Wydawnictwo Norbertinum

10/07/2025

POEZJA JAKO LEKARSTWO...

Prof. dr hab. Jadwiga Mizińska:

Tak, ta poezja to lekarstwo dla osamotnionych, zmęczonych życiem, pogubionych w nim, przegranych i pogardzanych. Odrzuconych. Jak każdy skuteczny lek, jest nieco gorzkawa. Ma jednak cudowną właściwość, podobną do zawartości butelki, jaką Alicja, spadając do Króliczej Nory, zdążyła pochwycić i – odczytawszy napis „drink me” – wypić. Po wychyleniu kilku łyków stwierdziła „zdziwniej i zdziwniej”, za chwilę zaś spostrzegła, że się wydłuża i rośnie.

Identycznie działa panaceum Kozaka: czytasz o czymś bolesnym i smutnym, a doznajesz zaskoczenia, jak piękny może być ów smutek. Poddajesz mu się i... zaczynasz czuć radość, rośniesz od tej radości, budzi się w Tobie wdzięczność dla Autora, który miał odwagę smucić się, boleć, żałować, kajać się i płakać także i w Twoim imieniu. Doświadczasz tego, o czym tylko Poeta pamięta: że smutek, tak jak i uśmiech – to dwie boskie rzeczy w człowieku.

Wiersze Kozaka, wszystkie czterdzieści i cztery, przeznaczone są dla osób, które nie wstydzą się mieć duszy ani jej używać.

~~ Polecamy ~~

HENRYK JÓZEF KOZAK
„BALLADA O PRZEMIJANIU”

książka dostępna: http://www.norbertinum.pl/ksiazka/196

08/07/2025

DRUGI P***K W KOSMOSIE, A MY SIĘ ZASTANAWIAMY, CZY ZNAJDZIEMY TAM DRUGI DOM

„Jestem przekonany, że ludzie powinni opuścić Ziemię. Staje się ona zbyt mała dla nas, nasze fizyczne zasoby nikną w zastraszającym tempie”. (Stephen Hawking)



Książka jest próbą skonfrontowania idei Stephena Hawkinga z rzeczywistymi możliwościami ich realizacji. Analizuje technologiczne warunki stworzenia nowej przestrzeni dla przetrwania ludzkości i stawia pytania o sensowność myślenia kategoriami ucieczkowymi. A może jednak bardziej realne jest zadbanie o nasz obecny „dom” – Ziemię – i szukanie rozwiązań, które pozwolą ludziom umiejętnie czerpać z bogactwa, które on ofiaruje?

~~ Poleca(i)my? ~~

KAZIMIERZ KASPRZAK
„EWAKUACJA PLANETY ZIEMIA?”

Więcej o książce: https://www.norbertinum.pl/ksiazka/1049/Ewakuacja-planety-Ziemia

26/06/2025

W PORZE KWITNIENIA...

W porze przepysznego kwitnienia natury i dobrodziejstw słońca dobrze wejść do ogrodu, by w cieniu drzew kontemplować tajemnice i uroki istnienia. Urszula Michalak zaprasza nas do własnego lirycznego ogrodu, w którym poetyckie refleksje splatają się z bogactwem barw i kształtów natury. Duchowa przechadzka po tym ogrodzie urzeka, ale i skłania do refleksji.

Kazimierz Wójtowicz CR (fragment posłowia):

Dla Siostry Urszuli Michalak – jako osoby konsekrowanej – praktyka i teoria medytacji to chleb powszedni, dlatego do medytacji w ogrodzie podeszła jak do „ćwiczenia ascetycznego”: ze skupieniem, uważnością oraz z podniesieniem myśli i serca do Boga. Poetka jest bystrą i uważną obserwatorką, która z otwartymi oczami kontempluje szczegóły otaczającej ją rzeczywistości w ogrodzie. [...] Już ćwierć wieku temu pisałem, że „wiersze Siostry Urszuli Michalak wychylają się poza ramy rzeczywistości, uczą myśleć, zapraszają do refleksji, stawiają pytania, wywołują uśmiech, otwierają oczy, łaskoczą serce”. Dziś po lekturze „Medytacji w ogrodzie” dodałbym jeszcze do tamtych podsumowań: poezja ta uczy patrzeć na otaczający nas stworzony świat przez pryzmat Ewangelii.

