Terapie w Przestrzeni Serca.

17/08/2025

Poprzez terapię w Przestrzeni Serca, usuwane są z pamięci komórkowej programy, które powodują choroby. Cukrzyca to brak "słodyczy" w życiu, na wielu płaszczyznach.
Gorzkie doświadczenia...

17/08/2025

„Wielu ludzi zwłaszcza ignorantów chce ukarać ciebie za to, że mówisz prawdę, że masz słuszność za bycie sobą.
Nigdy nie przepraszaj, że znasz prawdę ani za to, że jesteś daleko przed swoim czasem.
Jeżeli masz racje i wiesz o tym, wypowiadaj się. Nawet, jeżeli jesteś mniejszością, która się składa tylko
z Ciebie.
Bo prawda jest ciągle prawdą”
~ Mahatma Gandhi

Namaste 🙏

16/08/2025

💖 Ludzie będą do Ciebie przychodzić i odchodzić, bo takie jest życie.

Tych co rezonują z Twoim odbiorem prawdy
i doświadczeniem zainspirujesz i im pomożesz.

Resztę ludzi utwierdzisz w ich przekonaniach.

Każdy zobaczy w Tobie to, na co jest gotowa jego świadomość.

Dla jednych będziesz szalony i głupi,
dla innych mądry
i fascynujący.

Najważniejsze, żebyś był Prawdziwy.

Doświadczasz i uczysz się w zgodzie z własną duszą.

W końcu w niej i ku niej wzrastasz.💖

https://youtube.com/watch?v=u_fP6BTnk10&feature=share

16/08/2025

16/08/2025

15/08/2025

Nie bierz się w garść,
weź się w ramiona.
💖 💋 💖

14/08/2025

Klasyk!

Humorystycznie i bardzo trafnie pokazana różnica między działaniem kobiecego i męskiego mózgu.
Za każdym razem kiedy to oglądam, myślę że jest to GENIALNE w swojej prostocie i przekazie :)

Mark Gungor

14/08/2025

Twoje samopoczu
cie nie zależy od pogody jeśli masz w Sobie pogodę Ducha.
💖 🤗

13/08/2025

💖 Kiedy Robin Williams wchodził do pokoju, wydawało się, że światło się zmienia.
Kiedy Christopher Reeve unosił się w przestworzach jako Superman, cały świat wierzył, że wszystko jest możliwe.
Ale ich najpiękniejsza opowieść nie rozgrywała się na ekranie.
To historia przyjaźni, o której mało kto wie.
Historia, która zaczęła się na korytarzach nowojorskiej Juilliard School — długo przed sławą, rolami i blaskiem fleszy.

Byli młodzi, spłukani i pełni marzeń.
Dzielili pokój, pustą lodówkę i niekończące się salwy śmiechu.
Christopher był poważny, zdyscyplinowany i skupiony.
Robin — chaotyczny, błyskotliwy, nieprzewidywalny.
I właśnie dlatego tak dobrze się uzupełniali.
Wybrali się nawzajem. Jak bracia.

Później przyszło życie.
Reeve został Supermanem.
Williams — Morkiem z Orka, a potem jedną z ikon kina.
Każdy poszedł swoją drogą, ale sercem pozostali sobie bliscy.

W 1995 roku wydarzyła się tragedia.
Christopher spadł z konia podczas zawodów jeździeckich i doznał poważnego urazu kręgosłupa.
Został sparaliżowany od szyi w dół.
Przez wiele miesięcy zmagał się z bólem, gniewem i poczuciem bezsilności.
Był bliski rezygnacji.

Aż pewnego dnia, leżąc w szpitalnym łóżku, zobaczył postać ubraną w kitel chirurga, mówiącą z dziwacznym, rosyjskim akcentem.
To był Robin.

Wpadł do sali jak komik na scenę, udając, że przyszedł przeprowadzić poważną operację.
Sytuacja była tak absurdalna, tak zupełnie oderwana od szpitalnej rzeczywistości, że Christopher — po raz pierwszy od wypadku — wybuchnął śmiechem.
Płakał. Ale tym razem z ulgi.
I właśnie wtedy zrozumiał, że jeszcze żyje. I że chce żyć.

Lata później wspominał:
„Ten śmiech był pierwszym sygnałem, że naprawdę jeszcze istnieję. Robin uratował mi życie. I robił to za każdym razem, gdy mnie odwiedzał.”

Robin Williams nie opuścił przyjaciela ani razu.
Pomagał mu dyskretnie — duchowo, finansowo i emocjonalnie.
Nigdy na pokaz. Nigdy dla kamery.
Zawsze z serca.

„To on był moim Supermanem,” powiedział kiedyś Robin.
„Ja tylko pożyczałem mu odrobinę radości.”

Kiedy Christopher Reeve zmarł w 2004 roku, Robin był zdruzgotany.
Ale nigdy nie przestał o nim mówić — z czułością, wdzięcznością i tą cichą melancholią, jaką rozpoznaje się u ludzi, którzy znają prawdziwy ból.

Dziś, patrząc na ich historię z perspektywy czasu, można dostrzec, że naprawdę byli superbohaterami.
Jeden latał po niebie.
Drugi — dotykał dusz.

I razem pokazali światu, że prawdziwa przyjaźń nie potrzebuje oklasków.
Wystarczy, że jest.
Zwłaszcza wtedy, gdy wszystko inne się rozpada.