เว็บไซต์คืออะไร?

PassionBrunch, Phra Nakhon (2025)

14/08/2023

ธุรกิจร้านหนังสือยังมีอยู่เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจร้านหนังสือตามห้างสรรพสินค้า หรือธุรกิจหนังสือเพื่อการศึกษา แต่ต้องยอมรับว่าในปัจจุบันนโยบายห้องสมุดหรือการเขียนหนังสือมันลดน้อยลง แถมเราเองยังขายหนังสือนำเข้าอีก ราคาก็ต้องสูงขึ้นไปอีก ร้านแบบเรามันอยู่ในกลุ่มคนที่แคบมาก ฉะนั้นเราต้องสร้างคอมมิวนิตี ส่วนตัวและขายของไปด้วย

สำหรับที่นี่เราก็ไม่ได้คิดอยากจะสต็อกหนังสือเพิ่มไปมากกว่านี้แล้ว เพราะเท่านี้ที่ทำก็เพียงพอกับกลุ่มลูกค้าที่มีอยู่แล้ว อีกอย่างคืออยากให้มันยังคงเป็นพื้นที่ให้คนได้เข้ามาใช้ร่วมกันอยู่ อย่างพื้นที่เล็ก ๆ ด้านในที่เคยเป็นบาร์ เราเว้นไว้สำหรับการจัดกิจกรรมต่าง ๆ

พอเรามีภาพที่เราอยากให้ร้านเป็นเลยคิดว่า อะงั้นเรามาลองอยากทำธุรกิจแบบนี้ งู ๆ ปลา ๆ เคาะตัวเลขแล้วตัวเลขยังไม่แดง ก็โอเค สองเดือนที่ผ่านมากับนางเลิ้ง มันน่ารักดี มีความเป็นย่าน มีชุมชนและชาวบ้านที่ใช้ชีวิตอยู่แถวนี้ ต่างจากเยาวราชที่เป็นโซนบาร์ ไม่มีความเป็นชุมชนสัมพันธ์เท่าไร อย่างนางเลิ้งมันจะมีทั้งนักท่องเที่ยว ชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ คนทำงานครีเอทีฟ ชาวบ้าน มีทั้งร้านกาแฟ สำนักพิมพ์ สตูดิโอกราฟิก ซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนเราหมดเลย เวลาเขามาเจอกันเขาจะใช้ร้านเราเป็นเหมือนห้องนั่งเล่น

อ่านบทความเต็มของ Vacilando Bookshop ได้ที่ https://www.passionbrunch.com/contents/project/vacilando

03/08/2023

เราอยากสนับสนุนแนวคิดเรื่อง Economic Sustainbility in Coffee Industry เพื่อให้ผู้บริโภคมีความเข้าใจกับสิ่งที่เขาได้กินมากขึ้น เพราะการที่เขาเลือกบริโภคอะไรสักอย่างมันไม่ได้ให้แค่เรื่องของรสชาติ แต่เราอยากสร้างเสริมความเข้าใจว่าสิ่งที่เขาเลือกมันดีกับอุตสาหกรรมด้วย ซึ่งมันเป็นการส่งเสริมแนวคิดนี้กลับไปที่เกษตรกรที่ทำผลผลิตด้วยวิธีการนี้อยู่ด้วย

ในฝั่งของครีเอทีฟและการทำแบรนด์เราอยากจะให้แบรนด์ของเรามีความยั่งยืนอย่างรอบด้าน ไม่ใช่แค่ในเรื่องของการผลิต แต่รวมไปถึงเรื่องของบรรจุภัณฑ์ด้วย เราเลยไปลงคอร์สเรียนเกี่ยวกับ การออกแบบบรรจุภัณฑ์อย่างยั่งยืน (Sustainable Packaging) ซึ่งสอนเรื่องแนวคิดด้านการออกแบบและวัสดุต่าง ๆ เพื่อนำมาพัฒนาและปรับใช้กับแบรนด์

