Gaz, Woda i Technika Sanitarna", Srodmiescie (2025)

15/07/2025

✅ „Koszty związane z dodatkiem wodoru do gazu ziemnego” – artykuł w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 6/2025 GWITS https://gazwoda.pl/?s=czerwiec+2025

Autorka: Marta Gburzyńska z Państwowa Akademia Nauk Stosowanych im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie

⭕ Dodatek wodoru do gazu ziemnego to perspektywiczna strategia, wspierająca dekarbonizację sektora energetycznego przy wykorzystaniu istniejącej infrastruktury. Wdrożenie tej technologii zależy jednak w dużej mierze od kosztów produkcji wodoru oraz dostosowania sieci przesyłowych i urządzeń końcowych

⭕Obecnie najtańszy jest szary wodór, jednak jego wysoka emisyjność ogranicza możliwości długoterminowego wykorzystania. Niebieski wodór redukuje emisje dzięki technologii CCS, lecz wiąże się z wyższymi kosztami. Zielony wodór, choć obecnie najdroższy, oferuje największy potencjał środowiskowy, a prognozy wskazują na możliwość znacznego obniżenia jego kosztów w nadchodzących latach

⭕ Mieszanie wodoru z gazem ziemnym staje się realną i technicznie wykonalną metodą wspierania transformacji energetycznej. Sukces tej koncepcji będzie jednak wymagał rozwoju rynku wodoru, odpowiednich ram regulacyjnych, inwestycji infrastrukturalnych oraz dalszych prac badawczo-rozwojowych nad technologiami produkcji wodoru. W dłuższej perspektywie, blending może odegrać kluczową rolę w przejściu do gospodarki niskoemisyjnej

⭕ W obliczu globalnych wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi oraz koniecznością ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, wodór (H2) staje się coraz bardziej istotnym elementem transformacji energetycznej. Jedną z rozważanych metod jego integracji z istniejącą infrastrukturą, jest dodawanie wodoru do gazu ziemnego (blending). Taka strategia pozwala na wykorzystanie obecnych gazociągów do transportu niskoemisyjnego paliwa, bez konieczności natychmiastowej rozbudowy sieci wodorowej

⭕ Artykuł analizuje ekonomiczne aspekty tego rozwiązania, ze szczególnym uwzględnieniem kosztów produkcji wodoru metodami: reformingu parowego metanu (szary wodór), SMR z wychwytem CO2 (niebieski wodór) oraz elektrolizy z OZE (zielony wodór)

⭕ Przedstawiono także wpływ technologii, kosztów energii oraz nakładów inwestycyjnych (CAPEX) na uśredniony koszt produkcji wodoru (LCOH), wskazując, że choć zielony wodór pozostaje obecnie najdroższy, to w przyszłości może stać się konkurencyjny, dzięki postępowi technologicznemu i wsparciu politycznemu

⭕ W artykule przedstawiono również aspekty techniczne, regulacyjne i rynkowe związane z blendingiem wodoru oraz międzynarodowe doświadczenia w tym zakresie

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=czerwiec+2025

✅ Tekst opublikowany w numerze 6/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.6.2

✅In English: Costs associated with adding hydrogen to natural gas

.

08/07/2025

✅ „Wyznaczanie tras rurociągów z zastosowaniem Systemów Informacji Geograficznej” – artykuł w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 6/2025 GWITS https://gazwoda.pl/?s=czerwiec+2025

Autorzy: Maciej Witek z Wydział Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej, Politechnika Warszawska oraz Paweł Wlazło absolwent Wojskowa Akademia Techniczna w Warszawie

⭕ Trasowanie rurociągów na podstawie otwartych danych przestrzennych, z zastosowaniem narzędzia ścieżki optymalnej, dostępnego w systemach GIS, pozwala w sposób przybliżony zwizualizować w terenie możliwą lokalizację projektowanego obiektu liniowego o najniższym koszcie budowy. Pozwala na szybką oraz względnie tanią analizę bardzo dużych obszarów terenu, w celu połączenia wielu punktów węzłowych ścieżkami o najniższym koszcie lokalizacji w terenie

