
27/08/2025
တစ်ခါတုန်းက မှော်ပညာနဲ့ပြည့်နှက်နေတဲ့ "တိတ်ဆိတ်ခြင်း" လို့ခေါ်တဲ့ ရေကန်တစ်ခုရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒီရေကန်ရဲ့အထူးခြားဆုံးအချက်ကတော့ ရေထဲမှာနေထိုင်တဲ့ငါးတွေရဲ့ဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တဲ့ "မေ့လျော့ခြင်းပုလဲ" လို့ခေါ်တဲ့ ပုလဲလုံးလေးတွေရှိနေတာပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒီပုလဲလေးတွေက ငါးတွေဆန္ဒပြင်းပြပြီး မကြာခဏ အသုံးပြုတဲ့အခါ အရောင်တွေမှိန်ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ ပျောက်ကွယ်သွားပါတယ်။
ရေကန်ထဲမှာ "မိုင်" လို့ခေါ်တဲ့ ငါးလေးတစ်ကောင်ရှိခဲ့ပါတယ်။ မိုင်က တခြားငါးတွေလိုမဟုတ်ဘဲ မေ့လျော့ခြင်းပုလဲကို အသုံးပြုဖို့ စိတ်မဝင်စားပါဘူး။ သူက သူ့ဘဝကို ပျော်ရွှင်အောင်နေထိုင်ရင်း ရေကန်ထဲမှာရှိတဲ့ တခြားအရာတွေကို စူးစမ်းရှာဖွေနေခဲ့ပါတယ်။ တခြားငါးတွေကတော့ သူ့ကို နားမလည်ကြပါဘူး။
တစ်နေ့မှာတော့ ရေကန်ဟာ မှော်ပညာစွမ်းအားတွေ ဆုံးရှုံးလာပြီး ရေတွေဟာ နောက်ကျိလာပါတယ်။ မေ့လျော့ခြင်းပုလဲတွေဟာလည်း အရောင်ဖျော့လာပြီး ပျောက်ကွယ်ဖို့နီးစပ်လာပါတယ်။ အဲဒီလိုဖြစ်ရတဲ့အကြောင်းရင်းကတော့ ငါးတွေဟာ သူတို့လိုချင်တာကို အလွန်အကျွံတောင်းခံလွန်းလို့ပါပဲ။
မိုင်ဟာ ရေကန်ရဲ့အခြေအနေကိုတွေ့တော့ သူတစ်စုံတစ်ခုကိုလုပ်ရမယ်ဆိုတာ သိလိုက်ပါတယ်။ သူဟာ ပုလဲတွေရဲ့အစွမ်းအစကိုပြန်လည်ကောင်းမွန်လာစေဖို့ သူ့ရဲ့ခရီးကို စတင်ခဲ့ပါတယ်။ မိုင်ဟာ မေ့လျော့ခြင်းပုလဲတွေရဲ့စွမ်းအင်ကို အမှန်တကယ် ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာအောင်လုပ်ပေးနိုင်မယ့် "မျှော်လင့်ခြင်း" ဆိုတဲ့ ပင်လယ်ရေမှော်ပင်ကို ရှာဖွေခဲ့ပါတယ်။
မိုင်ဟာ ခရီးလမ်းမှာ ခက်ခဲမှုတွေအများကြီးနဲ့ ရင်ဆိုင်ရပြီးနောက် ပင်လယ်ရေမှော်ပင်ကို ရှာတွေ့ခဲ့ပါတယ်။ သူဟာ အဲဒီပင်လယ်ရေမှော်ပင်ကို ရေကန်ထဲကိုပြန်ယူလာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီအခါမှာ အံ့ဩစရာတွေဖြစ်လာပြီး ရေကန်ဟာ ကြည်လင်လာပြီး မေ့လျော့ခြင်းပုလဲတွေဟာလည်း ပြန်လည်တောက်ပလာပါတယ်။
အဲ့ဒီအချိန်ကစပြီး ငါးတွေအားလုံးဟာ ရေကန်ရဲ့အစွမ်းအစကို တန်ဖိုးထားတတ်လာကြပြီး မလိုအပ်ဘဲ ဆန္ဒတွေမတောင်းခံတော့ပါဘူး။ သူတို့တွေဟာ ရေကန်ကိုဂရုစိုက်ကြပြီး အချင်းချင်း ပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်ကြပါတယ်။ မိုင်ဟာတော့ ရေကန်ရဲ့သူရဲကောင်းဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။