
08/08/2025
แม่ในนิทานภาพ…ไม่ได้เพอร์เฟ็กต์ และนั่นเพียงพอแล้ว
Owl Babies : แม่ที่อาจหายไป แต่กลับมาเสมอ ไม่ใช่การต้องอยู่ด้วยตลอดเวลาที่ปลูกความมั่นคงในใจเด็ก แต่คือการกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเด็กแน่ใจว่าการรอไม่สูญเปล่า เด็กได้ฝึกเผชิญความกังวลและใช้พลังของความผูกพันเป็นหลักยึดใจ
The Odd Egg :แม่เป็ด (จริงๆ แล้วคือพ่อเป็ด) ที่ฟักไข่แปลกโดยไม่หวั่นไหวต่อความแตกต่าง ไม่ตั้งเงื่อนไข ไม่เปรียบเทียบ ไม่พยายามทำให้ลูก “เหมือน” ใคร รักแบบนี้คือการปลูก Sense of Self ที่มั่นคง และทำให้เด็กเรียนรู้ว่าคุณค่าของตนไม่ได้ขึ้นกับความเหมือน
Schreimutter (แม่จ๋า อย่าโมโห) : แม่เพนกวินที่ตวาดลูกจนแตกกระจาย แล้วออกไปเก็บชิ้นส่วนกลับมาซ่อมให้เหมือนเดิม แม่ไม่ได้ปฏิเสธความผิดพลาด แต่ใช้การกระทำเย็บสายสัมพันธ์กลับมา เด็กจึงเรียนรู้ว่า ความสัมพันธ์ไม่ต้องไร้รอยขีดข่วนถึงจะปลอดภัย ตราบใดที่มันได้รับการซ่อมแซม
แล้วดูตอนนี้สิ : แม่ที่ให้ลูกเห็นทั้งตัวตนเดิมและบทบาทใหม่ แม่ในโลกของ Yosh*take ไม่เพอร์เฟ็กต์ ผมยุ่ง หน้าเหวี่ยง เหนื่อย และมีชีวิตของตัวเอง แต่ยังอยู่ตรงนั้นให้ลูกเห็น ความซื่อตรงแบบนี้ทำให้เด็กค่อย ๆ เข้าใจว่าแม่ก็เป็นมนุษย์ที่เรียนรู้และเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เพียงผู้ให้หรือผู้จัดหาสิ่งต่างๆ มาให้
นานา : แม่ที่ไม่ได้อยู่กลางหน้ากระดาษ อาจไม่ได้เดินทางไปด้วย แต่สร้างรากและเครือข่ายไมตรีไว้ให้ลูกล่วงหน้า ความรักแบบนี้คือการลงทุนทั้งในตัวลูกและในโลกที่ลูกจะเจอ การปล่อยให้ลูกเดินด้วยตัวเองคือความท้าทายใหญ่พอ ๆ กับการก้าวไปเอง และแม่ต้องเชื่อมั่นในลูกอย่างลึกซึ้ง พร้อมทั้งคอยสร้างสะพานให้เขาไว้ล่วงหน้า
ในนิทานภาพสมัยใหม่ “แม่” ไม่ได้ถูกจำกัดให้เป็นภาพอบอุ่น เรียบร้อย หรือเพอร์เฟ็กต์ตลอดเวลา เพราะภาพจำแบบนั้นอาจกดทับทั้งแม่และลูก สิ่งที่นิทานเหล่านี้ทำ คือคืนพื้นที่ให้แม่เป็นมนุษย์จริง ๆ หายไป กลับมา โกรธ รัก ยอมรับ ขอโทษ หรือปล่อยให้ลูกไปต่อเอง และนั่นทำให้ความรักดูจริงพอที่จะปลูกความมั่นคงในใจลูกได้จริง
====================
อ่านบทความฉบับเต็มได้ที่ : https://mappamedia.co/posts/mom-in-picture-book-universe
====================
#สานอักษร #แม่ในนิทานภาพ #แล้วดูตอนนี้สิ #นานา #หนังสือภาพ #เลี้ยงลูกแบบไม่สมบูรณ์แบบ #ความสัมพันธ์แม่ลูก