แต่มันมีข้อจำกัดหลายๆอย่างทั้งเรื่องความหลากหลายของวัสดุหรือระบบการจัดการขยะในบ้านเรา เราเลยโฟกัสในสิ่งที่สามารถทำได้ก่อน อย่างการเลือกใช้วัสดุที่ทำมาจากเยื่อกระดาษรีไซเคิล สำหรับกล่องกาแฟ พัฒนารูปแบบกล่องให้เกิดใช้ซ้ำได้โดยพับเป็นถาดรอง และไม่ใช้วัสดุเนื้อผสม หรือกระดาษที่ผนังด้านในเป็นฟอยล์สำหรับถุงกาแฟแบบขายปลีก เพื่อลดการใช้พลังงานในการย่อยสลายวัสดุนั้นและสามารถแยกทิ้งเป็นขยะประเภทกระดาษได้เลย ซึ่งข้อจำกัดของการใช้ถุงประเภทนี้อาจจะทำให้อายุการเก็บรักษาของกาแฟน้อยลง แต่จากการคำนวณแล้วมันมีเวลามากเพียงพอกับการกินกาแฟหนึ่งถุงแน่นอน เพราะปกติแล้วกาแฟหนึ่งถุงจะบรรจุเมล็ดกาแฟ 150-200 กรัม จะชงได้ประมาณ 10-13 แก้ว หากชงดื่มทุกวันก็จะใช้เวลาประมาณสองอาทิตย์ก็จะหมดพอดี

อ่านบทความเต็มของ Sauce Coffee ได้ที่ https://www.passionbrunch.com/contents/project/saucecoffee

10/05/2023

ครั้งแรกที่ได้เริ่มเข้าเรียนคลาสเครื่องประดับ เรามีความรู้สึกในทันทีว่าได้เจออะไรบางอย่างที่ตามหา รู้สึกมีแพสชันกับมันอย่างมาก และทำให้ย้อนนึกถึงตัวเองในวัยเด็กด้วย ว่าเคยได้มีโอกาสไปที่บ้านคุณยายและคุณยายจะชอบเปิดกล่องเครื่องประดับให้เราดู เราชอบใช้เวลานั่งเล่นเครื่องประดับของคุณยาย ลองใส่ ลองจับเครื่องประดับที่คุณยายรัก แม้เรื่องราวเหล่านี้เราแทบจำไม่ได้และไม่เคยนึกถึงมันมานานมาก แต่พอได้ทำเครื่องประดับมันทำให้เราระลึกกลับไปหาความทรงจำในตอนนั้นได้ ความรู้สึกเหมือนทุกอย่างเป็น full circle ที่มีที่มาที่ไปและเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เราเป็นในปัจจุบัน

ตอนเด็กเรายังชอบเข้าไปห้องพระของคุณยายและเล่นกับแว็กซ์ของเทียนที่อยู่ในห้องพระด้วย ซึ่งความจริงมันอันตรายมากกับเด็ก แต่เราชอบที่จะดูเทียนละลายลงมา พยายามจับแว็กซ์ขึ้นมาปั้น แต่ไม่เคยทำได้เพราะแว็กซ์องเทียนจะเย็นเร็วเกินไป ภาพเหล่านั้นมันกลับมาอีกครั้ง เมื่อได้เรียนทำเครื่องประดับ เราได้ใช้ jewelry wax ในการสร้างเครื่องประดับชิ้นนึงขึ้นมากับมือเราเอง

อ่านบทความเต็มของ Pattaraphan ได้ที่ https://www.passionbrunch.com/contents/project/pattaraphan

22/03/2023

ผมเป็นนักวาดรูปธรรมดาคนหนึ่งชื่อ พีระ โองาวา เริ่มวาดรูปตั้งแต่ตอนเด็ก ๆ ครั้งแรกที่จำความได้คือครูเรียกผมให้ออกมาวาดรูปบนกระดานจะอนุญาตให้ไม่ต้องทำการบ้าน ผมก็รีบวิ่งไปวาดรูปทันที หลังจากนั้นผมก็วาดรูปมาตลอด