URSZULA MICHALAK
„MEDYTACJE W OGRODZIE”

O książce: https://norbertinum.pl/ksiazka/1048/Medytacje-w-ogrodzie

23/06/2025

POŻEGNANIE...

6 czerwca na Cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie pożegnaliśmy mgra inż. BRONISŁAWA WARDAWEGO (1940-2025), związanego zawodowo z PKP (piastował kierownicze stanowiska w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Lublinie), zasłużonego działacza NSZZ „Solidarność”, dokumentalistę martyrologii polskich kolejarzy w czasie drugiej wojny światowej.

Od 1980 roku działał w NSZZ „Solidarność” w ramach Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Lublinie. Był przewodniczącym Okręgowej Sekcji Kolejarzy w Lublinie, a także członkiem prezydium Międzyokręgowej Komisji Porozumiewawczej Kolejarzy we Wrocławiu i Sekcji Krajowej Kolejarzy w Warszawie w latach 1980–1990. Jednocześnie pełnił funkcję przewodniczącego KZ NSZZ „Solidarność” w Centrali Wschodniej DOKP.

Internowany 13 grudnia 1981 roku. Po wyjściu z więzienia we Włodawie w lutym 1982 roku podjął działalność związkową w podziemiu, następnie w reaktywowanej „Solidarności”, gdzie powrócił do funkcji pełnionych przed wprowadzeniem stanu wojennego. W latach 1990–1994 był radnym Rady Miejskiej w Lublinie z ramienia Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny. W 1999 roku został wiceprezesem Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym. Od 2000 roku jest przewodniczącym Komisji Emerytów i Rencistów PKP przy Sekcji Krajowej Kolejarzy NSZZ „Solidarność”. Na 25-lecie „Solidarności” opracował plakat i pocztówkę w 5 językach, promujące Lublin i NSZZ „Solidarność” w Europie i na świecie. Wysłano je do Kolonii na Światowy Kongres Młodzieży z udziałem papieża Benedykta XVI oraz do Parlamentu Europejskiego w Strasburgu.

Był koordynatorem budowy Kaplicy Pamięci Kolejarzy w Sanktuarium w Kałkowie-Godowie k. Starachowic. Wyposażył ją w tablice historyczne dla zachowania pamięci kolejarzy walczących o niepodległość Polski w latach 1848–1989. Opracował także przewodnik Kaplica Pamięci Kolejarzy; przedstawił w nim historię represji kolejarzy od Wiosny Ludów do odzyskania przez Polskę niepodległości w 1989 roku. W 70. rocznicę zbrodni katyńskiej uzupełnił ekspozycję w Kaplicy o „tablice katyńskie” z nazwiskami kolejarzy zamordowanych w 1940 roku, którzy przebywali w obozach jenieckich w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz w więzieniach Mińska i Kijowa.

„Dziełem swojego życia” określał dwutomową publikację „Kolejarze w Katyniu i innych miejscach kaźni i męki”, nad którą pracował sześć lat. Jest to istotnie pomnikowa praca, unikalna na polskim rynku wydawniczym, utrwala bowiem pamięć o ofierze polskich kolejarzy poniesionej z rąk sowieckich oprawców. Oddanie tej sprawie towarzyszyło Bronisławowi Wardawemu do końca życia.

Zmarł 2 czerwca 2025 roku.

Wieczne odpoczywanie racz mu dać, Panie!

12/06/2025

TYLE LAT MINĘŁO, A JAKBY WSZYSTKO SIĘ ZACZĘŁO PRZED CHWILĄ...

Dziś (12 czerwca) obchodzi jubileusz półwiecza twórczości ANNA ŁYCZEWSKA. Składamy na ręce Poetki gorące gratulacje tak wiernego trwania przy słowie, a zarazem życzenia dalszych inspirujących wędrówek w siodle Pegaza.