⭕ Oszczędność czasowa wynikająca z automatyzacji procesu trasowania, postępujący rozwój algorytmów wyznaczania ścieżki optymalnej oraz zwiększająca się ilość, dokładność i aktualność otwartych danych przestrzennych, pozwalają założyć, że metoda analizy pozwoli wkrótce na uzyskanie jeszcze dokładniejszych wyników końcowych

⭕ Automatyzację procesu wyboru trasy rurociągu umożliwia zastosowanie narzędzi geoprzetwarzania wbudowanych w systemy informacji przestrzennej (GIS). Ze zbioru dostępnych w Polsce otwartych danych przestrzennych pobierany jest zestaw warstw tematycznych oraz zakres czynności przygotowawczych, niezbędnych do dostosowania danych do analizy

⭕ Na podstawie zdefiniowanych preferencje lokalizacji gazociągu, poprzez przypisanie poszczególnym warstwom tematycznym kosztu, odpowiadającego wzrostowi trudności usytuowania sieci w terenie. Wynikiem analizy, składającej się z sześćdziesięciu procesów o kolejności, parametrach i zakresie przetwarzania, jest optymalna trasa gazociągu średniego podwyższonego ciśnienia o najniższym nakładzie finansowym

⭕ W związku z zawężeniem zakresu analizowanych materiałów źródłowych, jedynie do otwartych danych przestrzennych oraz brakiem możliwości weryfikacji ich aktualności, zaproponowana metoda ma duży potencjał zastosowania jedynie na wczesnych etapach projektowania obiektów liniowych. Jednocześnie, mimo stosunkowo niepewnego wyniku końcowego, pozwala projektantom i osobom decyzyjnym na wizualizację możliwych problemów w terenie, określenia potencjalnych lokalizacji inwestycji oraz szacunkowych nakładów finansowych, koniecznych do realizacji rurociągu

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=czerwiec+2025

✅ Tekst opublikowany w numerze 6/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.6.1

✅In English: Pipelines routing with the use of Geographic Information Systems

.

01/07/2025

✅ Artykuł pt. „Analiza techniczno-ekonomiczna wykorzystania ciepła wód powierzchniowych na potrzeby miejskiej sieci ciepłowniczej” w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 5/2025 https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

Autorzy: Dagmara Sypniewska i Małgorzata Kwestarz z Wydział Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej, Politechnika Warszawska

⭕ Coraz częściej stosuje się pompy ciepła, wykorzystujące energię z wód powierzchniowych – mórz, jezior czy rzek. Polska, z uwagi na rozwiniętą sieć hydrograficzną, posiada znaczny, w dużej mierze niewykorzystany, potencjał energetyczny. Wiele miast – w tym Warszawa, Kraków, Wrocław, Poznań i Gdańsk – leży nad dużymi rzekami, co stwarza sprzyjające warunki do wdrażania tego typu rozwiązań

⭕ Woda rzeczna, ze względu na swoje właściwości termiczne i dostępność, może stanowić efektywne dolne źródło ciepła w miejskich systemach ciepłowniczych. Przykładem zastosowania tej technologii jest p***a ciepła, której dolnym źródłem ciepła jest woda rzeczna w Mannheim o mocy 20 MWt, uruchomiona w październiku 2023 r.

⭕ W artykule przeprowadzono analizę techniczno-ekonomiczną instalacji pompy ciepła, wykorzystującej wodę z Wisły jako dolne źródło ciepła dla Warszawskiego Systemu Ciepłowniczego. Oceniono trzy warianty mocy (5, 15 i 30 MWt) oraz trzy modele finansowania inwestycji (pełne finansowanie własne, kredyt, dofinansowanie). Przeprowadzono również ocenę środowiskową, wskazującą na istotną redukcję emisji CO2 oraz wzrost udziału odnawialnych źródeł energii w systemie ciepłowniczym. Pracę wykonano w ramach stypendium finansowanego przez Veolię Energię Warszawa

