14/10/2025                                                                            
                                    
                                                                            
                                            «ឃ្លោកលិច អំបែងអណ្តែត»
និយមន័យ៖
-ឃ្លោកគឺសំដៅទៅលើ បញ្ញវន្ត,អ្នកចេះដឹង,បណ្ឌិត,អ្នកប្រាជ្ញ។
-អំបែងគឺសំដៅទៅលើមនុស្សឥតវិជ្ជា,ពាល,ល្ងង់,វិបល្លាសស្មារតី(តាមន័យអ្នកច្បាប់)…។
*តាមធម្មតា ឃ្លោកត្រូវតែអណ្តែត បើកាលណាគេដាក់ទៅក្នុងទឹក។ តែហេតុអ្វី បែរជាលិចទៅវិញ? ចុះហេតុអ្វីបានជាអំបែងដែលជាវត្ថុធ្ងន់ បែរជាអណ្តែត? 
«លិច» មានន័យថាបណ្ឌិត,អ្នកប្រាជ្ញ,អ្នកចេះដឹង,អស់ពន្លឺ អស់រស្មី ឥតមានការគោរពរាប់អានពីអ្នកផង។ 
«អណ្តែត» មានន័យថារុងរឿង ត្រចះត្រចង់ចាំងពន្លឺ មានគេគោរពលើកតម្កើងថាជាអ្នកប្រាជ្ញ ។ 
សុភាសិតនេះ និយាយឱ្យចំឬបញ្ឆិតបញ្ចៀងពីស្ថានភាពមនុស្សនៅក្នុងសតវត្សរ៍បច្ចុប្បន្ន ដែលមានការភ័ន្តច្រឡំសជាខ្មៅ, ចេះជាល្ងង់ ច្របូកច្របល់ពេញនគរដោយសារសត្រូវដែលមានបំណងលេបទឹកដីនោះផង ដោយសារមនុស្សខ្វះការរៀនសូត្រ និងខ្វះមគ្គុទេសដ៏ត្រឹមត្រូវមកកាន់ការធំនោះផង។
មនុស្សឥតវិជ្ជារួចឡើងកាន់មុខតំណែង ជាអ្នកដឹកនាំគេចាត់ទុកជាអំបែងអណ្តែត ។ អ្នកមានតំរិះខ្ពង់ខ្ពស់ព្រមទាំងមានចរិយាសម្បត្តិពេញលេញ រួចត្រូវគេទាត់ចោល មិនឲ្យកាន់កិច្ចការសំខាន់ៗ ចាត់ទុកជា “ឃ្លោកលិច” ។
ជាក់ស្តែងសម័យដឹកនាំបែបតាមសុភាសិត(ឃ្លោកលិច អំបែងអណ្តែត) នេះជាសម័យដែរហានិភ័យបំផុតចំពោះសង្គមនិងប្រទេសជាតិដូចជាសម័យ«កម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ»អ្នកចេះដឹងប្រៀបដូចជាឃ្លោកត្រូវបានលិច រីឯអ្នកល្ងង់ខ្លៅត្រូវបានគេលើកតម្កើងប្រៀបដូចអំបែងត្រូវបានអណ្តែត។
 #គំនិត