ผมวาดตลอดเวลาเลยครับ ช่วงพักกลางวัน หลังเลิกเรียน หรือถ้ามีเวลาว่างตอนไหนผมก็จะวาดรูปอยู่ตลอด ผมไม่เคยเบื่อเลย เพราะการวาดรูปเรียกได้ว่าเป็นชีวิตจิตใจของผม ไม่เคยขี้เกียจมีแต่ความรู้สึกอยากวาดอยู่ตลอดเวลา ความเป็นจริงแล้วครอบครัวของผมเห็นผมวาดรูปซะจนชินแล้ว มันเป็นชีวิตประจำวันของผม ที่คนในบ้านชินกับมัน ผมวาดรูปทุกวันและไม่ได้มีใครรู้สึกว่าจะต้องนำงานออกไปขายหรือพยายามทำให้ผมเป็นที่รู้จัก

ผมไม่ได้ขายงานของตัวเองและไม่เคยจัดแสดงงานมาก่อนเลยในชีวิต ผมตัดสินใจวาดรูปไปเรื่อย ๆ ถ้าเจอคนที่รู้สึกชอบผลงานของเรา เราจะให้ภาพเขาไปแทน แทนที่จะรอให้เขามาซื้อ ผมจะมอบภาพที่ดีที่สุดของผมให้ทุกคนที่ผมอยากจะให้เขาได้เก็บเอาไว้ ส่วนมากคนที่มีงานผมจะเป็นเพื่อนและคนรอบตัว

อ่านบทความเต็มของ PIRA OGAWA ได้ที่ https://www.passionbrunch.com/contents/identity/piraogawa

#นักวาดภาพประกอบ

16/03/2023

"The project was born from my passion for design, architecture, and the creative process. There's always something peculiar inner fire inside of me to be creating something. It doesn't matter if the work is a party, a small illegal festival on the coast of the Baltic Sea, a published book, or a tree planted in my garden. I enjoy the process and how an idea turns into something tangible."

"To me, 'KISMAS' is like a playground where I can bring my ideas to life. I envisioned 'KISMAS' as a design studio focusing on producing high-quality, consistently-executed products. My goal is to create products that would bring genuine joy to others."

KISMAS, a design studio from Lithuania, has taken iconic architectural elements and reimagined them in the form of modern glass block lamps. Designed by Ramūnas Minkevičius, aiming to capture the essence of postmodernist architecture with its graphic patterns and the interplay between light and form.

Read the full interview: https://www.passionbrunch.com/contents/project/kismas

🇹🇭 อ่านภาษาไทยกด (TH)

08/03/2023

ในตอนนั้นความเจ็บปวดมันเริ่มเพิ่มมามากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเราไม่รู้ว่าตัวเองต้องเก่งกว่านี้อีกแค่ไหนถึงจะมีคนเห็น เพราะทุกสิ่งที่ทำอยู่ในตอนนั้นมันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ผลงานออกมาดีแค่ไหนก็ไม่มีงานมาถึงมือเราสักที งานใหญ่ ๆ คนอื่นก็ได้ทำกันหมด หรือบางทีคนที่เข้าวงการมาทีหลังเราดูจะพุ่งตัวไปไกลกว่าเราแล้ว เริ่มสับสนว่าเพราะคอนเน็กชันเขาดีกว่าหรือว่ามันมีอะไรในตัวเขาที่ดีกว่าเรา แต่สุดท้ายเราก็พยายามไม่โทษใครหรือนั่งวิเคราะห์อะไร และตั้งใจพยายามโฟกัสกับเส้นทางของตัวเอง โดยตอนนั้นมีงานอะไรก็ลุยทำไปก่อนแต่จะพยายามทำให้ออกมาให้ดีที่สุด

หลังจากนั้นกราฟชีวิตเริ่มเป็นขาขึ้น เริ่มมีงานทำบ้าง แต่สุขภาพร่างกายกลับดิ่งลง ความเหนื่อยและสภาวะเครียดเรื้อรังสะสมตั้งแต่ตอนเรียนจบใหม่ ๆ สิ่งที่เคยคิดว่าร่างกายวัยรุ่นมันถึกอยู่แล้ว จิตใจก็ทนได้หมด แค่ทำทุกอย่างให้เต็มที่พอ จู่ ๆ วันนึงในระหว่างที่กำลังทำงานเรากลับยืนไม่อยู่และล้มลงไปกองกับพื้นเลย เราป่วยเป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทถึงขั้นที่เดินไม่ได้อยู่ช่วงหนึ่ง เราพยายามประคองตัวเองสุด ๆ เพราะรู้สึกว่าทุกอย่างมันจะมาจบลงตรงนี้ไม่ได้