⭕ Analiza techniczno-ekonomiczna wykazała, że zastosowanie pompy ciepła, wykorzystującej wodę z Wisły jako dolne źródło ciepła, stanowi realną i uzasadnioną alternatywę dla tradycyjnych źródeł ciepła w Warszawskim Systemie Ciepłowniczym. Najbardziej opłacalnym rozwiązaniem okazała się instalacja o mocy 30 MWt, która w wariancie z dofinansowaniem osiągnęła najwyższe wartości wskaźników ekonomicznych oraz najkrótszy czas zwrotu inwestycji

⭕ Analiza środowiskowa potwierdziła znaczny potencjał w zakresie redukcji emisji dwutlenku węgla – dla pompy ciepła o mocy 30 MWt wynosi on ponad 28 tys. ton CO₂ rocznie. Dodatkowo, integracja takiej instalacji z istniejącą infrastrukturą ciepłowniczą może znacząco zwiększyć udział odnawialnych źródeł w miksie energetycznym miasta

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

✅ Tekst opublikowany w numerze 5/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.5.5

✅In English: Technical and Economic Analysis of Utilizing Surface Water Heat for Urban District Heating Network

***aciepla .

24/06/2025

✅ Artykuł pt. „Poprawa systemu zarządzania odpadami komunalnymi w Addis Abebie, Etiopia: Lekcje z praktyk zarządzania odpadami komunalnymi w Warszawie” w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 5/2025 https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

Autorzy: Beakalu Alemayehu Mersha i Piotr Manczarski z Wydział Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej, Politechnika Warszawska

⭕ Niniejszy artykuł analizuje systemy gospodarowania odpadami komunalnymi w Addis Ababa (Etiopia) i Warszawie (Polska)w celu zidentyfikowania luk, wskazania najlepszych praktyk oraz zaproponowania usprawnień dla Addis Ababa

⭕ Gospodarowanie odpadami odgrywa kluczową rolę w rozwiązywaniu wyzwań środowiskowych i zdrowotnych, szczególnie w szybko rozwijających się miastach. Warszawa reprezentuje efektywny system, charakteryzujący się zaawansowaną infrastrukturą, wysokimi wskaźnikami recyklingu i silnym zaangażowaniem społecznym. W przeciwieństwie do tego, Addis Ababa zmaga się z poważnymi problemami, takimi jak ograniczony poziom zbiórki odpadów, zależność od nieformalnych systemów recyklingu oraz uzależnienie od wysypiska Koshe

⭕ W prowadzonym badaniu przyjęto metodologię analizy porównawczej, wykorzystując dane z obu miast, w celu zrozumienia różnic strukturalnych, politycznych i operacyjnych. Wyniki przeprowadzonych analiz wskazują, że mimo obiecujących inicjatyw, takich jak Reppie Waste-to-Energy Plant, brak efektywności systemu utrudnia jego właściwe działanie. Czerpiąc inspirację z Warszawy, artykuł podkreśla znaczenie zwiększania świadomości społecznej, integracji nieformalnych systemów gospodarki odpadami oraz modernizacji infrastruktury przetwarzania odpadów

⭕ W artykule wskazano na potencjał Addis Abab do transformacji w kierunku zrównoważonego i efektywnego systemu gospodarowania odpadami, poprzez adaptację globalnych najlepszych praktyk do lokalnych warunków

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

✅ Tekst opublikowany w numerze 5/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.5.4

✅In English: Enhancing Municipal Solid Waste Management in Addis Ababa, Ethiopia: Lessons from Warsaw's Municipal Waste Management Practices

.

