Ostrów koło Przemyśla

01/08/2025

Trening Sanu Ostrów już na stadionie.

01/08/2025

31/07/2025

Unikatowa pocztówka wykonana ze Wzgórza Zamkowego w Przemyślu z widokiem na Ostrów. W dole widać obecny stadion Polonii, a za Sanem to już Ostrów. Późniejsze zmiany terytorialne sprawiły, że obecnie ten teren jest w granicach miasta Przemyśl.
P.H.

30/07/2025

Sprostowanie
Opublikowane poniżej posty ze zbiorami Władysława Łozińskiego nie znajdowały się w Pałacu w Kuńkowcach tylko w jego kamienicy we Lwowie na ulicy Ossolińskich. Bardzo dziękuję p. Dorocie Markockiej za wykazanie tego błędu, który wynikł z winy Tygodnika Ilustrowanego, gdzie był publikowany artykuł o tej kolekcji i był powtarzany przez wielu autorów artykułów o Łozińskim Kuńkowcach.
P.H.

29/07/2025

Zbiory Władysława Łozińskiego eksponowane we Lwowie cz.3.
Pokój zielony.
Ze zbrojowni przechodnimi drzwiami wchodziło się do pokoju zielonego, w którym po prawej piękny ozdobny piec, stół z wytwornymi krzesłami oraz pająk z rogów jeleni. Tu na podstawie rycin, które są zamieszone do artykuł można wnioskować, że znachodziła się kolekcja cennych miniaturowych portretów oraz inne artefakty zgromadzone w skrzyniach i kredensie antycznym opisana przez autora artykułu:
(…) Bardzo interesującym mianowicie jest dział miniatur, w szczególności emalii. Nie łatwo w jakimkolwiek zbiorze publicznym, a cóż dopiero prywatnym, spotkać się z tak liczną kolekcją emaliowanych miniatur osobistości polskich; p. Łoziński ma ich 23, a wyobrażają: Zygmunta I (cztery rozmaite), Bonę, Zygmunta Augusta (dwie odmienne; jedna wykonana en grisaille, wyobraża króla w berecie i szubie futrzanej, druga w owalnym obramieniu ze złoconego brązu, otoczona herbami, między nimi gdańskim), Barbary Radziwiłłówny dwie, z tych jedna prześliczna, wyobraża królową w całym blasku urody i w przepysznym kostiumie), Stefana Batorego, Zygmunta III i królowej Konstancji (według portretów Rubensa), Władysława IV (dwie miniatury), Maryi Ludwiki (dwie), Jana Kazimierza, Michała Korybuta, Jana III, Maryi Kazimiery (en camaien ślicznie wykonana), Augusta II, Augusta III (w pięknych ramkach osadzonych kamieniami), prymasa Karnkowskiego, biskupa Warmińskiego, Szymona Rudnickiego, hetmana Karola Chodkiewicza, hetmana Pawła Jana Sapiehy, Bogusława Radziwiłła i jego żony Maryi Anny. Pomijamy już dla braku miejsca miniatury na kości słoniowej, między którymi jest ślicznie wykonana miniatura Klementyny Sobieskiej i dwie Maryi Leszczyńskiej podług Nattiera i Rigauda; pomijamy także miniatury olejne, wspominając mimochodem tylko o miniaturze na blasze Jana Kazimierza we współczesnych, oryginalnych bardzo ramkach ze złoconego brązu, dalej odmienną od innych znanych portretów miniaturę Stanisława Koniecpolskiego i bardzo charakterystyczną Bohdana Chmielnickiego. Z portretów dużych wymienić trzeba przynajmniej portret pierwszej żony Zygmunta Augusta, Elżbiety Austriackiej, wykonany przez znakomitego mistrza nieznanego nazwiska, który w historii sztuki niemieckiej znany jest jako Meister des Terzettes, według miaro dawczego obrazu w wiedeńskiej galerii książąt Lichtensteinów, dalej portret Jana III na dużem płótnie, wyobrażające alegorycznie odsiecz wiedeńską, pędzla genueńskiego malarza Widmara z Palazzo Etti w Genui, wielce uroczy portret Maryi Ludwiki, pędzla, który przypomina wszystkie zalety van Dycka, i portret pani Grabowskiej (…).
P.H.

