żyją” Carpentera i „Strefą mroku”. Paranoja spiskowa zhakowała dyskurs, przemoc rodzi przemoc, a Lanthimos czaruje czarnym humorem.

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania, Województwa Wielkopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Podczas drugiego weneckiego pokazu filmu „Bugonia” Yorgosa Lanthimosa na olbrzymiej Sali Darsena (1500 miejsc, opinia jednej z dwóch najlepszych sal projekcyjnych w kompleksie festiwalowym) w środkowym tylnym sektorze doszło do awarii głośnika. Przez niemal dwie godziny warstwa dźwi....

📣📣📣 Zapraszamy na wystawę prac Jacka Gulczyńskiego, wieloletniego współpracownika i autora okładek „Czasu Kultury” oraz ...
01/12/2025

📣📣📣 Zapraszamy na wystawę prac Jacka Gulczyńskiego, wieloletniego współpracownika i autora okładek „Czasu Kultury” oraz twórcę zdjęć portretowych członków naszych redakcji, które obejrzeć można było na jubileuszowej wystawie w Bibliotece Raczyńskich

Jacek Gulczyński, „Rogalin”
otwarcie wystawy: 3.12.2025 (środa), g. 18:00
Hospicjum Palium, osiedle Rusa 55, Poznań

Prezentowane na wystawie prace powstawały na przestrzeni niemal piętnastu lat i są wyrazem jego fascynacji Łęgami Rogalińskimi. Choć artysta utrwala na fotografiach najbardziej znane wielkopolskie drzewa, oglądając je, mamy wrażenie, że stają się bardziej baśniowe, ulotne, poetyckie. Sam fotograf mów: „Ogromny wkład w powstanie tej wystawy miały moje psy. Przez wiele lat pracowicie wyprowadzały mnie na długie spacery w przepiękne miejsce, jakim są Łęgi Rogalińskie. Cierpliwie pozwalały na mnóstwo obserwacji – zarówno pięknej przyrody, jak i zwierząt, które tam żyją na co dzień”. Artysta tak bardzo wtopił się w krajobraz, że czworonożni i skrzydlaci mieszkańcy łęgów traktują go jak swojego. A on – za swoją „wierność” obserwatora – został wynagrodzony między innymi widokiem wiekowego dębu, który runął na ziemię tuż przed jego obiektywem. Do dziś wspomina to z ogromnym wzruszeniem.

Jacek Gulczyński studiował grafikę i malarstwo w PWSSP w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Jego kontakt z fotografią sięga czasów licealnych, jednak wyraźny wzrost zainteresowania tą techniką nastąpił dopiero podczas studiów, gdy zaczął wykorzystywać fotografię w swoich pracach graficznych i malarskich. Pod koniec lat 80. definitywnie porzucił malarstwo na rzecz grafiki i fotografii. Artysta jest autorem wielu cykli (m.in. „Ślady”, „Szkice”, „Portrety” czy „Obrazki z ubiegłego wieku”), a także projektów licznych okładek płytowych dla zespołów Lombard, Acid Drinkers, Flapjack, Luxtorpeda, Arka Noego oraz dla Małgorzaty Ostrowskiej. Współpracował m.in. z Jarosławem Maszewskim i Andrzejem Okińczycem, a także przez wiele lat z redakcją „Czasu Kultury” oraz z Towarzystwem Jerzego Piotrowicza. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach oraz zdobył liczne nagrody oraz wyróżnienia w konkursach malarskich i fotograficznych. Jego fotografia przedstawiająca stado szpaków została uhonorowana wyróżnieniem prestiżowego magazynu „National Geographic” w 2006 r.

🔴 „Czarnota i Andrzejczak-Świątek przyglądają się napięciu między językiem bezpieczeństwa a językiem praw człowieka. Sku...
30/11/2025

🔴 „Czarnota i Andrzejczak-Świątek przyglądają się napięciu między językiem bezpieczeństwa a językiem praw człowieka. Skupiają się zwłaszcza na tym, jak retoryka zagrożenia zaczyna wypierać wartości, na których zbudowano powojenną Europę”.

🔴 Gościnią Katarzyny Czarnoty jest ponownie Małgorzata Andrzejczak-Świątek, prawniczka i badaczka, znana jako Pani od Praw Człowieka. Odcinek powstał jako cross-podcast Migracje.Info (dostępny na kanałach Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka).