17/06/2025

✅ Artykuł pt. „Metody wstępnego przygotowania próbek ścieków i osadów do analizy zawartości mikroplastików: Część 2” w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 5/2025 https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

Autorzy: Elisa Blumenthal z Università Politecnica delle Marche, Paulina Ormaniec i Jerzy Mikosz z Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

⭕ Procedura analityczna identyfikacji mikroplastików (MP) w ściekach komunalnych jest utrudniona przez złożony matrycowy charakter próbek, w których obecne są liczne organiczne i nieorganiczne zanieczyszczenia konkurujące przy izolacji cząstek MP. Dlatego separacja MP wymaga wieloetapowego oczyszczania gęstościowego i chemicznego

⭕ Wobec braku metod standardowych stosowane są różne metody oczyszczania próbek. Badaną próbkę poddaje się trawieniu enzymatycznemu lub utlenianiu chemicznemu w celu usunięcia materii organicznej. Kolejno, pozostały materiał poddaje się separacji gęstościowej z użyciem roztworu o odpowiedniej gęstości w celu odseparowania cząstek MP od cząstek nieorganicznych. Frakcję pływającą filtruje się na membranach o porach 0,45–1,2 μm i suszy się w suszarce, a następnie z użyciem spektrometru FTIR/Ramana wykonuje się identyfikację wyizolowanych cząstek MP. Długi czas przygotowania i analizy próbek ograniczają skalę badań i powtarzalność pomiarów w różnych laboratoriach

⭕ W artykule przedstawiono badania porównawcze nad różnymi metodami separacji gęstościowej i chemicznej MP w próbkach ścieków komunalnych. Podstawy teoretyczne stosowanych procesów przedstawiono w pierwszej części artykułu

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

✅ Tekst opublikowany w numerze 5/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.5.3

✅In English: Pretreatment methods for the isolation of microplastics from wastewater and sludge samples: Part 2

.

10/06/2025

✅ Artykuł pt. „Zbiornik retencyjny na potoku Wójtowianka w Gliwicach – analiza krytyczna projektu” w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 5/2025 https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

Autorzy: Wojciech Kostowski z Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej, Politechnika Śląska, Jakub Słupski, Dawid Pasieka oraz Adam Smietanski, Magdalena Malara i Jolanta Zygmunt-Więzik ze Stowarzyszenia Zdrowe Miasto.

⭕ W artykule przedstawiono kontrowersyjny projekt suchego zbiornika retencyjnego na potoku Wójtowianka w Gliwicach. Omówiono warunki hydrograficzne terenu ze wskazaniem braku specyficznego ryzyka powodziowego wywołanego przez rozpatrywany potok. Omówiono straty w przyrodzie i krajobrazie wywołane błędnym projektem, procedowanym bez zmian mimo przedstawienia licznych ekspertyz, zamówionych przez zaniepokojoną i pominiętą w procesie projektowym stronę społeczną

⭕ Omawiany zbiornik retencyjny został wprawdzie zaprojektowany poprawnie od strony czysto technicznej, a także spełnia (w ograniczonym zakresie) funkcję przeciwpowodziową, jednak proces jego budowy stanowi negatywny przykład nadmiernej ingerencji w środowisko, w którym nie uwzględniono rzeczywistej wartości przyrodniczej obszaru a także nowszych trendów retencji wód, zobowiązujących do gromadzenia wody deszczowej na własnym terenie

⭕ Projekt procedowano w sposób nieelastyczny, odrzucając możliwość korekty. Naruszono zasady partycypacji społecznej w projektowaniu, tym niemniej, dzięki zaangażowaniu strony społecznej, w ostatecznym projekcie zbiornika uwzględniono jego zagospodarowanie na cele rekreacyjne. Projekt i jego realizacja pozostaje kontrowersyjny. Należy mieć nadzieję, że w przyszłości i w innych miastach, projektowanie infrastruktury przeciwpowodziowej oraz błękitno-zielonej będzie oparte na wielokryterialnej ocenie kwestii hydrologicznych, przyrodniczych i społecznych

⭕ Ochrona przyrody, krajobrazu a także dziedzictwa historycznego powinna być wspólną wartością, niezależnie od poglądów politycznych. Pogodzenie rozwoju gospodarczego i ochrony przyrody jest jednym z najtrudniejszych zagadnień, zarówno w skali pojedynczej inwestycji, jak i w aspekcie geopolitycznym na całej Ziemi

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

✅ Tekst opublikowany w numerze 5/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.5.2

✅In English: Water detention tank at the Wójtowianka brook in Gliwice – a critical project analysis

.