เรื่องราวชีวิตวัยยี่สิบห้าที่ต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลอยู่หลายเดือน ในเวลาเดียวกันพ่อเราเองก็เป็นมะเร็งเตรียมตัวจะผ่าตัด แล้วยังมีอุบัติเหตุรถยนต์ของที่บ้านด้วย ทุกอย่างเกิดขึ้นเยอะมาก แต่ก็เป็นเวลาที่เราได้อยู่กับตัวเองเยอะ ได้วิเคราะห์ความคิดตัวเองเยอะมาก เราสำนึกเลยว่า ‘ถ้าร่างกายเรามันไม่ไหว ความพยายามทั้งหมดมันก็ไม่มีความหมายเลยนะ’ หลังจากนั้นความคิดเราเปลี่ยนเลย เราจะไม่มีเวลาที่จะมาทำร้ายตัวเองด้วยความกดดันหรือความเครียดแบบนี้อีกแล้ว มันไม่ส่งเสริมอะไรเลย มีแต่จะบั่นทอนตัวเอง

เราบอกกับตัวเองหลังจากนี้ ถ้าอยากทำอะไรก็จะทำเลย จะไม่เสียเวลากับอะไรอีกแล้ว จะไม่ทำร้ายใครแล้ว’ เมื่อก่อนที่เคยอ้างนู่นนี่โทษคนอื่นว่าโชคดีกว่าเรา แต่สุดท้ายแล้วก็เริ่มรู้ตัวเองว่ามนุษย์ก็แค่นี้ เราไม่สามารถไปเปลี่ยนแปลงโลกหรืออะไรได้อยู่แล้ว ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเกิดไปตามกลไกความเป็นไปของช่วงเวลานั้น ฉะนั้นมันไม่มีเวลาที่จะมาทำร้ายใครแล้วเหมือนกัน เรากลายมาเป็นคนที่หยุดคิดร้ายกับทุกสิ่งและหยุดคิดร้ายกับตัวเอง

อ่านต่อ: https://www.passionbrunch.com/contents/identity/songsasawat

27/02/2023

ที่อื่นก็มีวัฒนธรรมที่ต่างออกไปจากเรา เขาใช้วัตถุดิบแบบเดียวกันกับเรา แต่เขากลับเลือกบริโภคคนละส่วนกับที่เราใช้ มันเป็นไปได้หมด ความจริงแล้วทั้งหมดมันสามารถนำมาบริโภคได้ เพียงแต่ต้องอาศัยการเปิดใจและพยายามเข้าใจให้มากขึ้น เราจึงพยายามผลักดันให้ผู้คนเปิดใจกันให้มากขึ้น และเข้าใจในประโยชน์ของสูงสุดของวัตถุดิบนั้น ๆ รวมไปถึง ความเกี่ยวเนื่องกับ ระบบอาหาร สังคม และสิ่งแวดล้อม

เราไม่ได้ต้องการแค่อยากจะให้คนดื่มด่ำกับรสชาติหรือหน้าตา แต่เราจะทำยังไงให้ศาสตร์ของการใช้วัตถุดิบให้เกิดประโยชน์สูงสุด

Read more: passionbrunch.com/contents/project/wasteland

01/02/2023

The Politics of Public Space is a quarterly publication of transcripts that speak directly to the city and the way we read it. Over three years, OFFICE curated a public lecture series titled ‘The Politics of Public Space’ as part of their university teaching, inviting speakers to present in and around Melbourne, and more recently, online.

The city and its sprawling suburbs have for a long time been idealised by architects and landscape architects. This approach has been integral to both the education curriculum and the common declaration of what we do as a profession. The Politics of Public Space lecture series was established to identify the true complexities of our city and the many parties involved, asking: How may we better engage and understand our own city, particularly its public spaces?