28/07/2025

Zbiory Władysława Łozińskiego eksponowane we Lwowie cz.2.
Przedsionek
Autor w zamieszczonym artykule w Tygodniku Ilustrowanym opisuje kolekcję tarcz, szabel i mieczów:
(…) Bardzo bogatym jest dział tarcz polskich i t. zw. kałkanów. Dość wymienić tylko wspaniałą złocistą tarczę o bardzo oryginalnym ornamencie, z herbem Pogoni na szczycie, tarczę z herbem Lubomirskich, prześliczną tarczę ze srebrnym jabłkiem (czyli t. zw. uchwatem) z herbem Stefana Czarnieckiego (Lodzia) i t. d. W kolekcji tej reprezentowane są wszystkie rodzaje i formy: tarcze z drzewa, ze skóry bawolej, z plecionki okręconej jedwabiem, ze stali i srebra, a świadczą one wymownie o smaku rycerstwa polskiego i o jego zwyczaju.
Kolekcja mieczów, szabel, pałaszów i szpad liczy przeszło 60 egzemplarzy doborowych. Są między nimi okazy wielkiej wartości pamiątkowej i artystycznej, a niema prawie techniki ornamentacyjnej, która by tu nie była reprezentowana. Zwiedzającym jego zbiory p. Wł. Łoziński tłumaczy i objaśnia na przykładach z niepospolitym znawstwem: oto ornamentacje wykonane sposobem „niello," oto emalia, trybowanie, rytowanie, rzeźba, inkrustacja złotem i srebrem, w zbiorze jego zobaczyć bowiem można wszystko, co zdobiło szablę polską. Są tu zaś między innymi takie rzadkości, jak szabla cała emalią okryta, z herbami Batorego, szabla z rękojeścią i oprawą z kryształu, z cyfrą Zygmunta III, szabla w tęczowe paski emaliowe na oprawie z herbami Radziwiłłów (…).
Zapomniał jednak dodać, że większość tej kolekcji znajdowała się na klatce schodowej. O bogactwie tej wystawy oraz jej aranżacji możemy się przekonać na poniższym zdjęciu.
P.H.

27/07/2025

Zbiory Władysława Łozińskiego eksponowane we Lwowie.
Zbrojowania [na zdjęciu poniżej].
Władysław Łoziński majątek Kuńkowce kupił w 1886 r. Tam wybudował wspaniały pałac, gdzie kolekcjonował dzieła sztuki, starodruki oraz militaria. Bezcenne zbiory i pałac nie zachowały się, ale zachował się artykuł, w którym autor o inicjałach AD. B. opisuje genezę powstania i zasób kolekcjonerski zbioru Łozińskiego. Mniej cenne były eksponowane w Kuńkowcach te z opisu we Lwowie.
Pisze mi.in. (…) Począwszy od Kazimierza Jagiellończyka, nie ma żadnego króla, do którego nie znalazłoby się w zbiorze tym jakiegoś historycznego zabytku, najliczniej zaś jest w nim reprezentowana epoka Wazów i czasy panowania Jana III. Prócz tego pochodzenia, herby i inicjały innych zabytków wskazują znakomite, starożytne rody polskie, jak np. Branickich, Chodkiewiczów, Czarnieckich, Czartoryskich, Denhofów, Gosiewskich, Jabłonowskich, Koniecpolskich, Leszczyńskich, Lubomirskich, Mniszchów, Ogińskich, Ossolińskich, Ostrogskich, Potockich, Pieniążków, Radziwiłłów, Rozdrażewskich, Sobieskich, Sapiehów, Sieniawskich, Słuszków, Tarłów, Tarnowskich, Zamoyskich, Żółkiewskich i innych (…)
W jednej z większych sal w domu we Lwowie zgromadził bogata kolekcje militariów związanych z najważniejszymi osobami w państwie polskim na przestrzeni dziejów. Autor artykułu tak je opisuje:
(…) Zbiór cały, będący rezultatem 30 letnich zabiegów, połączonych z ciężkimi ofiarami grosza, obejmuje około 1,000 sztuk. Najbogatszy i najliczniejszy jest w nim dział broni; jeśli się zważy, że obejmuje wyłącznie tylko polskie rzeczy, snadnie można go nazwać największym w kraju. Zbroi kompletnych, półzbrojków i karacen liczy 20, między niemi dwie zbroje z czasów ostatnich Jagiellonów, obie z królewskimi koronami u hełmów, nabijane rzęsiście srebrnymi i złocistymi ozdobami, jedna o dziwnie srebrzystym tonie stali, druga ciemno niebiesko szmelcowana; dalej zbroja z czasów Batorego, cała złotem w karpie łuski nabijana, zbroja au repoussé wykonana, z hełmem złocistym i herbem Zamoyskich na strzałce (nasalis), zbroja bogata z herbami Zygmunta III na hełmie i t. d. Jest tu także pełna zbroja na konia i jeźdźca, cała w karpie łuski z czarnej stali, zdobne w złociste krzyżyki; zbroja ta pochodzi z czasów Batorego i jest ozdobiona jego herbami. Na szczególną uwagę zasługują również: zbroja z oryginalnym brązowym szmelcem i herbem Żółkiewskich, tudzież zbroja karacenowa, okrywająca całego człowieka, z herbem Sobieskich na hełmie. Wśród licznych egzemplarzy hełmów i szyszaków, jest jeden skrzydlaty z ozdobami z czarnej emalii i nabijanym w złocie monogramem Zygmunta Augusta. Między koszulkami pancernymi, czyli kolczugami (côtes de maille), zwraca uwagę przepyszny, niezmiernej rzadkości okaz, cały brązowy, złożony z ogniwek, wyrabianych ze złotniczą misternością, z misiurką srebrną, rzeźbioną (…).
P.H.

