
14/07/2025
Tadeusz Rolke 🖤
Smutek wielki ..
https://www.facebook.com/share/1AyATRtqgE/
Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Tadeusza Rolke
Był członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików od 1958 roku. Wspaniałym artystą a przede wszystkim – jedną z najwybitniejszych osobowości w historii polskiej fotografii.
Tadeusz Rolke należał do pierwszego powojennego pokolenia polskich fotoreporterów, którzy postrzegali fotografię nie tylko jako narzędzie dokumentacji, lecz przede wszystkim jako medium artystyczne. Jego zdjęcia były zawsze przemyślane, mistrzowsko skomponowane i nasycone głęboką warstwą emocjonalną – mimo dokumentalnego charakteru.
Fotografował z wyjątkową empatią. Łączył subtelność spojrzenia z ostrością widzenia – potrafił dostrzec to, co ulotne i niedostrzegalne dla innych. Jego kadry są rozpoznawalne dzięki humanistycznemu podejściu, indywidualnemu sposobowi patrzenia oraz technicznej doskonałości. W jego zdjęciach nie było przypadków – wszystko miało swój sens i ciężar.
Był świadkiem i kronikarzem swojej epoki. Dokumentował przemiany powojennej Polski: od zrujnowanej Warszawy, przez codzienność PRL-u, po czas transformacji ustrojowej. Portretował robotników, modelki, artystów, polityków i ludzi z ulicy – zawsze z tą samą uważnością i szacunkiem. Jego archiwum to swoisty wizualny dziennik XX wieku.
W latach 70. mieszkał w Niemczech Zachodnich, gdzie współpracował z najważniejszymi tytułami prasowymi: „Stern", „Die Zeit" i „Der Spiegel". Fotografował wydarzenia społeczne, polityczne i kulturalne – nie tylko w Niemczech, ale i w wielu innych krajach. Jego reportaże były cenione za głębię intelektualną i wybitną jakość wizualną.
Na jego fotografiach wychowało się wiele pokoleń współczesnych twórców. Dla wielu z nich był mistrzem i punktem odniesienia – nauczył patrzeć, interpretować, nadawać obrazom sens. Jego podejście do fotografii jako nośnika myśli, nie tylko estetyki, pozostaje żywe w praktyce wielu artystów do dziś.
Wyjątkowość Tadeusza Rolkego polegała na niezwykłej umiejętności połączenia mistrzowskiego warsztatu, wrażliwości humanisty i głębokiej świadomości czasu, w którym żył i tworzył. Uczynił z fotografii medium refleksyjne, pełne znaczeń i emocji – i przy tym pozostał autentyczny. Jego twórczość, tak samo jak jego osoba, stały się ikoną polskiej kultury wizualnej.
Trwale będziemy odczuwać jego uporczywą nieobecność.
Adam Tuchliński
Prezes Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Fotografików