Read more: https://www.passionbrunch.com/contents/project/politics-of-public-space

Thai version is available on the website

28/01/2023

พวกเราจะคิดตลอดว่าเราเป็นแบรนด์ขนาดเล็ก การคุยกับลูกค้าก็เลยดูเหมือนเพื่อนมาก ๆ อย่างเช่น การตั้งคำถามบน Instagram เขียนบอกว่าอยากได้ฟีดแบ็กอะไรคนก็จะพยายามเขียนมาให้ หรือบางครั้งลูกค้าทักมาขอให้ทำกลิ่นนั้นกลิ่นนี้สิ หลาย ๆ ครั้งเราก็ได้แรงบันดาลใจมาจากที่คำแนะนำของลูกค้าด้วย หรือบางครั้งมีลูกค้าเก่ามาทวงให้ทำกลิ่นนี้อีกครั้งสิ เราก็เอามันกลับมาพิจารณาด้วยกันดูอีกที สิ่งที่พวกเราได้รับจากลูกค้ามันเยอะมาก บางอย่างเราอาจจะไม่ได้คิดเลย แต่ลูกค้าเป็นคนบอกเราเสมอว่าเราควรจะทำอะไรให้กับลูกค้าเองได้ใช้มันและชอบมัน

อ่านบทความเต็ม https://www.passionbrunch.com/contents/project/summerstuffmarine

✍🏻 English version will be available soon

25/01/2023

I find tackling new and diverse subjects keeps me engaged and drives me to expand my knowledge and research skills. It is something truly rewarding about this job. As a graphic designer, my subject is constantly evolving. I don't just design books or posters but work with various mediums and matters.

Becoming a specialist often takes years of dedicated practice. Even for repetitive tasks, challenges lie in refining skills and increasing efficiency over time. But to put yourself into areas that are foreign to you, making mistakes can, with a bit of luck also lead you to something new and keeps you interested.

Read more: https://www.passionbrunch.com/contents/identity/ariane-spanier
✍🏻 Thai version will be available soon
"

11/01/2023

Intangible

จริงอยู่ที่ทุกวันนี้เราโชคดีที่มีคนใส่ใจเรื่องวัตถุดิบธรรมชาติและชุมชนมากขึ้น แต่มันไม่ได้แปลว่าทุกคนจะต้องเข้มข้นขนาดที่ว่าต้องเป็นวัตถุดิบจากชุมชนเท่านั้น ถ้าไม่ใช่วัตถุดิบชุมชนจะไม่ใช้เลย ผมว่ามันไม่ต้องขนาดนั้น ความหมายของคำว่า Local ที่แท้จริงคืออะไร เวลาที่เราซื้อแล้วเอามาใช้ มันเป็นประโยชน์กับสิ่งแวดล้อมในพื้นที่นั้นไหม พืชพรรณสูญหายไหม ธรรมชาติตรงนั้นมันดีหรือแย่ลงบ้างไหม มันต้องไม่ฝืนธรรมชาติที่เป็นอยู่ของมัน

ตัวอย่างเช่น สตรอว์เบอร์รีเป็นผลไม้ที่ไม่ได้ออกผลผลิตได้ทั้งปี แต่ถ้าเราอยากกินสตรอว์เบอร์รีในฤดูร้อนเราต้องได้กิน แบบนี้มันเกิดการฝืนธรรมชาติเพราะผู้ผลิตเองก็ต้องการตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค ทำให้ต้องมีการใช้สารเคมี ใช้ยาต่าง ๆ เพื่อให้เกิดผลผลิตนอกฤดูกาล

อ่านบทความเต็ม https://www.passionbrunch.com/contents/project/intangiblebar

✍🏻 English version will be available soon

26/11/2022

HAPPENING - BANGKOK ART BOOK FAIR

Bangkok Art Book Fair เป็นแพลตฟอร์มที่เปิดกว้าง เราจะไม่ได้มีกฎตายตัวในการนำเสนอ เราคิดว่าเป็นเหตุผลให้ผู้ร่วมงานรู้สึกสบายใจที่จะส่งเพราะสามารถแสดงตัวตนของตัวเองได้ในรูปแบบของตัวเองและเมื่อผลตอบรับมันดี เขาจะอยากทำมันต่อไป