Uroczystość jubileuszowa będzie miała podwójny wyraz – obok bowiem Anny Łyczewskiej zasiądzie na honorowym miejscu Urszula Gierszon, świętująca 45-lecie swej twórczej pracy (również gratulujemy i życzymy dalszych literackich osiągnięć). Laudację jubileuszową wygłosi prof. Aleksander Wójtowicz.

Ta miła i podniosła uroczystość odbędzie się dziś, 12 czerwca, o godz. 17.00 w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie.

Mieliśmy przyjemność wydania jubileuszowego tomu wierszy Anny Łyczewskiej – „Przed chwilą”. Poetka ukazała w nim przekrój swojej twórczości, ofiarując czytelnikom liryki wybrane z każdego z dotychczas opublikowanych zbiorów oraz wiersze nowe, zapowiadające ciekawe dalsze ciągi poetyckie.

Serdecznie gratulujemy Obu Jubilatkom.

O książce „Przed chwilą” zob.: https://www.norbertinum.pl/ksiazka/1047/Przed-chwil%C4%85

Fot. Anny Łyczewskiej: Krzysztof anin Kuzko

09/06/2025

BIEG TO ZDROWIE... NIE TYLKO CIAŁA, ALE I DUCHA

Paweł Prüfer – socjolog, doktor habilitowany, profesor Akademii im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim. Jego zainteresowania naukowe to: socjologia religii, teorie socjologiczne, włoska socjologia, etyka społeczna, bioetyka, duchowość sportu. Pasjonat biegów długodystansowych, maratończyk, ultramaratończyk (dotychczas przebiegł około dwustu maratonów i ultramaratonów, w tym biegi dwudziestoczterogodzinne).

Duchowny, socjolog i ultramaratończyk. Powołanie, zawód i pasja. Wszystkie trzy wymiary bogatej osobowości autora odnajdzie czytelnik w tej niezwykłej książce.
(Prof. dr hab. Piotr Sztompka, profesor honorowy UJ)

Książka Pawła Prüfera jest fascynującą narracją na temat aktywności fizycznej, a konkretnie biegania, powiązanego z przeżyciem duchowym i religijnym. Co ważne, nie jest to jedynie analiza zjawiska „od zewnątrz”. Autor pisze tak naprawdę o własnych doświadczeniach, o przeżytych duchowych i religijnych stanach, niekiedy dla czytelnika wręcz zaskakujących i niezwykłych. Bieganie otwiera przestrzeń transcendentną, religijną, duchową, a nawet mistyczną. I choć jest to swego rodzaju opowieść, snuta swobodnie i przypominająca właśnie sam ruch, bieg, przemieszczanie się, to nie brakuje w tej narracji także refleksji naukowej i analitycznej. Bieganie może przemieniać i kształtować, może także czynić człowieka lepszym i bardziej szlachetnym – w takiej perspektywie odsłaniają się treści książki Bieg i Bóg.
(Prof. dr hab. Janusz Mariański, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II)

~~ Polecamy ~~

PAWEŁ PRüFER
"BIEG I BÓG"

(Lublin: Norbertinum, 2025)

Więcej o książce: https://www.norbertinum.pl/ksiazka/1046/Bieg-i-Boacuteg

17/05/2025

12/05/2025

Serdecznie zapraszamy! 🇵🇱

12/05/2025

CHWALCIE, ŁĄKI UMAJONE,
GÓRY, DOLINY ZIELONE...

W polskiej religijności i w tradycji ludowej najpiękniejszy z miesięcy, maj, jest poświęcony Koronie Stworzenia, Maryi, Matce Bożej. Szczęśliwie wciąż jeszcze przydrożne kapliczki gromadzą wiernych na wspólną modlitwę słowami Litanii Loretańskiej. Warto w tym Maryjnym czasie posłuchać też poetów, którzy przez wieki całe utrwalali w strofach swoich wierszy zadziwienie tajemnicą Świętej Bożej Rodzicielki.