09/06/2025

🌀Otwarcie Branżowego Centrum Umiejętności w dziedzinie instalacji sanitarnych, grzewczych i gazowych

🌀 W dniu 26 maja 2025 r. w Zespole Szkół Budowlano-Drzewnych im. Armii Krajowej w Żywcu miało miejsce uroczyste otwarcie Branżowego Centrum Umiejętności w dziedzinie instalacji sanitarnych, grzewczych i gazowych. To wydarzenie zgromadziło wielu znakomitych gości ze świata edukacji, biznesu i administracji publicznej – ludzi, którym bliska jest idea nowoczesnej edukacji zawodowej, opartej na współpracy ze środowiskiem gospodarczym i realnych potrzebach rynku pracy.

🌀Przestrzeń współpracy edukacji z gospodarką
Branżowe Centrum Umiejętności to odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie na wysoko wykwalifikowanych specjalistów w branży instalacyjnej. Wyposażone w nowoczesne technologie, stanowiska ćwiczeniowe oraz zaplecze dydaktyczne, BCU stanowi przestrzeń, w której teoria spotyka się z praktyką, a młodzież i dorośli mogą zdobywać realne kompetencje zawodowe.

To nie tylko inwestycja w infrastrukturę, ale przede wszystkim w przyszłość edukacji zawodowej zorientowanej na potrzeby rynku pracy. Projekt został zrealizowany w ramach ogólnopolskiego programu wspierania kształcenia zawodowego przy wsparciu środków z Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO) oraz udziale środków własnych Lidera Projektu – Powiatu Żywieckiego.

🌀Współpraca z biznesem – fundament sukcesu
Powstanie Centrum było możliwe dzięki zaangażowaniu Partnera Branżowego, którym jest Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych, Partnera Naukowego – Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej oraz Stowarzyszenia Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych, firmy KAN Sp. z o. o. i firmy Grohe Sp. z o. o.

Nowoczesne pracownie Branżowego Centrum Umiejętności zostały zaprojektowane i wyposażone z myślą o kompleksowym kształceniu w zakresie instalacji sanitarnych, grzewczych i gazowych. Znajdują się tu stanowiska do montażu i serwisowania pomp ciepła, systemów centralnego ogrzewania, instalacji wodno-kanalizacyjnych oraz nowoczesnych urządzeń grzewczych. Pracownie wyposażono w nowoczesny sprzęt diagnostyczny, symulatory systemów grzewczych oraz zestawy sterowania inteligentnym domem. Dopełnieniem infrastruktury są stanowiska do lutowania, zgrzewania i spawania, co pozwala na pełne przygotowanie uczniów i kursantów do wymogów współczesnego rynku pracy.

🌀Nowy wymiar edukacji zawodowej
Branżowe Centrum Umiejętności w Żywcu to miejsce otwarte – nie tylko dla uczniów Zespołu Szkół Budowlano-Drzewnych im. Armii Krajowej w Żywcu, ale również dla studentów, nauczycieli zawodu, pracowników branży instalacyjnej i innych osób dorosłych, w tym osób planujących przekwalifikowanie.

Dzięki współpracy z partnerami projektu programy szkoleń, które będą realizowane w Branżowym Centrum Umiejętności uwzględniają najnowsze technologie i rozwiązania stosowane w sektorze instalacyjnym, sanitarnym, grzewczym i gazowym. To przestrzeń, w której teoria spotyka się z praktyką, a uczestnicy mogą zdobywać realne umiejętności zawodowe pod okiem doświadczonych specjalistów.

🌀Uroczystość z przesłaniem
Otwarciu towarzyszyło uroczyste poświęcenie obiektu, wręczenie okolicznościowych statuetek partnerom i wszystkim zaangażowanym w realizację projektu oraz wystąpienia gości - przedstawicieli władz samorządowych, kuratorium oświaty, lokalnych firm i instytucji wspierających projekt. Całość miała wyjątkowo podniosły charakter, ale nie zabrakło również momentów wzruszenia i dumy – z osiągnięć oraz wspólnej pracy wielu ludzi i instytucji.