เราเห็นภาพว่าจากคนกลุ่มเล็กที่มันขยายออกไปเรื่อย ๆ ช่วงแรกอาจจะจะเป็น artist เป็น ดีไซนเนอร์ ตอนนี้เริ่มมีสถาปนิก มีนักเขียน หรือแม้แต่คนทำไพ่ออราเคิลเข้ามาเพิ่ม มันคือคนรอบตัวและขยายออกไปเรื่อย ๆ ชวน ๆ กันมา พอมีมีอะไรที่เกี่ยวกับสังคมและวัฒนธรรมมันทำให้สังคมขยายกว้างมากขึ้นและแข็งแรงมากขึ้นตามธรรมชาติไปเอง

อ่านบทความเต็ม: https://www.passionbrunch.com/contents/happening/bangkokartbookfair

รายละเอียดอีเว้นต์
Bangkok Art Book Fair 2022
วันที่: 25-27 พ.ย. 65 ที่ BANGKOK CITYCITY GALLERY
เวลา: 13:00 – 21:00
ซื้อบัตรได้ที่: https://www.ticketmelon.com/bkkabf/2022?fbclid=IwAR1T2kv-v4iic8rSepAIvIYU2EVpYQVUhnPKYp8A397GjjBLIJ9ZPDTXVxo

02/11/2022

PROJECT - The Archivist

เนื่องจากเราเป็นสตูดิโอขนาดเล็ก หลาย ๆ ครั้งเราก็ไม่แน่ใจเลยว่าเรายืนอยู่ตรงไหน เราไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เราทำมันดีมากพอหรือยัง หรือมันมีบางอย่างที่ผิดหลักการที่มันควรจะเป็นไป เราจึงเริ่มเผยแพร่งานและสื่อสารวิธีการทำงานออกไปตามช่องต่าง ๆ ผลปรากฏว่าเราได้รับคำติชมจากพรินเตอร์ทั่วโลก และคำถามที่เป็นความสงสัยเชิงเทคนิคต่าง ๆ

มันสนุกมาก เพราะเราไม่เคยรู้เลยว่าเราผลักดันตัวเองให้ทำเทคนิคที่เหนือกว่าปกติแค่ไหน เรากล้าที่จะเสี่ยงและทำมากกว่าคนอื่นขนาดไหน ไม่ใช่ว่างานของคนอื่นไม่มีความละเอียดเท่าเรานะ แต่ความไม่รู้ของเราทำให้เราได้ทดลองงานเยอะมาก กว่าจะได้ภาพที่คิดไว้ออกมา เมื่อมันถูกเผยแพร่ออกไป มันก็สร้างประโยชน์และส่งเสริมทั้งงานของคนอื่นและตัวเราด้วย

อ่านบทความเต็ม https://www.passionbrunch.com/contents/project/thearchivist

Image© Passion Brunch / The Archivist

01/11/2022

IDENTITY - คุณหลิน สกุลลักษณ์

เราเชื่อว่าเบเกอร์ทุกคนชอบจับโด ถ้าลองเคยทำขนมปังแล้วจับโดมันเป็นอะไรที่นุ่ม ๆ หยุ่น ๆ มันเป็นอะไรที่ควบคุมค่อนข้างยากและรูปทรงของมันเป็นไปตามธรรมชาติมาก ๆ มันไม่ใช่ว่าเราทำขนมปังได้วันนี้แล้วมันจะออกมาแบบนี้ทุก ๆ วัน ความท้าทายคือมันมีตัวแปรที่สร้างความเปลี่ยนแปลงได้ทุกวัน

สมัยที่หลินเพิ่งเริ่มเรียน เจอเชฟที่เขาก็สอนมาหลายปีมากแล้วแต่เขายังคงไปยืนเฝ้าหน้าเตาตอนอบทุกครั้ง เราถามเขาว่าเขาเฝ้าแบบนี้ตลอดเลยเหรอ เขาบอกเราว่า ใช่ ฉันก็ดูและลุ้นไปกับมันแบบนี้มาตลอด แม้เราจะจัดการกับโดของเราดีแค่ไหนตั้งแต่ต้นจนจบทุกขั้นตอน ทั้งการเลือกวัตถุดิบ การนวด การพัก การหมักขึ้นรูป สุดท้ายแล้วเราไม่ได้เป็นคนควบคุมความร้อนภายในเตาอบ มันเป็นหน้าที่ของอุปกรณ์ไฟฟ้าที่ต้องทำหน้าที่ของมัน ในช่วงท้ายเลยอยู่ที่เตาอบ บางครั้งเราได้แต่ยืนดูแต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว อย่างตอนที่เราสอนมีนักเรียนเขาพูดกันว่าโดของครูสวยสุด แต่ตอนอบมันก็อาจจะไม่สวยอย่างที่ตั้งใจก็ได้ มันทำให้เรารู้สึกสนุกและลุ้นไปกับผลลัพธ์ของมัน

