Psychoedukacja Lidia Chylewska-Barakat

13/06/2025

Fundacja Pomorskie Centrum Psychotraumatologii

11/06/2025

Cytat z książki twórcy Somatic Experiencing®️ dr Petera Levina i Ann Frederick "Obudźcie tygrysa. Leczenie traumy" Wydawnictwo Czarna Owca 2012.
Do ilustracji wykorzystano zdjęcie z zasobów Canva.

13/05/2025

DZIECIĘCY UKŁAD NERWOWY W SZKOLE-SPIESZ SIĘ!
🏃🏾‍♀️‍➡️
Dziś kontynuujemy temat układu nerwowego w szkole. Poprzednio pisałam o tym, jak układ nerwowy dziecka może reagować na wymagania edukacyjne 📚stawiane w szkole (link w komentarzu, dla zainteresowanych).
🏃🏾‍♂️‍➡️
Dziś przyglądnę się sprawie z innej perspektywy, od strony roli rodzica, który ma ogromny wpływ na to, jak dziecko przetrwa, przeżyje, doświadczy lub z lekkością przejdzie przez okres wieku szkolnego.
🏃🏾‍♀️‍➡️
Nawiążę w naszych rozważaniach do Driverów T. Kahlera, bo bardzo je lubię, a w rzeczywistości szkolnej widać jak na dłoni, co „pomaga” dzieciom wpaść w szpony ⚡ tych poleceń przymusowych, które zaczynają rządzić życiem, tych automatycznych zachowań, tendencji wewnętrznych, których uczymy się i które przyswajamy od wczesnego dzieciństwa, a które później nieustannie i w kółko powtarzamy, w różnych sytuacjach. Tych pewnego rodzaju głosów wewnętrznych, które nakazują zachowywać się w określony sposób.
🏃🏾‍♂️‍➡️
Mamy 5 poleceń przymusowych:
🏃🏾‍♂️‍➡️”Spiesz się!”
🌹„Bądź perfekcyjny/a, doskonały/a!”
💪🏾„Bądź silny/a!”,
🫶🏾„Sprawiaj przyjemność!”,
👩‍👦„Staraj się!”

Z reguły, u każdego człowieka dominuje jeden, ale mogą też się zmieniać w zależności od sytuacji. Są uciążliwe, bo pozbawiają spontaniczności, w zamian wprowadzając automatyzm (link do wpisu o Driverach w komentarzu, dla zainteresowanych).
🏃🏾‍♀️‍➡️
Dziś o pierwszym z nich.

