Wspólny Stół - nasze życie na Rokicie

Wspólny Stół - nasze życie na Rokicie Opowiedz nam coś o Rokitnicy! Tworzymy archiwum opowieści o dzielnicy, rozwijamy wspomnienia. Tu wiele zależeć będzie od mieszkańców.

Projekt jest szansą szerszego spotkania się przy WSPÓLNYM STOLE i stworzenia kolejnej warstwy opowieści o dzielnicy — trochę symbolicznych, trochę realistycznych, trochę reportażowych. Zapraszamy ich, aby 8 listopada przynieśli do rokitnickiej biblioteki ważne dla nich przedmioty, które związane są z życiem ich rodzin, albo ich samych w Rokitnicy - i opowiedzieli ich historie. Przyniesione przedmi

oty zostaną przez nas sfotografowane, a opowieści z nimi związane spisane i zapisane na video (opowieści zredagujemy i zamieścimy je w Internecie). Zbudujemy rokitnickie archiwum pamięci codziennej, prywatnej. Poszukamy odpowiedzi na pytanie, czy historia Rokitnicy, ta czytana z perspektywy domu, jest historią, którą chcemy pielęgnować. A jeśli tak - zastanowimy się, w jaki sposób możemy to robić, by najlepiej rozwijać naszą lokalną tożsamość. Zastanowimy się nad lokalną historią i dziedzictwem, ale przede wszystkim, jaki jest nasz „OIKOS”. Dla mieszkańców zebrane opowieści będą przyczynkiem do kompendium wiedzy na temat dzielnicy, a dla biblioteki doskonałym uzupełnieniem publikacji "Nasza Rokitnica", wydanej ponad dekadę temu - w 2012 roku.
..
Wydarzenie wspierane jest przez program Spójnik, realizowany w ramach starań Katowic i Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2029. Projekt organizują: Miejska Biblioteka Publiczna w Zabrzu, Stowarzyszenie Kartel Kulturalny, Rokita Czyta oraz Rada Dzielnicy Rokitnica - Stowarzyszenie Rokita

Dzisiaj chcielibyśmy Wam przedstawić kolejną pamiątkę po babci, którą przyniosła na Wspólny Stół Karolina.Mała figurka, ...
03/04/2024

Dzisiaj chcielibyśmy Wam przedstawić kolejną pamiątkę po babci, którą przyniosła na Wspólny Stół Karolina.

Mała figurka, około 5 cm wysokości, z filcowymi i skórzanymi wykończeniami przedstawia żołnierza o sympatycznej twarzy.

Poznajcie? Toż to sam Józef Szwejk, a raczej jego miniaturowa wersja.

[bohater antywojennej powieści "Przygody dobrego wojaka Szwejka podczas wojny światowej", której autorem jest Jaroslav Hašek. Józef Szwejk z Królewskich Vinohradów w Pradze, sprzedawca psów i pucybut porucznika Lukasza.]

"Babcia bardzo lubiła czeską literaturę, uwielbiała ich poczucie humoru. Podejrzewam, że ta figurka była prezentem, który dostała od swojego przyjaciela. Ale mogła też ją samą kupić."


Dzisiaj chcielibyśmy pokazać Wam przedmioty, które przyniosła na Wspólny stół Karolina. To pierwsza z czterech pamiątek ...
12/02/2024

Dzisiaj chcielibyśmy pokazać Wam przedmioty, które przyniosła na Wspólny stół Karolina. To pierwsza z czterech pamiątek po babci 👵, którymi postanowiła się z Wami podzielić.

„Nic tak nie kojarzy mi się z Rokitnicą jak babcia Stasia. Mimo, że nie mieszkała tu przez całe swoje życie, ale na pewno przez całe moje. Spacerowała po polach z psem 🐾 swojego syna (chart arabski Sloughi), stąd dojeżdżała do pracy na uczelnie do Gliwic i Katowic, tutaj spotykała się regularnie z przyjaciółkami na 🃏 Brydża. Dla mnie Rokitnica to w dużej części ona”/ Karolina.

Pierwszym przedmiotem jest matrioszka.