อ่านบทความเต็ม: https://www.passionbrunch.com/contents/identity/lynnsakullak

Image© Passion Brunch / Nature of Sourdough by Lynn Loaf
#ขนมปัง #ขนมปังโฮมเมด

16/10/2022

ช่วงแรกที่ผมเข้ามาทำการเมืองจะชอบมีคนเข้ามาถามผมว่า ‘ที่ผมมาเป็น ส.ส. เนี่ย นโยบายสุราก้าวหน้านี่มึงทำเพื่อตัวเองปะวะ’ ผมก็ตอบกลับไปด้วยความมั่นใจว่า ‘เออครับ ผมทำเพื่อตัวเอง’ ใช่ครับ ถ้าคนเราคิดในหัวว่ามันควรทำ แล้วมัวรอให้ใครมาทำให้มันเกิดขึ้นเองแบบนั้นมันได้เหรอ ถ้าเราไม่เคร่งครัดกับตัวเอง หรือไม่ได้เรียกร้องสิ่งที่ต้องการให้ตัวเอง แล้วรอให้ใครมาทำให้เหรอ

การที่เราเลือกที่จะทำในสิ่งที่เราอยากทำ หรือสนับสนุนสิ่งที่เราคิดคือสิทธิ์ขั้นพื้นฐานที่ทุกคนควรให้ความสำคัญ ไม่ใช่แค่วงการเบียร์แต่เป็นทุกวงการ มันมีความจริงของประวัติศาสตร์อย่างหนึ่งที่ว่า ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดเกิดขึ้น หากไม่เกิดการต่อสู้ของผู้ที่อยากเปลี่ยนแปลงหรืออยากได้มัน ในความเป็นจริงแล้วคนที่ไม่ได้มีปัญหาอะไร เขาอยากให้คนที่มีปัญหาอย่างผมอยู่เฉย ๆ เพราะมันเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุด ฉะนั้นถ้าคุณมีปัญหาคุณต้องต่อสู้ มันเป็นสิ่งที่คุณต้องทำ อย่างเวลาที่เราไปเที่ยวต่างประเทศแล้วอยากให้ประเทศเราเปลี่ยน แต่ได้แค่คิดอยู่เฉย ๆ แล้วเมื่อไหร่มันจะไปถึง

[Exclusive interview]
IDENTITY - เท่าพิภพ ลิ้มจิตรกร - Taopiphop Limjittrakorn
อ่านบทความเต็ม: https://www.passionbrunch.com/contents/identity/taopiphop

#สุราก้าวหน้า #เท่ากับประชาชน

05/10/2022

"การเติบโตของโซเชียลมีเดียมันทำให้คนไม่กล้าโพสต์รูปชั่ว ๆ ของตัวเอง ทุกคนล้วนประสบความสำเร็จและเป็นเศรษฐีกันหมด ถ้าถามว่าตอนนี้เล่นอยู่บ้างไหม ก็เล่นนะ แต่ถ้าให้ผมเลือกว่าอยากจะเป็นคนแบบนั้นไหม ผมไม่อยากเป็น

ผมไม่มีความคาดหวังเลยเวลาทำงานชิ้นนึงออกไป อย่างที่บอกไปว่าการไม่มีตัวตน การไม่ถูกโน้มน้าว มันคืออำนาจอย่างหนึ่ง เพราะฉะนั้นแล้วเวลาที่ผมส่งอะไรออกไปยังโลกใบนี้ ผมไม่มานั่งรอการยอมรับจากใคร ผมแค่อยากจะส่งมันออกไป ได้สื่อสารสิ่งที่ต้องการออกไป ถ้าจะมีคนตอบรับกลับมาก็ดีใจ ดูยอดไลก์บ้าง แต่ต่อให้เขาไม่แชร์ ไม่มีคนปรบมือให้ แต่ผมชอบมัน เห็นว่างานที่ทำมันตอบสนองวัตถุประสงค์และมีความหมายกับตัวผมเอง ก็พอแล้ว"