~~ Polecamy ~~

„MATKA BOŻA W POEZJI POLSKIEJ. ANTOLOGIA”
OPRACOWAŁ WALDEMAR MICHALSKI

O książce: https://www.norbertinum.pl/ksiazka/983/Matka-Boza-w-poezji-polskiej-Antologia/

06/05/2025

PRZYSZŁOŚĆ STAŁA SIĘ TERAŹNIEJSZOŚCIĄ

Kiedy powstawała ta powieść (około 2010 roku), jej akcja była osadzona w niedalekiej, co prawda, ale jednak przyszłości. Teraz się aktualizuje...

Jest rok 2025. Siedemnastoletnia Anna – córka zamordowanej w 2008 roku w stanie Vermont w USA Haliny Szadurskiej i Kanadyjczyka, Jonathana Sussmana – mieszka z babcią w Warszawie, gra w szkolnym przedstawieniu Braci Karamazow, przeżywa gwałtowną miłość. Ze znalezionej w antykwariacie książki „W cichym lesie Vermontu” dowiaduje się o okolicznościach śmierci matki i postanawia wrócić do Ameryki, aby spotkać się z osobami, które znały Halinę Szadurską. Będzie wśród nich sławny pisarz, Edward Rubin, przed którego domem ugodził matkę Anny śmiertelny strzał. Dalsza droga życiowa, jaką wybiera Anna, zaskoczy wszystkich jej bliskich.
Nie wątek kryminalny i nie elementy futurystyczne decydują o gatunku literackim „Tranzytu”, jest to bowiem tradycyjny bildungsroman, opowieść o przejściu ze świata dzieciństwa w świat dojrzałości, a w przypadku Anny także o pełnej dramatów podróży między Polską matki i Ameryką ojca.

Renata Gorczyńska:
Tytuł tej zwięzłej powieści, trzeciej w dorobku pisarskim Joanny Rostropowicz, sugeruje przejście, przemianę. Akcja rozgrywa się w roku 2025, ale nie jest to utwór z gatunku science fiction, natomiast stanowi literackie nawiązanie do poprzedniej książki autorki – „W cichym lesie Vermontu”.
Bohaterowie „Tranzytu” zmagają się z odwiecznymi problemami młodości, a przede wszystkim z kwestią tożsamości – w Polsce i w Stanach Zjednoczonych. W świecie, w którym następuje zawrotne przyspieszenie historyczne, a rozwój genetyki, cywilizacji technicznej i coraz gwałtowniejsze konwulsje polityczne te wybory sumienia i uczuć coraz bardziej utrudniają, młodzi bohaterowie „Tranzytu” starają się przeciwstawić demoralizacji i rosnącemu poczuciu nicości. Doświadczają pięknych i mrocznych przeżyć, a ocenę podjętych przez nich decyzji autorka pozostawia czytelnikom.
Powieść ma wciągający wątek kryminalny i miłosny z czułą, choć niesentymentalną erotyką. Wieńczy ją zaskakujący finał. Ciekawa, niebanalna powieść. Jej autorka dała się już poznać jako baczna i obdarzona cienkim poczuciem humoru obserwatorka życia na dwóch kontynentach.

~~ Polecamy ~~

JOANNA CLARK
„TRANZYT”

O książce: https://www.norbertinum.pl/ksiazka/49/Tranzyt/

05/05/2025

PIĘKNO ŚREDNIOWIECZNEJ MUZYKI SAKRALNEJ

Introit (od łac. introitus – wejście) to śpiewany wstęp do liturgii mszalnej Kościoła zachodniego, zredagowany ostatecznie w końcu VIII wieku. Ze względu na muzyczną perfekcję i funkcje płynące z inicjalnego umiejscowienia jest uważany za wyróżniający się gatunek chorału gregoriańskiego.