DRIVER: „SPIESZ SIĘ!”. 🏃🏾‍♂️‍➡️

Przyglądnijmy się temu jak szkoła wspiera zakorzenianie tego drivera w układzie nerwowym dziecka i jak rodzice mogą zarówno utrwalać tę naukę, bądź stać na straży dbałości o młody układ nerwowy.
🏃🏾‍♂️‍➡️
Zacznijmy od tego, że szkoła często wymaga pośpiechu porannego. W takim przynajmniej żyjemy przekonaniu. Spróbujmy zatrzymać się teraz na chwilę i poczuć dziecko w pośpiechu: lekkie drżenie? Napięcie w klatce piersiowej? Wzmożony oddech? Może niezdarność? Płaczliwość? 💧Może opór w ciele, który buntuje się przeciwko…? Jako rodzic możemy podtrzymywać lub wzmacniać napięcie wynikające z tego pośpiechu, albo możemy z tego napięcia zrezygnować. Pośpiech ten z reguły wynika z samego rodzica, z jego wewnętrznego napięcia, które przenosi z siebie na dziecko. Ku refleksji.
🏃🏾‍♀️‍➡️
Drugim wielkim obszarem jest ogrom materiału szkolnego. Oczekiwania w stosunku do dziecka skoncentrowane na realizowaniu wszystkich wymagań, muszą prowadzić do pośpiechu. Niejednokrotnie dziecko z niechęcią rezygnuje z interesującego tematu, w który właśnie się zagłębiło, ponieważ kolejny przedmiot czeka w kolejce do nauki. W pośpiechu czyta lektury 📚 w pośpiechu odrabia zadania (tam, gdzie są one jeszcze zadawane), w pośpiechu uczy się do sprawdzianu, klasówki, odpowiedzi. Rodzic może albo pełnić rolę podtrzymującą pośpiech poprzez np. sprawdzanie, czy dziecko wywiązało się ze wszystkich zadań lub postawić na jego redukcję i uspokajanie układu nerwowego dziecka. Kosztem mogą być niezrealizowane zadania, ale czyż radość z życia i spontaniczność nie są tego warte?
🏃🏾‍♂️‍➡️
Trzecim wielkim obszarem jest rywalizacja-kto szybciej! Kto pierwszy ten lepszy! Napięcie, które każe wpadać w sidła pośpiechu, żeby wyprzedzić innych, czym zasłużyć na pochwałę, przychylne spojrzenie, a może i zachwyt rodzica, opiekuna, nauczyciela.
🏃🏾‍♀️‍➡️
Dziecko będące pod wpływem drivera „Spiesz się!” charakteryzuje się pośpiechem, bez przywiązywania wagi do jakości wykonywanej czynności. Driver ten jest sposobem na sprostanie wymaganiom. Pcha on nieustannie do podejmowania coraz to nowych wyzwań, ale niech nie zmyli zaangażowanie. Jest ono wynikiem potrzeby zredukowania napięcia, nie zaś naturalną ekspresją dziecięcej radości.
🏃🏾‍♂️‍➡️
Dominacja tego drivera bardzo utrudnia bycie w tu i teraz. Dziecko traci przyjemność z bycia, czerpania z tego, co teraz jest dostępne. Głowa cały czas szuka zadań do wykonania, które już powinny stać w kolejce. W ciele driver ten odczuwany jest jak ciągnięcie do przodu, odczuwanie wewnętrznego napięcia, kiedy brak jest jakiejś aktywności. Napięcie to można rozładować w działaniu i to też dziecko robi. Driver ten bardzo przenosi w głowę 😶‍🌫️ zadaniowość, odcina od ciała.
🏃🏾‍♀️‍➡️
Dziecko zaczyna źle się czuć w sytuacjach zwykłych, spokojnych, nudzi się tam, gdzie pośpiechu brak.
🏃🏾‍♂️‍➡️
Zatrzymanie w pośpiechu powoduje wielkie napięcie wewnętrzne, bo przecież trzeba walczyć z czasem, a walka, czegokolwiek by nie dotyczyła, aktywuje współczulny układ nerwowy, przyspiesza bicie serca, aktywuje nerwowy oddech, płytki i szybki, pompuje hormony stresu, neuroprzekaźniki pobudzenia, napina mięśnie. I te odczucia wewnętrzne, same w sobie wzbudzają, trudne do wytrzymania napięcie-tworzy się błędne koło pośpiechu.
🏃🏾‍♂️‍➡️
Ogromnym zasobem osób z tym driverem jest efektywność, zaangażowanie w wiele spraw na raz, mnogość pomysłów i przyjemność czerpana z działania. Są to jednak wszystko profity płynące z dominacji głowy nad prostą i spokojną przyjemnością ciała . Somatyczne ubóstwo. Ciało wymaga bycia świadomością w tu i teraz, a nie błądzenia po umysłowych ścieżkach zadań. Osoby zdominowane przez driver „Spiesz się!” są bardzo efektywne, ale nie potrafią cieszyć się życiem i brakuje im refleksyjności.
🏃🏾‍♀️‍➡️
Pamiętajmy, jako rodzice, mamy wybór. Albo pozwolimy machinie edukacyjnej porwać nasze dzieci, albo swoją mądrością będziemy chronić układy nerwowe 🧠naszych dzieci. Będąc tym dojrzałym układem nerwowym, który jest obecny i dostępny dla dziecka możemy uczyć dzieci zdrowego dystansu do wymagań, których przecież dziecko nie musi wcale spełniać w 100%. Może to być 90%, 50%, albo 10%. Każde mniej niż 100% nie umniejsza wartości dziecka, a może wspierać jego siłę, która pochodzi z witalnego, spontanicznego, pełnego energii i radosnego ciała.
💚
Dzieci mają „to” w sobie, rodzą się pełne życia, ciekawości świata i radości. Naszą rolą jako rodziców jest zadbać, żeby tego nie straciły…niezależnie od okoliczności.
💚
Niespiesznej, spokojnej radości wszystkim dzieciom dziś życzę ❤️