Branżowe Centrum Umiejętności w Żywcu staje się ważnym punktem na edukacyjnej mapie Polski – miejscem, gdzie nowoczesna edukacja zawodowa nabiera realnego, praktycznego wymiaru, a młodzi ludzie zyskują kompetencje przyszłości

pzits

04/06/2025

✅ Artykuł pt. „Pomiar strumienia masy i energii dla gazów czystych ich mieszanin przy użyciu przepływomierzy Coriolisa. Efekty wpływające na pomiar i sposób ich kompensacji” w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 5/2025 https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

Autorzy: Maciej Marusiak i Dariusz Janasz z Emerson Process Management Polska

⭕ Mierniki Corilisa mierzą strumień masy i gęstość. Przez konkretny miernik może przepływać płyn, zarówno w formie cieczy jak i gazu. Nie wymagają one odcinków prostoliniowych przed i za przepływomierzem. Płyn przepływający przez sensor może mieć teoretycznie postać zarówno laminarną jak i turbulentną. Celem potwierdzenia dokładności pomiarowej przepływomierzy Coriolisa wystarczy wykorzystywać stanowiska kalibracyjne pracujące na wodzie, co znacznie obniża koszty weryfikacji wskazań i jest bezpieczniejsze

⭕ Istnieje lista powszechnie znanych czynników, które mają wpływ na końcowe wyniki pomiarów za pomocą przepływomierzy Coriolisa. Udział każdego z nich w końcowej niepewności pomiaru będzie różny, w zależności od rodzaju aplikacji i typu miernika. Niezależnie od zastosowania, ogólne czynniki, które należy zawsze uwzględnić przy oszacowaniach niepewności pomiarów, z wykorzystaniem przepływomierzy Coriolisa obejmują: efekt temperatury, efekt ciśnienia, efekt zera, efekt lepkości i efekt ściśliwości. Z wyjątkiem efektu zera, pozostałe elementy można modelować i korygować dla każdego zastosowania, ułatwiając w ten sposób przenoszenie, zarówno dokładności jak i niepewności pomiaru z kalibracji mierników na stanowiskach wodnych do zamierzonych zastosowań pomiarowych dla mediów innych niż woda

⭕ Patrząc w przyszłość wydaje się, że Coriolisy będą głównymi miernikami służącymi do pomiarów fazy ciekłej i gazowej, także dla wodoru. Przewiduje się, że urządzenia te będą stosowane w pomiarach CO2 w postaci gazu, cieczy i w postaci nadkrytycznej, w procesach sekwestracji i wszelkich prób wykorzystywania dwutlenku węgla na skalę masową, w tym przy przesyle rurociągowym. W związku z przewidywanym rosnącym zainteresowaniu transportem rurociągowym CO2 , w ramach prac Komitetu Standardu Technicznego przy Izbie Gospodarczej Gazownictwa, powstał już dokument standaryzacyjny, zawierający wytyczne dotyczące takiego transportu na skalę masową

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=maj+2025&lang=pl

✅ Tekst opublikowany w numerze 5/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.5.1

✅In English: Mass and energy flow measurement for pure gases and their mixtures using Coriolis flowmeters. Effects influencing the measurement and the method of their compensation

.