[ rosyjska zabawka 🪆, złożona z drewnianych, wydrążonych w środku lalek, włożonych jedna w drugą. Lalki są cylindryczne, u góry zaokrąglone, na ogół ręcznie malowane. Postacie na nich przedstawione to tradycyjnie najczęściej dziewczęta ubrane w ludowy strój, ale wersje współczesne mają charakter kreatywny: niektóre przedstawiają znanych polityków, pisarzy, czy postacie historyczne lub zabytki Rosji.]

Wysoka na ok. 7 cm drewniana lalka z pogodnym wyrazem twarzy i czerwonymi akcentami. Mocno odcisnął się na niej ząb czasu.

„🪆Z tego, co pamiętam było ich 5. Każda mniejsza od poprzedniczki. Nie wiem, co się z nimi stało, pogubiły się po śmierci babci. Została jedna, spełnia funkcję małego pojemnika”/ Karolina.


Kolejny przedmiot na naszym Wspólnym Stole przyniosła Katarzyna. Z pozoru jest nieduży, lekki, po prostu stara kartka pa...
29/01/2024

Kolejny przedmiot na naszym Wspólnym Stole przyniosła Katarzyna. Z pozoru jest nieduży, lekki, po prostu stara kartka papieru. A niesie ze sobą dużo, dużo więcej.

"Dzięki niej jestem mieszkanką Rokitnicy. Mieszkam w mieszkaniu babci, mieszkała w nim wcześniej moja mama i jej rodzeństwo. Mam już cały czas ten sam pokój. Moja mama mieszkała w tym pokoju, ja mieszkałam w tym pokoju, teraz mieszkają w nim moje dzieci. I mam nadzieję, że moje wnuki też będą mieszkać w tym pokoju. Ja bym w życiu tego mieszkania nie oddała nikomu."

Jest to umowa najmu mieszkania z 1955 roku zawarta z Kopalnią Węgla Kamiennego Concordia
[– czynna od ok. 1843 roku, połączona z kopalnią Mikulczyce-Rokitnica w 1970 roku, następnie scalona z Kopalnią Węgla Kamiennego Pstrowski w 1973 roku; zlikwidowana w latach 90. XX wieku.]

"Kopalni już nie ma ani jednej, w mieszkaniu nadal mieszkamy.” // Katarzyna


Przedmioty, które chcemy Wam dzisiaj pokazać, przyniósł Janusz, ale należą one do Pana Józefa. Jego zdjęcia można znaleź...
02/01/2024

Przedmioty, które chcemy Wam dzisiaj pokazać, przyniósł Janusz, ale należą one do Pana Józefa. Jego zdjęcia można znaleźć w książce 📖 "Dawne dzieje Rokitnicy" autorstwa Zbigniewa Pierszalika, z którym Pan Józef się przyjaźnił.

Ceramika czarna pikowana. Okres sztuki 750 lat przed naszą erą!
Skąd to wzięło się na Wspólnym Stole? Duże ilości tej ceramiki znaleziono podczas budowy autostrady w okolicach między Rokitnicą a Górnikami. Dlatego mogliśmy ją obejrzeć z bliska przy Wspólnym Stole, a nie za 🏛️ muzealną gablotą.

"Tu nie chodzi o to, że coś takiego jest, tylko że jak ktoś chce, ma oko, to znajdzie. I to jest autentyczne, prawdziwe, znalezione tu przy poszerzaniu potoku." Co to takiego?

🪨 Mamy bazalt

[zasadowa skała lita wylewna o strukturze bardzo drobnoziarnistej lub afanitowej, czasem porfirowej i barwie czarnej, szarej lub zielonej. W drobnoziarnistej masie skalnej często widoczne są małe kryształy lub większe skupienia oliwinu].

Wizytówkę.

Fragmenty ceramiki z 1904 roku; inne prawdopodobnie z 🍺 gospody Alberta Piernikarczyka [nie istnieje od 1945, znajdowała się przy Stolarzowitzerstrasse- obecnej ul. H.Jordana].

Monetę 🪙z 1896 o nominale 1 marki [jednostka monetarna w Niemczech od 1871 roku do 2002, gdy zastąpiło ją euro].