Katarzyna J Malysz

02/05/2025

02/05/2025

Traumę wzmacnia poczucie osamotnienienia. Tym bardziej, jeśli krzywdzicielem jest człowiek - a w przypadku nadużyć s3ksualnych jest to nierzadko osoba, której się ufało: domownik, krewny, przyjaciel domu, nauczyciel, trener...
Jeśli jesteś osobą pokrzywdzoną w ten sposób, możesz powstrzymywać się z opowiedzeniem, co cię spotkało z wielu powodów:
.. bo chronisz w ten sposób swoich bliskich lub bliskich sprawcy.. bo nikt dotąd nie zareagował właściwie, zostawił cię z tym samą/samego.. bo obawiasz się niedelikatności, osądzania.. bo wpojono ci, że o "takich rzeczach" się nie mówi.. bo nauczono cię, że nie powinno się ulegać silnym emocjom.. bo nie powinno się mącić spokoju innych.. bo uznajesz, że trzeba zacisnąć zęby i przetrzymać ból .. bo czujesz się bezwartościowa/y.. bo chronisz z pewnych powodów sprawcę.. bo nie wierzysz, że możesz dojść do siebie

🌸Oczywiście, czujesz wstyd, w końcu chodzi o bardzo delikatną sferę, ale uleczenie twojego cierpienia wymaga odsłonięcia się przed drugim człowiekiem - osobą, której możesz zaufać.
Wybierz odpowiednią porę, miejsce i odpowiednią osobę. Zadecyduj o formie kontaktu: czy spotkanie czy e-mail czy rozmowa telefoniczna? Będziesz w towarzystwie przyjaciela czy sam/a? Zadecyduj, ile powiesz. Wybór da ci poczucie kontroli. Daj sobie prawo, aby nie opowiadać wszystkiego naraz, tzn. miareczkuj twoją opowieść.

Przemyśl, czy osoba, do której się zwracasz nie ma przypadkiem interesu w tym, aby zniekształcać lub taić prawdę.

❗️Jeśli poczujesz się w takiej rozmowie niekomfortowo: zawstydzan/a lub osądzany/a, pamiętaj - świadczy to źle o twoim rozmówcy, nie o tobie!

👥 Jeśli nie ma takiej odpowiedniej osoby w twoim otoczeniu, zwróć się do terapeuty traumy lub psychoterapeuty. Albo zacznij od telefonu zaufania (np. całodobowo 7 dni w tygodniu działa telefon 800 702 222 lub 116 123).

W poradniku Eriki Shershun "Uleczyć traumę s3ksualną" (GWP, 2023) GWP Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne przeczytasz na str. 94-99, jak się do tego przygotować. I czy rozważyć zgłoszenie przestępstwa. Pamiętaj, w Polsce brak jasnego zakomunikowania zgody na zachowania s3ksualne ze strony osoby , która doświadczyła przemocy s3ksualnej, kwalifikuje czyn jako przestępstwo.
Poznasz też sporo ćwiczeń somatycznych, które dobrze przygotują twój układ nerwowy na takie kroki. I rozpoczną twój proces zdrowienia. Ono przyjdzie w kontakcie z życzliwym, współczującym człowiekiem.



Autorka: Honorata Łukaszewska Somapsyche - psycholog Honorata Łukaszewska, praca ze stresem i traumą
Źródło ilustracji: Canva..

12/04/2025

12/04/2025

Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki” wraz z Fundacją Ta Mama ma Imię oraz Centrum Terapii Rodziny i Dziecka „Kołysanka” zapraszają na II edycję konferencji pt. „Ta Mama Ma Imię – wpływ traumatycznych zdarzeń na życie kobiety”, która odbędzie się 11 maja 2025r. w Dworku...