27/05/2025

✅ Artykuł pt. „Minimalizacja i utylizacja odpadów wiertniczych powstających podczas budowy rurociągów technologiami bezwykopowymi” w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 4/2025 https://gazwoda.pl/?s=kwiecie%C5%84+2025&lang=pl

Autorzy: Aleksandra Jamrozik i Jan Dariusz Ziaja z Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu - AGH , Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

⭕ Budowa rurociągów z wykorzystaniem technologii bezwykopowych, generuje znaczne ilości odpadów wiertniczych. Odpady te zawierają płuczki wiertnicze, zwierciny, a także środki chemiczne, stosowane do modyfikacji właściwości technologicznych płuczki wiertniczej

⭕ Obecnie obserwuje się dynamiczny wzrost kosztów utylizacji i zagospodarowania odpadów wiertniczych, co jest związane z wdrażaniem zasad zrównoważonego rozwoju oraz gospodarki o obiegu zamkniętym (GOZ). Czynniki ekonomiczne, ale także czynniki środowiskowe wymuszają na firmach wykonawczych stosowanie systemów kontroli fazy stałej oraz recyklingu płuczki wiertniczej, a także wdrażanie metod racjonalnego zarządzania odpadami wiertniczymi

⭕ W artykule scharakteryzowano metody budowy rurociągów, zwracając szczególną uwagę na dwie najpopularniejsze technologie: HDD i Direct Pipe. Przedstawiono również koncepcję zamkniętego obiegu cyrkulacji odpadów wiertniczych. Prezentowany system postępowania z odpadami wiertniczymi sprzyja zrównoważonemu rozwojowi, minimalizuje wpływ prac wiertniczych na środowisko naturalne oraz przyczynia się do redukcji kosztów inwestycji , poprzez zmniejszenie wydatków na utylizację odpadów wiertniczych

⭕ Dzięki oddzieleniu cząstek stałych na proponowanym przez Autorów systemie, oczyszczona płuczka może być wielokrotnie używana w zamkniętym obiegu płuczkowym. Przyspiesza to postęp wiercenia, znacznie zmniejsza zużycie narzędzi wiertniczych i pomp oraz zmniejsza zużycie wody i materiałów płuczkowych, co ogólnie zwiększa rentowność stosowania technologii HDD i DP i wpisuje się w nurt gospodarki o obiegu zamkniętym

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=kwiecie%C5%84+2025&lang=pl

✅ Tekst opublikowany w numerze 4/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.4.5

✅In English: Minimization and disposal of drilling waste generated during the construction of pipelines with trenchless technologies

.

20/05/2025

✅ Artykuł pt. „Metody wstępnego przygotowania próbek ścieków i osadów do analizy zawartości mikroplastików: Część 1” w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 4/2025 https://gazwoda.pl/?s=kwiecie%C5%84+2025&lang=pl

Autorzy: Elisa Blumenthal z Università Politecnica delle Marche (UNIVPM) oraz Paulina Ormaniec i Jerzy Mikosz z Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

⭕ Mikroplastiki stanowią rosnące zagrożenie dla środowiska, a ścieki komunalne są jednym z ich istotnych źródeł. Oczyszczalnie ścieków to miejsca, gdzie mikroplastiki są usuwane ze ścieków i akumulowane osadach ściekowych. Wiedza na tematy zawartości mikroplastików w ściekach, ich wielkości, kształtu i innych właściwości fizycznych i chemicznych jest konieczna do opracowania technologii ich usuwania ze ścieków

⭕ W tym celu próbki ścieków i osadów ściekowych muszą być odpowiednio przygotowane do oznaczania zawartości mikroplastików. W artykule omówiono formy mikroplastików w ściekach, przedstawiono wpływ poszczególnych procesów technologicznych na usuwanie mikroplastików oraz stosowane sposoby obróbki próbek w celu identyfikacji i analizy ilościowej mikroplastików

⭕ Identyfikacja mikroplastików wymaga odpowiedniego przygotowania próbki poprzez usunięcie materiału organicznego, zanieczyszczeń nieorganicznych i zastosowanie odpowiedniej metody w celu zidentyfikowania substancji tworzącej cząstkę mikroplastików

⭕ Usuwanie materiału organicznego z próbki można przeprowadzić różnymi metodami, jednak za najskuteczniejszą uważa się utlenianie przy użyciu H2O2 i odczynnika Fentona w podwyższonej temperaturze. Usuwanie substancji nieorganicznych można przeprowadzić poprzez separację gęstościową przy użyciu nasyconego chlorku sodu NaCl lub, lepiej, gęstszych roztworów, takich jak NaI i ZnBr2