"O czym to świadczy? Że nawet najdziwniejsze rzeczy potrafią pokazać nam kawałek innego świata." /Janusz.


Dzisiaj czas na historię, która mogłaby zainspirować niejednego scenarzystę do wykreowania filmowej historii. Macie już ...
19/12/2023

Dzisiaj czas na historię, która mogłaby zainspirować niejednego scenarzystę do wykreowania filmowej historii. Macie już popcorn? 🍿To zaczynamy!

Rozpoznajecie to? Jeśli przypomina wam to figury z ołtarza naszego rokitnickiego kościoła ⛪ to macie bardzo dobry wzrok. Taki też mieli Magdalena z Krzysztofem, kiedy wybrali się na spacer do naszego lasu 🌲.

„To jest taka opowieść jak z filmów, na których ludzie się nawracają. Idziemy do lasu na wycieczkę, wchodzimy od strony Gajdzikowych Górek, tym wejściem oficjalnym. Spacer - standardowa pętelka dawnymi ścieżkami Tiele-Wincklerów. Wracamy, a pod drzewem, które przecież mijaliśmy, widzimy coś takiego. Tabliczka stoi oparta o drzewo. Na pewno jej nie było, a jest. Przypatrujemy się – ołtarz, napis… i to jest o tyle niesamowita historia, że ktoś to tam zostawił, wyrzucił, postawił. Widać, że to gdzieś leżało, niszczało w jakimś wcale nie reprezentacyjnym miejscu - to jest szkliwo, ale nie takie, by eksponować je zewnątrz, materiał szybko poddaje się erozji. Zatem jest historia tej płytki jest trochę jak z filmów biblijnych… Ponieważ mamy znajomą konserwator sztuki, to wysłaliśmy jej zdjęcie i tropy są takie, że to były cegiełki na wyposażenie kościoła. One były kupowane przez mieszkańców po to, żeby się dołożyć do potrzeb parafii. Ceramika jest sygnowana, ale cała historia tego znalezionego w lesie artefaktu jest bardzo nieoczywista”



[Cegiełka- czyjś niewielki wkład w zaistnienie lub rozwój jakiegoś przedsięwzięcia, idei albo osiągnięcie jakiegoś sukcesu].

Cegiełka jest wstanie oryginalnym. Taką ją znaleziono w lesie 🌳 Lekko brudna, delikatnie szkliwiona. Widnieje na niej napis „Martinau OS, a w latach 1936-1945 Rokitnica tak właśnie nazywała się po niemiecku.

Skąd wzięło się to w lesie? Kto to tam przyniósł? Dlaczego akurat zostawił to pod drzewem? Pewnie nie poznamy odpowiedzi na te pytania jednak cieszymy się, że Krzysztof z Magdaleną postanowili wtedy wybrać się na spacer. Gdzie ich czujne spojrzenia wypatrzyły ten wyjątkowy artefakt.


Pierwszym przedmiotem, o którym usłyszeliśmy przy Wspólnym Stole, był zegarek kieszonkowy pana Jana, który dostał od swo...
14/12/2023

Pierwszym przedmiotem, o którym usłyszeliśmy przy Wspólnym Stole, był zegarek kieszonkowy pana Jana, który dostał od swojego ojca.

[Zegarki kieszonkowe ⏱️- kwintesencja sztuki mistrzowskiej. Pierwsze czasomierze, które użytkowano aż do I wojny światowej, wyparte potem przez zegarki naręczne ⌚. Pierwszy egzemplarz stworzono już w XV wieku. Modele przeznaczone do trzymania w kieszeni spodni czy nakrycia wierzchniego. Składają się z koperty oraz dewizki- łańcuszka umożliwiającego przymocowanie do kieszeni, w celu zapobiegnięcia zgubienia.]