[Exclusive interview]
IDENTITY - Saran Yenpanya

อ่านบทความเต็ม: https://www.passionbrunch.com/contents/identity/saranyenpanya

#นักออกแบบ

Image© Saran Yenpanya

02/10/2022

PROJECT - Standard Archives

ปีที่ผ่านมานี้การตลาดและวงการแฟชั่นมันสร้างค่านิยมทางวัฒนธรรมที่ใช้เสื้อผ้าอย่างสิ้นเปลือง เช่น การไปงานแต่งงานคนจะคิดว่า ‘อุ๊ยตายเธอ ธีมงานเป็นสีฟ้า งั้นต้องไปซื้อชุดสีฟ้ากัน’ แล้วพอจบงานไปก็คิดว่า ‘สีฟ้ามันอุบาทว์มาก ฉันใส่ครั้งเดียวก็ทิ้ง’ อารมณ์เหมือนกับที่ว่าชุดนี้ใส่ถ่ายรูปไปแล้วอาทิตย์หน้าใส่ไม่ได้แล้วอายเขา

ทุกวันนี้เราเลยมีผ้าใยสังเคราะห์เต็มท้องตลาดไปหมด เพราะมันถูกแค่นั้นเองไม่ได้มีอะไรเลย ตามความจริงผมว่ามันไม่มีเส้นใยอะไรที่ชั่วร้ายหรอก พวกพลาสติกใยสังเคราะห์ (ผ้าโพลีเอสเตอร์) มันก็มีประโยชน์นะ แต่ปัญหาที่ผมมองเห็นไม่ใช่การเลือกวัตถุดิบที่ไม่ดีต่อสิ่งแวดล้อมแต่ปัญหามันอยู่ที่การใช้งาน ถ้าทุกคนทั้งโลกใส่ผ้าใยสังเคราะห์แต่ทุกคนมีเสื้อผ้าในจำนวนแค่พอใช้งานกับตัวเองมันก็คงไม่มีปัญหา แต่ตอนนี้เราเลือกที่จะมีเสื้อ 300 ตัว ที่เราใส่แล้วทิ้ง แทนที่จะมีอยู่แค่ 20 ตัว ที่เราใส่จริง ๆ

อ่านบทความเต็ม: https://www.passionbrunch.com/contents/project/standardarchives
#แบรนด์ไทย #ยั่งยืน
Image© Standard Archives

29/09/2022

IDENTITY - กล้วย Banana Blah Blah

เราเป็นนักวาดภาพประกอบมาแล้ว 6 ปี และเป็นกราฟิกดีไซเนอร์ประจำที่กรุงเทพฯ มา 2 ปี ตอนนี้เราไม่แน่ใจเหมือนกันว่าการทำงานกราฟิกกับวาดภาพประกอบเนี่ยเราจะทำไปทั้งชีวิตเลยไหม หรือมันมีทักษะอื่น ๆ ที่เราสนใจอยู่อีก

เราเลยอยากจะพาตัวเองออกจากอะไรเดิม ๆ เพื่อให้เราได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เหมือนตอนที่เราเป็นเด็กและถูกโยนเข้าไปอยู่ในสนามเด็กเล่นที่เราไม่เคยไป แต่เราก็หาวิธีที่จะสนุกให้ได้ มันเลยทำให้มีแพสชันที่อยากจะรู้จักอะไรที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อน เช่นเรื่องของพื้นที่ คน ชุมชน และอยากจะเห็นว่าตัวเองจะเอาตัวรอดกับมันยังไง จนตอนนี้เราเลยตัดสินใจมาอยู่ลำปางได้ 7 วันแล้ว

อ่านบทความเต็ม: https://www.passionbrunch.com/contents/identity/bananablahblah
English version available on the website

#ลําปาง #สัมภาษณ์ #นักวาดภาพประกอบ #ท่องเที่ยวคนเดียว #สะปัน
Image© Banana Blah Blah

PassionBrunch