Autorka rozpatruje repertuar introitów przez pryzmat zachowanych w Polsce graduałów epoki przedtrydenckiej, czyli niemal stu ksiąg spisanych na przestrzeni trzech stuleci. Zakładając, że specyfika tradycji najwyraźniej odzwierciedla się w konfrontacji elementów stałych i zmiennych, skupia się na introitach rozpoczynających msze ku czci świętych, dość swobodnie wówczas wybieranych w ośrodkach pielęgnujących śpiew. Tej tezie poddaje także metodę badania kompozycji, proponując powiązanie połębionej analizy tekstów introitów z opartą na najstarszych europejskich przekazach analizą melodii.

Kompleksowe spojrzenie na złożoną formę introitu prowadzi do wyłonienia tradycji liturgiczno-muzycznych z perspektywy badań nad introitem i związanego z tym interesującego obrazu powiązań pomiędzy rodzimymi źródłami. Ukazanie w takiej optyce mało dotąd zbadanej psalmodii tworzy podwaliny pod kolejne inicjatywy z zakresu monodii oficjum mszalnego. Ponadto książka przyczynia się do otwarcia nowej perspektywy badawczej w sferze retoryki i symboliki chorału – intrygujących aspektów europejskiego universum, również niewystarczająco poznanych.

EWA BIELIŃSKA-GALAS
„INTROITY O ŚWIĘTYCH W POLSKIEJ TRADYCJI ŚREDNIOWIECZNEJ”

O książce: http://www.norbertinum.pl/ksiazka/11/Introity-o-%C5%9Bwi%C4%99tych-w-polskiej-tradycji-%C5%9Bredniowiecznej

04/05/2025

INTELIGENTNA SATYRA, HUMOR – DOBRE ANTIDOTUM NA POWAGĘ SYTUACJI

Co naprawdę oznacza E = mc2? Czy kwiat Tajnej Służby Stefana Batorego wydrze tajniki względności agentom Iwana Groźnego? Kim jest tajemniczy Est, Plejsto Cen? Z kim można bezpiecznie przejechać przez Dzikie Pola i co naprawdę kryje się na ulicy Sezamkowej? Czy cicha wojna prowadzona na najdalszych kresach Rzeczypospolitej, w Królestwie Anglii, w Brandenburgii i Imperium Osmańskim rozwiąże kwestie skomplikowane, czy raczej skomplikuje sprawy pozornie proste?
Po przeczytaniu tej książki już nic nie będzie takie samo. Ani fizyka, ani historia. Ani przeszłość, ani teraźniejszość... choć pojęcia te, w świetle akcji powieści, wydają się nie na miejscu...
Książkę o poziomie absurdu przekraczającym wielokrotnie normy dopuszczane przez konwencje międzynarodowe bierzesz do ręki na własną odpowiedzialność. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za szkody wyrządzone w umysłach czytelników.

„Tajniacy króla Stefana” to powieść satyryczna łącząca konwencję książek szpiegowskich i historycznych. Akcja rozgrywa się na terenie Rzeczypospolitej, Brandenburgii, Królestwa Anglii i Imperium Osmańskiego. Dotyczy rozgrywki pomiędzy Opryczniną Iwana Groźnego i pracownikami Tajnej Służby Stefana Batorego. Zarówno cała intryga, jak i poszczególne żarty osnute są na odniesieniach do historii, historii literatury i w dużej mierze do nauk ścisłych, zwłaszcza matematyki, choć pokazanej w mocno krzywym zwierciadle. Humor ma często charakter abstrakcyjny, zmuszający do myślenia i znajomości tak dziedzin humanistycznych, jak i ścisłych. W przeciwieństwie do typowych przejawów satyry obecnych czasów nie stosuje wulgaryzmów i wpisuje się w będący od pewnego czasu w odwrocie nurt humoru intelektualnego. Wyrażony jest jednak prostym językiem i wpisany w wartką akcję.

~~ Polecamy ~~

PAWEŁ LESKI
„TAJNIACY KRÓLA STEFANA”

Więcej o książce: https://www.norbertinum.pl/ksiazka/1039/Tajniacy-kroacutela-Stefana