"Co ja przyniosłem? Jest to taka rzecz, którą bardzo lubię i cenię. Mam tutaj zegarek kieszonkowy, który - jak poszedłem się zapytać do zegarmistrza - ma między sto a sto pięćdziesiąt lat. Jest to dosyć stara rzecz, można powiedzieć. Dostałem go od mojego ojca, a on z kolei otrzymał go na Pierwszą Komunię Świętą. Ale nie znam początkowych losów, bo to nie było kiedyś tak, że się szło do sklepu i kupowało się zegarek. Ja myślę, że on go dostał od swojego ojca, bo to nie jest jakiś milionowy zegarek, to jest zegarek robotniczy. Ci górnicy, którzy pracowali na kopalni, dostawali nagrody za dobrą pracę"

Zegarek ma dla Pana Jana ogromną wartość. Został wyprodukowany w Szwajcarii 🇨🇭 o czym świadczy wygrawerowany na nim napis. Ma białą tarczę na której znajdują się kontrastujące do niej czarne litery. Posiada małą sub tarczę odmierzającą sekundy. Jest wprawiany w ruch za pomocą koronki zegarka.

[koronka zegarka- niewielki element, który zazwyczaj można zauważyć po prawej stronie czasomierza służący m.in. do nakręcania sprężyny napędowej.]

Czasomierz, mimo swojego wieku wciąż jest sprawny. Nie posiada uszczelki, więc trzeba bardzo uważać na wilgoć.

"Ten zegarek lubi ciepło. Musi być blisko ludzkiego ciepła- dlatego nosi się go w kieszonce." I tak właśnie nosi go Pan Jan, który przyniósł go do Wspólnego stołu.


08/12/2023

🎬 Światła, kamera i akcja!

Dzisiaj chcieliśmy pokazać Wam zwiastun filmu, który nakręcił Kamil Gotowiec z naszego spotkania przy Wspólnym Stole.
🎥
Kamera obserwowała uczestników przez cały wieczór pokazując ich pasje, wrażliwość i radość z odkrywania przedmiotów leżących na stole.
🎞️ Nie możemy się doczekać aż pokażemy Wam więcej.

"Barbara święta o górnikach pamięta"- pamiętamy o nich i My. Dlatego pierwszym przedmiotem ze Wspólnego Stołu, który chc...
04/12/2023

"Barbara święta o górnikach pamięta"- pamiętamy o nich i My.
Dlatego pierwszym przedmiotem ze Wspólnego Stołu, który chcemy Wam pokazać, jest puchar dziadka Hajnela.

[Puchar – naczynie, rodzaj czary z nóżką, w postaci dużego kielicha, niekiedy z grubego szkła. Naczynie podobne do pucharu, wykonane ze szkła lub z metalu, czasem z wygrawerowanym okolicznościowym napisem, bywa także fizycznym, symbolicznym trofeum, nagrodą.]

Czarny, gładki, z wizerunkiem Świętej Barbary - patronki Górników. Podkreśla charakter miejsca, z którego pochodzimy i rezonuje rokitnickimi tradycjami górniczymi.

Na Wspólnym Stole położyła puchar- figurkę Marlena, jego wnuczka.

"Dziadek dostał ją na jubileusz pracy w kopalni. Od swoich znajomych, od swoich przyjaciół, górników. Mój dziadek nie był górnikiem, był ślusarzem, ale pracował na dole i tak naprawdę mam kilka rzeczy właśnie po nim. Jedną z nich jest ta figurka z węgla. Mam też jego mundur, który bardzo chciałam zostawić. Może to świecznik, może puchar – nie wiem. Czy jest z węgla, czy z antracytu? Antracyt nie brudzi. Ale pamiętam taką anegdotę - to już nie w mojej rodzinie słyszałam – że jak górnicy chcieli sobie wynieść trochę węgla do domu, to brali taką większą bryłę i mówili, że to na figurkę. U mnie właśnie ta figurka po dziadku stoi. Jest toczona, wyrzeźbiona. Pamiętam, że były takie dwie, ale nie wiem, co się stało z drugą, ta jest u mnie.”


Wciąż wspominamy nasze spotkanie przy Wspólnym Stole.Chcielibyśmy podzielić się z Wami fotoreportażem z tego wyjątkowego...
30/11/2023

Wciąż wspominamy nasze spotkanie przy Wspólnym Stole.

Chcielibyśmy podzielić się z Wami fotoreportażem z tego wyjątkowego spotkania.