⭕ Charakterystykę fizyczną najczęściej wykonuje się pod mikroskopem i pozwala ona na określenie rozmiaru, koloru, kształtu i innych parametrów fizycznych cząstki mikroplastiku. Charakterystykę chemiczną bardziej skupia się na składzie mikroplastiku i wykonuje się ją przy użyciu spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR), spektroskopii Ramana lub technik opartych na GC-MS i LC. Każda z tych technik ma swoje ograniczenia, a ich skuteczność zależy od konkretnego przypadku

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=kwiecie%C5%84+2025&lang=pl

✅ Tekst opublikowany w numerze 4/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.4.4

✅In English: Pretreatment methods for the isolation of microplastics from wastewater and sludge samples: Part 1

.

13/05/2025

✅ Artykuł pt. „Zastosowanie klinoptylolitu do usuwania kolistyny z wody” w całości dostępny w OPEN ACCESS z numerze 4/2025 https://gazwoda.pl/?s=kwiecie%C5%84+2025&lang=pl

Autorzy: Monika Olearczyk i Justyna Kwaśny z Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

⭕ Farmaceutyki poprzez różne źródła, np. ścieki szpitalne, ścieki z gospodarstw domowych, weterynarie oraz przemysł farmaceutyczny, przedostają się do wody powierzchniowej i gruntowej. Dzieje się tak m.in. dlatego, że powszechne metody oczyszczania wody i ścieków nie są w stanie całkowicie wyeliminować substancji farmaceutycznych z wody

⭕ Długotrwałe przebywanie farmaceutyków w wodzie niesie za sobą poważne konsekwencje dla ludzi, zwierząt oraz roślin. U zwierząt są przyczyną: zwiększonej śmiertelności, zaburzeń hormonalnych, uszkodzenia narządów wewnętrznych lub niewydolności nerek. U roślin zakłócają syntezę białek, a u ludzi prowadzą do zwiększenia odporności na dane leki i w konsekwencji do stosowania ich wyższych dawek

⭕ Jedną z metod stosowanych do usuwania farmaceutyków z wody jest adsorpcja. W niniejszej pracy przeprowadzono adsorpcję siarczanu kolistyny z roztworów wodnych za pomocą naturalnego adsorbentu klinoptylolitu. Zbadano wpływ dawki adsorbentu, czasu adsorpcji oraz stężenia kolistyny na efektywność usuwania farmaceutyku z wody

⭕ Na efektywność procesu adsorpcji ma wpływ kilka czynników, takich jak: początkowe stężenie farmaceutyku (stężenie roztworu wzorcowego), zastosowana dawka adsorbentu oraz czas mieszania roztworu w wytrząsarce

⭕ Wyniki badań pokazały, że adsorpcja jest skuteczną metodą usuwania farmaceutyków z wody, a najlepszy rezultat uzyskamy przy odpowiednim dobraniu dawki adsorbentu i czasu mieszania do stężenia farmaceutyku. Dodatkowo wykazano, że klinoptylolit, który zaliczany jest do grupy sorbentów mineralnych, również może znaleźć zastosowanie w procesach adsorpcji kolistyny z roztworów wodnych

✅ To tylko fragment artykułu. Plik PDF z całym artykułem bezpłatnie do pobrania w otwartym dostępnie OPEN ACCESS na stronie https://gazwoda.pl/?s=kwiecie%C5%84+2025&lang=pl

✅ Tekst opublikowany w numerze 4/2025 czasopisma „Gaz, Woda i Technika Sanitarna”, DOI: 10.15199/17.2025.4.3

✅In English: Application of clinoptylolite for removing colista from water

.

Gaz, Woda i Technika Sanitarna"

15/07/2025

08/07/2025

01/07/2025

24/06/2025

17/06/2025

10/06/2025

09/06/2025

04/06/2025

27/05/2025

20/05/2025

13/05/2025

Adres

Telefon

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Skontaktuj Się Z Firmę

Skróty

Udostępnij

Kategoria