02/04/2025

10/09/2024

[PL/UA/RU/EN]
❗4 miesiące.
Tyle czasu zostało do końca roku. I na 4 miesiące mamy budżet na nasze działania.
W grudniu kończą się projekty, które pozwalają nam na realizacje działań w takiej skali, o jakiej Was informujemy. Jak wiecie nasza pomoc i wsparcie jest BEZPŁATNE. Nie pobieramy żadnych opłat.❗Stoimy przed wyzwaniem braku finansowania na kolejny rok. Jest to realne i bardzo prawdopodobne, że w styczniu Fundacja Emic, jaką znacie, nie będzie mogła działać.
Dlaczego? 👇
Otrzymujemy informacje od naszych grantodawców, że wycofują (po przeszło 2 latach) swoje działania w Polsce.
Projekty, które są dalej ogłaszane, mają zmniejszone budżety, a chętnych i wnioskujących organizacji jest bardzo dużo.
Mierzymy się też z sytuacją, o której bliżej powiemy Wam za jakiś czas.
❗Informujemy Was, naszych klientów i klientki, przyjaciół Fundacji, partnerów, szczerze o naszej sytuacji. Zawsze w ten sposób się komunikujemy, a nasze działania są transparentne. ❗To jest ten czas, kiedy możecie trzymać za nas kciuki, zarekomendować, czy biorąc pod uwagę w swoich działaniach csr w biznesie czy firmie lub polecić nasze szkolenia (możecie kontaktować się z nami w wiadomości prywatnej lub mailowo: [email protected]; [email protected])
❗Jak zawsze, jeśli uważacie, że nasze działania mają sens, zachęcamy też do przekazania wpłat💚
https://emic.com.pl/darowizna/

Zespół Fundacji


❗4 месяца!
Столько времени осталось до конца года. И на 4 месяца у нас есть бюджет для наших действий. В декабре завершаются проекты, которые позволяют нам реализовывать деятельность в том масштабе, о котором мы вас информируем. Как вы знаете, наша помощь и поддержка БЕСПЛАТНЫ. Мы не взимаем никаких платежей.
Мы столкнулись с проблемой отсутствия финансирования на следующий год. Это реальная и весьма вероятная ситуация, при которой в январе Фонд Emic, как вы его знаете, не сможет продолжать свою деятельность. Почему?
❗Нам сообщают наши грантодатели, что после более чем двух лет работы в Польше они прекращают свою деятельность. Новые проекты всё ещё появляются, но их бюджеты сокращены, а количество желающих и подающих заявки организаций велико. Мы также столкнулись с ситуацией, о которой подробнее расскажем вам немного позже. ❗Мы честно информируем вас, наших клиентов, друзей Фонда, партнеров, о нашем положении. Мы всегда открыто ведём диалог и наша деятельность прозрачна.
Как всегда, если вы считаете, что наша деятельность важна, мы приглашаем вас поддержать нас пожертвованиями. https://emic.com.pl/darowizna/

❗4 місяці!
Стільки часу залишилося до кінця року. І на 4 місяці у нас є бюджет для наших дій. У грудні завершуються проєкти, які дозволяють нам реалізовувати діяльність у тому масштабі, про який ми вас інформуємо. Як ви знаєте, наша допомога і підтримка БЕЗКОШТОВНІ. Ми не стягуємо жодних платежів.
Ми зіткнулися з проблемою відсутності фінансування на наступний рік. Це реальна і дуже ймовірна ситуація, коли в січні Фонд Emic, яким ви його знаєте, не зможе продовжувати свою діяльність. Чому?
❗Наші грантодавці повідомляють нам, що після більш ніж двох років роботи в Польщі вони припиняють свою діяльність. Нові проєкти все ще з’являються, але їхні бюджети скорочені, а кількість організацій, які подають заявки, дуже велика. Ми також зіткнулися з ситуацією, про яку докладніше розповімо вам трохи пізніше. ❗Ми чесно інформуємо вас, наших клієнтів, друзів Фонду, партнерів, про наше становище. Ми завжди відкрито ведемо діалог, і наша діяльність є прозорою. Як завжди, якщо ви вважаєте нашу діяльність важливою, ми запрошуємо вас підтримати нас пожертвами. https://emic.com.pl/darowizna/