📷🖼️📸

Fotografka Blossom Photography uchwyciła na zdjęciach nie tylko ulotne momenty z tego spotkania, ale przede wszystkim:
czułość, troskę i ogromną uwagę z jaką podeszliśmy do zebranych przedmiotów.

Dokładnie w zeszłą środę spotkaliśmy się po raz pierwszy przy Wspólnym Stole.Przez nasze ręce przewinęło się 19 przedmio...
15/11/2023

Dokładnie w zeszłą środę spotkaliśmy się po raz pierwszy przy Wspólnym Stole.

Przez nasze ręce przewinęło się 19 przedmiotów:

🏺 od ławeczki z ok. 200-letniego domostwa i zegarka z przełomu XIX-XX wieku,
🏺 do pucharu z lat '70 i 18-letniego liścia z rokitnickiego lasu.

Ozdoby, przedmioty codziennego użytku, oraz i takie, które przestały pełnić swoje funkcje.

Kruche, po których widać upływający czas oraz takie, które opierają się jego działaniom.

Połączone wspomnieniami o minionym życiu przez ludzi, którym chce się spotykać i o nich rozmawiać.

W środę mieszkańcy Rokitnicy zasiedli razem do Wspólnego Stołu:z otwartymi głowami, uszami i sercami. Przedmioty, które ...
10/11/2023

W środę mieszkańcy Rokitnicy zasiedli razem do Wspólnego Stołu:
z otwartymi głowami, uszami i sercami. Przedmioty, które przynieśli ze sobą stały się początkiem cudownej opowieści. Niosły ze sobą Magię, przywoływały dużo wspomnień.

Niektóre rzeczy były nieoczywiste, niektóre trafiły do swoich właścicieli w wyjątkowy sposób, niektóre są pamiątka po bliskich. Obcując z nimi czuliśmy ich dobre duchy, które dzięki nim są ciągle z nami. Oglądając krążące wokół stołu zdjęcia mogliśmy poczuć się częścią historii. Historii naszej dzielnicy, która połączyła nas ze sobą.

Dziękujemy za to spotkanie. Za to, że chcieliście przyjść, porozmawiać i pobyć ze sobą. Za to, że chcieliście się tym wszystkim z nami podzielić: opowieściami, wspomnieniami i emocjami, które temu towarzyszyły. To był wspaniały pierwszy rozdział naszej wspólnej przygody.
Kto wie, na co trafimy przez resztę tej opowieści?

Dzisiaj chcemy uchylić przed Wami rąbek tego, co zobaczyliśmy w środę. Niedługo podzielimy się z wami ich historią, by wspólnie rozwikłać ich tajemnice.

Wydarzenie zostało wsparte przez program Spójnik, realizowany w ramach starań Katowic i Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2029.

“I przedmioty już wiedziały. Czuły, że wkrótce będą przesuwane. Przekładane w niewłaściwie miejsca. Dotykane cudzymi ręk...
05/11/2023

“I przedmioty już wiedziały. Czuły, że wkrótce będą przesuwane. Przekładane w niewłaściwie miejsca. Dotykane cudzymi rękami. Będą się kurzyć. Będą się rozbijać. Pękać. Łamać pod obcym dotykiem.[...]
Ale przedmioty szykowały się do walki. Zamierzały stawić opór. Moja matka szykowała się do walki.
- Co z tym wszystkim zrobisz?
Wiele osób stawia to pytanie. Nie znikniemy bez śladu. A nawet jak znikniemy, to zostaną nasze rzeczy, zakurzone barykady.”

Marcin Wicha z książki Rzeczy, których nie wyrzuciłem

Zastanawialiście się już z jakim przedmiotem usiądziecie przy naszym wspólnym stole?

Wspominamy rzeczy, których już z nami nie ma, od osób których też już z nami nie ma.

Wierzę, że znajdziecie coś wspaniałego i podzielicie się z nami historią z nim związaną ♥️

Adres

Zabrze

Telefon

+48691025343

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Wspólny Stół - nasze życie na Rokicie umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Firmę

Wyślij wiadomość do Wspólny Stół - nasze życie na Rokicie:

Skróty

Udostępnij

Kategoria