25/07/2025

Letni wieczór w Ostrowie pół wieku temu. Gospodyni wraca z krasulą z pastwiska do gospodarstwa. Po prawej stodoła pod strzechą, na pierwszym planie młody sad.
P.H.

23/07/2025

Historia Magdaleny Bednarczyk z Woli Krzywieckiej i Franciszka Podlachy z Ostrowa, a leśniczego w Wapowcach na Celinowie, którzy uratowali podczas wojny troje Żydów ma swój dalszy ciąg.

Wizyta potomkini Anny Czapnik i krewnych Magdaleny Bednarskiej

22 lipca br. Muzeum Polaków Ratujących Żydów gościło potomkinię i krewnych osób ocalałych i ratujących z czasów II wojny światowej. Muzeum odwiedziła Karen Czapnik, wnuczka Anny Czapnik z domu Mass, ocalałej z Zagłady, która zawdzięcza swoje życie odwadze Magdaleny Bednarczyk. Towarzyszyli jej Artur Bednarczyk z synem Arkadiuszem oraz innymi krewnymi Magdaleny Bednarczyk. Heroiczne działania Magdaleny Bednarczyk zostały niedawno, w marcu bieżącego roku, uhonorowane na Ścianie Pamięci Muzeum, w ramach obchodów Narodowego Dnia Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką.

Goście zwiedzili wystawę stałą i czasową Muzeum, a także odwiedzili Ścianę Pamięci i Plac Pamięci. Podczas wizyty, Artur Bednarczyk zasugerował upamiętnienie Franciszka Podlachy, leśniczego na Celinowie, który administrował leśniczówką i wiedział o ukrywaniu Żydów i wyrażał na to zgodę, co potwierdza jeden z dokumentów Anny Czapnik. Muzeum wyraziło gotowość do przeprowadzenia badań historycznych w tej sprawie, by w przyszłości rozważyć takie upamiętnienie.

Karen Czapnik wyraziła duże zainteresowanie relacjami polsko-żydowskimi w okresie międzywojennym, a główna ekspozycja Muzeum, szczególnie sekcja poświęcona kryjówkom Żydów, wywarła na niej duże wrażenie.

W ramach swojej podróży po regionie, Karen Czapnik odwiedzi również Przemyśl, miasto związane z przedwojennym życiem jej rodziny, oraz Wapowce, gdzie Anna Czapnik znalazła schronienie w piwnicy leśniczówki.

22/07/2025

22 lipca jak, co roku odbywa się w naszej parafii odpust związany z patronką kościoła św. Marią Magdaleną. Koncelebrowana suma odpustowa odbyła się tradycyjnie o 10.30 gromadząc parafian i gości na mszy oraz procesji. Jak, co roku nie zawiedli "kramarze" dodając kolorytu uroczystościom.
P.H.

21/07/2025

Jutro 22 lipca, jak co roku odbędzie się coroczny odpust parafialny związany z patronką Św. Magdaleną. Odpust co roku zgromadzi na mszy odpustowej, mieszkańców Ostrowa i wielu Ostrowian. Od roku 1886 r. pierwotne wyposażenie kościoła składało się z ołtarza wykonanego przez Ferdynanda Majerskiego, a obraz do niego przedstawiający Marię Magdalenę – patronkę parafii namalował Michał Sozański, brat Magdaleny Woźniakowskiej [żona Edwarda Woźniakowskiego właściciela części majątku ostrowskiego], która prawdopodobnie pozowała mu do wizerunku. Ponad wiek obraz ten zdobił kościół parafialny zarówno drewniany, jak i obecny. Po montażu ściany mozaikowej obraz umieszczono w jednej z wnęk kościoła.
Msza św. odpustowa o godz.10.30

21/07/2025

W wigilię odpustu parafialnego odbył się tradycyjnie różaniec na ostrowskim cmentarzu za wszystkich wiernych zmarłych. Modlitwy prowadził ks. Krzysztof Pawliszko, przy licznym udziale wiernych.