❗4 months!
That’s how much time is left until the end of the year. And for these 4 months, we have a budget for our activities. In December, the projects that allow us to carry out activities on the scale we've informed you about will come to an end. As you know, our help and support are FREE. We do not charge any fees.
We are facing the challenge of lacking funding for the next year. This is a real and highly likely situation in which, come January, the Emic Foundation, as you know it, may not be able to continue its activities. Why?
❗Our grantors have informed us that after more than two years of working in Poland, they are discontinuing their operations. New projects are still being launched, but their budgets have been reduced, and the number of organizations applying for funding is very high. We are also dealing with another situation, which we will tell you more about later. ❗We are honestly informing you - our clients, friends of the Foundation, and partners - about our situation. We have always communicated openly, and our activities are transparent.
As always, if you believe our work is important, we invite you to support us with donations. https://emic.com.pl/darowizna/

12/08/2024

Zmyślny eksperyment przeprowadzony przez Katherine W. Phillipsi jej zespół świetnie pokazuje, jak działa różnorodność. Studentów podzielono na niewielkie grupy. Niektóre z nich były jednorodne – wszyscy uczestnicy mieli podobny wiek, wykształcenie i poglądy. Inne grupy zawierały „outsiderów” – osoby celowo dobrane tak, aby odróżniać się od reszty zespołu. Następnie każda grupa miała za zadanie rozwiązać zagadkę kryminalną i na podstawie rozproszonych wskazówek ustalić, kto dokonał (fikcyjnego) morderstwa.

Wynik? Grupy jednorodne rozwiązywały zadanie znacznie szybciej i lepiej się przy tym bawiły. Grupy z outsiderami męczyły się z zadaniami dłużej, a po ich zakończeniu nie miały ochoty podejmować kolejnych. Kluczowa różnica polegała jednak na tym, że grupy niejednorodne rozwiązywały zadanie… poprawnie! Wszystkie zagadki były tak skonstruowane, by szybko naprowadzić uczestników na fałszywy trop. Grupy jednorodne od razu ten trop podchwytywały i, wiedzione wewnątrzgrupowym konformizmem, mknęły zgodnie i szybko, tyle że w niewłaściwym kierunku. Tymczasem grupy niejednorodne były stale opóźniane przez pytania outsiderów. „A skąd to wiecie?”, „Czekajcie, bo nie nadążam”, „Gdzie tu się klika, żeby zobaczyć podpowiedzi?”.

Konieczność kwestionowania własnych założeń, wyjaśnienia ich komu innemu oraz uwzględnianie różnych perspektyw czyni nas lepszymi. W miejscu pracy, na uniwersytecie, ale też w rodzinie, grupie przyjaciół, lokalnej społeczności. Różnorodność jest trudna i bywa bardzo denerwująca. Ale umiejętnie wykorzystana daje ogromną siłę.

Ilekroć mam okazję pracować na materiale związanym z różnicami międzypokoleniowymi, zawsze myślę o tym eksperymencie. Paradoksalnie – im większe są różnice między nami, tym większą moc mogą nam dać, jeśli tylko nad dzielącymi nas przepaściami zdołamy przerzucić mosty. Odmienności wynikające z technologii i kultury pora przekuć w atut. Eliminować samotność i wykluczenie, które coraz częściej (choć w różnej formie i z różnych powodów) dotykają najmłodszych i najstarszych. Nauczyć się patrzeć na świat oczyma rodziców, dziadków, dzieci albo wnuków. Jednocześnie.

Marcin Napiórkowski, Tygodnik Powszechny
fot Clay Banks

12/08/2024

12 sierpnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Młodzieży 🗓.

To doskonała okazja, aby przypomnieć, na jakie sygnały warto zwrócić uwagę w kontekście występowania depresji u nastolatka 🤔.

ℹ️ Takie dziecko raczej nie chce pielęgnować relacji społecznych i cieszyć się towarzystwem innych, zamartwia się, łatwo doprowadzić je do łez, mówi i pisze złe rzeczy o sobie, o świecie, o przyszłości.

🗣 Ponadto skarży się, że nie da rady, że nie ma siły. Może doświadczać zaburzeń w, nie może spać lub śpi nadmiernie.

❌ Nastolatek w stanie depresji przestaje dbać o to jak wygląda, w co się ubiera, nosi te same ciuchy przez dłuższy czas, przestaje dbać o higienę.

Źródło: https://tiny.pl/dlhp1.