Marta Iwanowska-Polkowska :: Manufaktura Rozwoju

28/07/2025

Wyobraź sobie kobietę.
Może taką jak Ty.
Może zmęczoną codziennością, może pełną pomysłów, które czekają na „lepszy moment”. I ciągle odkłada go w czasie.
A może już na skraju ważnej zmiany, ale z tysiącem wątpliwości w głowie.
Z ogromnym lękiem podsycanym głosem krytyka wewnętrznego, który mówi, a może krzyczy „nie dasz rady, nie poradzisz sobie …”

Teraz wyobraź ją sobie kilka miesięcy później – z iskrą w oczach, z miękkim sercem, ale pełnym pewności siebie i klarowną odwagą, by iść swoją drogą. Kobietę przekonaną o słuszności pójścia za tym co ją woła … niezależnie, czy jest to zmiana zawodowa, czy też chęć lepszego, odważnego życia z większym zaufaniem do siebie – swoich pomysłów, potrzeb i emocji.

Właśnie takie historie od lat dzieją się podczas moich autorskich warsztatów„be BRAVE & play BRAVE”.
To nie są zwykłe warsztaty.
To przestrzeń, w której Kobiety… naprawdę się odważają…
To nie tylko warsztaty.
To program rozwojowy.
To żywa, autentyczna przestrzeń, w której kobiety:
✨ odzyskują kontakt ze swoją odwagą,
✨ uczą się działać po swojemu, bez perfekcjonizmu, opanowując swojego krytyka wewnętrznego,
✨ zaczynają mówić „nie” bez poczucia winy i „tak” czerpiąc siłę z siebie, swojego serca i innych kobiet, którym na nowo uczą się ufać.
I za każdym razem, z ogromnym wzruszeniem, obserwuję, jak te spotkania stają się początkiem głębokiej, wewnętrznej przemiany.

Dlaczego to działa?
Bo pracujemy z tym, co prawdziwe. Z codziennymi decyzjami, z emocjami, z ciałem. Z tym, co nas zatrzymuje i z tym, co chce już iść dalej. Nie ma tu presji. Jest przestrzeń. Jest lekkość i zabawa, choć czasem są też łzy, ale zawsze jest ona … odwaga, która dojrzewa w swoim tempie.

Zebrałam dla Ciebie 10 powodów, które najczęściej pojawiają się rozmowach z uczestniczkami, które chcą udział w kolejnej edycji. Bo każda z nich przychodzi po coś innego – i każda wychodzi z czymś bezcennym ♥️

Szczegóły w BIO!
A ja tu jestem i czekam na Twoje pytania 🫶

💛

18/07/2025

Tak było!
Niebawem pojawią się kolejne terminy!
Szczegóły zawsze na mojej stronie ✨

29/06/2025

89755449 próba zrobienia przyzwoitego zdjęcia, nie idealnego 😊 z przejażdżki rowerowej … chyba udana? Doceńcie mego Męża 🫶
Chłopak naprawdę się stara!

Tak, szwy na twarzy nie puściły. Ale nie mogłam się powstrzymać. Latooooo wzywa! Świat pachnie lipą. Mieni się kolorami łąki polskiej. Wiatr wieje przecudnie.
Trzeb żyć!
Trzeba się nażyć ♥️
I tak już jest za późno 🙌

Dobrej niedzieli!
Ps. Ola melduję, że mam teeeee getry i nowy kask. Będzie Pani zadowolona nad Gardą 😜
Robię formę, na lody dojadę 💪

24/06/2025

Dziś!
Trójka!
O 20.00 🤘
Zapraszamy ♥️

⚓️ Dlaczego tak trudno nam dziś naprawdę odpocząć?

⛱️ Co sprawia, że w wakacje coraz częściej czujemy większe zmęczenie, niż przed urlopem?

🧘🏻‍♀️Czy potrafimy jeszcze rozpoznać, czego naprawdę potrzebują nasze ciało i umysł, by się zregenerować – i czy umiemy dać sobie do tego prawo?

🎙️W dzisiejszym „Klubie Trójki” o trudnej sztuce odpoczywania, presji na produktywne wakacje i o tym, jak nauczyć się odpoczywać naprawdę – skutecznie, zdrowo i bez poczucia winy, porozmawiam z:

💡Martą Iwanowską-Polkowską – psychoterapeutką i specjalistką wspierania rezyliencji, czyli „psychicznej sprężystości”

💡Franciszkiem Ostaszewskim – trenerem personalnym i psychologiem z Uniwersytetu SWPS

💡Magdalena Malińską – połową duetu PUNKTY i przewodniczką po Puszczy Kampinoskiej 🌳

📻Zapraszam przed odbiorniki po 20:05

23/06/2025

Właściwie całe życie żyję z dziurą po Tacie. A raczej Ojcu, bo częściej tak o nim mówiłam. Gdy żył, ta dziura momentami była niedoniesienia. Bywały okresy kiedy swoją surowością ją pogłębiał, drażnił, zaostrzał ból, który niosła. Niektórzy mówili, że byłam „córeczką tatusia” … Ja tego tak nie czułam. Nie pamiętam takiego uczucia … chyba, że chodziło to, że zawsze miał się za co we mnie dopierdo***lić, co skomentować w moim wyglądzie, zachowaniu, wyborach … nawet śmiałam się za głośno. Może tak okazywał miłość? Mnie ten sposób bolał … Całe życie tęskniłam za jego uznaniem i docenieniem. Za aprobatą. Za czułym uśmiechem, który wydarzał się tak rzadko, choć był możliwy … Wiem. Mam kilka wspomnień jego uśmiechu i spokoju relacji z nim. Kilka. Niewiele. Ale może dużo biorąc pod uwagę to jak wielką dziurę po ojcu, swoim ojcu on sam miał.

Mój Ojciec umarł w momencie, gdy nasza relacja zaczęła się układać, a dziura zaczęła wypełniać. Gdy umarł musiałam na zawsze pożegnać marzenie o tym, że się wypełni …

I gdybym słuchała mojego Ojca nie byłoby tych zdjęć.
Nie było by mnie na tych zdjęciach.
Mnie żywej, uśmiechniętej i spełnionej w pracy z kobietami.
Mnie spontanicznej i trochę dzikiej, chaotycznej i nieprzewidywalnej.
On bardzo nie lubił się z pomysłem mnie psycholożki.
On nie interesował się moimi osiągnięciami, planami i aspiracjami…

To zdjęcia z ostatnich warsztatów podesłane dziś przez Karo .synowiec zachęciły mnie, by napisać ten post. Te zdjęcia mnie prawdziwej i autentycznej zachęciły mnie by ci napisać …

Chcę dziś przytulić wszystkie nie-córeczki tatusia.
Jesteście OK, takie jakie jesteście.
Jesteście wystarczające.
Nie jesteście wybrakowane.
Nie wińcie się za pustą dziurę po ojcu, bo nie wy miałyście ją wypełniać. Nie wy. Nie my.

Uczcie się ufać sobie, pomimo tego jak Wasi Ojcowie Wam nie ufają. Szukajcie zaufania w innych. Pukajcie do innych drzwi. Przyjmijcie miłość płynącą z innych źródeł. Odważcie się żyć życiem swoim, a nie ich, czy zdefiniowanych ich brakiem. Piszę to, by dodać Ci odwagi, usiąść obok i pomilczeć …
Jestem.