☑Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania, Województwa Wielkopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Gościnią Katarzyny Czarnoty jest ponownie Małgorzata Andrzejczak-Świątek, prawniczka i badaczka, znana jako Pani od Praw Człowieka.

🟤 „Inkubator” to kolejny spektakl Olivera Frljicia, który obnaża milczącą obojętność Globalnej Północy wobec humanitarny...
29/11/2025

🟤 „Inkubator” to kolejny spektakl Olivera Frljicia, który obnaża milczącą obojętność Globalnej Północy wobec humanitarnych zbrodni; tym razem – skupiając się na ludobójstwie w Gazie. Symbolem cierpienia i bezradności ofiar jest dla reżysera szpital Al-Shifa, a punktem odniesienia – zdanie z rozmowy z autorką książki „Drobny szczegół” Adanią Shibli: „Linearne struktury narracji to dyktatura”.

🟤 W recenzji zaprezentowanego podczas Festiwalu Prapremier spektaklu Slovensko Mladinsko Gledališče Magdalena Rewerenda pokazuje, jak Frljić rozsadza dramaturgię od środka – nie po to, by eksperymentować z formą, ale by rozbroić narracje, które czynią przemoc niewidzialną. Chorwacki reżyser uderza tam, gdzie europejski teatr zwykle odwraca wzrok. I udowadnia, że dystans wobec dokonujących się zbrodni nie jest obojętnością. To współudział.

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania, Województwa Wielkopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Na chwilę przed rozpoczęciem przedstawienia „Inkubator” w reżyserii Olivera Frljicia (Slovensko mladinsko gledališče w Lublanie) ekran umieszczony z boku sceny wyświetla napis: „Linearna struktura narracji to dyktatura”. To cytat wypowiedzi palestyńskiej pisarki Adanii Shibli, ...

🟢 „Pytania, które stawia Lacey, nie dotyczą naszej relacji z warstwami kultury, na których żyjemy, czy też możliwości uc...
28/11/2025

🟢 „Pytania, które stawia Lacey, nie dotyczą naszej relacji z warstwami kultury, na których żyjemy, czy też możliwości ucieczki z więzienia języka, z obowiązku mówienia cytatami i życia odniesieniami. Książka skłania przede wszystkim do namysłu nad czymś pozornie mniej wyrafinowanym, ale też znacznie bardziej bezpośrednim: nad miłością i koniecznie towarzyszącym jej rozczarowaniem. Lacey zastanawia się nad tym, co możemy faktycznie wiedzieć na temat tych, których kochamy – i czy wiedza ta koniecznie jest dla nas pożyteczna”.

🟢 J. Szpilka zauważa, że w „Biografii X” rekonstrukcja wielkiej tajemnicy przeszłości służy przede wszystkim przeżyciu rozczarowania zwykłością odkrycia. Dlatego Szpilka mniej skupia się na biografii, a bardziej na jej tle – Nowym Jorku.

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania, Województwa Wielkopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

„Biografia X” bawi się tekstem i konstrukcją. Po krótkim ostrzeżeniu, że trzymamy w rękach wytwór fikcji, książka wita nas ponownie, kolejną stroną tytułową, zgodnie z którą autorką „Biografii…” nie jest już Catherine Lacey, ale C. M. Lucca. Sam tom ukazał się nie...

27/11/2025

W trzecim numerze kwartalnika, poświęconym tematowi „Młodość (w) akademii”, publikujemy tekst Karoliny Kostyry „Wychowani na małym ekranie”. Autorka przygląda się temu, jaki wpływ miały na badaczki i badaczy kina z pokolenia Y młodzieńcze doświadczenia i pasje filmowe. Na podstawie dziesięciu wywiadów pokazuje, że z domowych ekranów i pierwszych kinofilskich fascynacji zrodziła się wspólnota, która z młodzieżowych praktyk uczyniła fundament swojej akademickiej tożsamości.

☑️ Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania i Województwa Wielkopolskiego. Publikacja ukazała się przy wsparciu Instytutu Książki w ramach programu wydawniczego Inne Tradycje. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach dotacji celowej Nr 90/DF-VII/2025

Adres

Święty Marcin 49a
Poznan
61-806

Telefon

618321239

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Czas Kultury umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Firmę

Wyślij wiadomość do Czas Kultury:

Udostępnij