
25/01/2025
W przestrzeni działania możesz widzieć tylko brud, pył, puste ściany i bezsens sytuacji, w której się znalazłaś. Ja jednak myślę, że sens jest, choć trochę inny niż ten zaplanowany. Dzięki przesunięciu akcentów Krajobrazy środka przestają być prowadzoną narracją, w której patriarchalność objawia się w założeniach, niedających tak naprawdę możliwości ucieczki z konceptualnej klatki.
To sytuacja zerowa, trochę jak doświadczenie komory bezechowej, które opisywał John Cage. Z tym że proces redukcji dotyczy tu naszego materialnego otoczenia: ciężaru przedmiotów, wyposażenia, mebli, sprzętów. Puste wnętrza budynków, jeszcze nieukończone domy, w których się spotykamy, ramują doświadczenie samotnego bycia z sobą i ze swoim gestem...
Całość tekstu na www.postmedium.art