27/09/2025
ที่ที่จะไปเยือนในวันนี้ก็คือ ‘หลาดใต้โหนด’ เราได้ยินชื่อนี้มาหลายครั้งในฐานะตลาดที่กำลังเป็นที่นิยม ตลาดที่ใครต่อใครพูดกันว่าไม่เหมือนตลาดไหนในประเทศไทย แต่เมื่อได้ไปถึงจริงๆ สิ่งที่พบเจอกลับกลายเป็นมากกว่าตลาดขายของธรรมดา เพราะคือเรื่องราว ความทรงจำ และความหมายที่สืบเนื่องมาจากชายคนหนึ่งที่จากไปแล้ว และอีกชายหนึ่งที่ยังคงยืนหยัดอยู่ตรงนี้ ณ ที่หลาดใต้โหนด
ในระหว่างที่เราเดินสำรวจภายในบ้านนักเขียนที่เป็นพิพิธภัณฑ์ของชายที่ชื่อ ‘กนกพงศ์ สงสมพันธุ์’ อยู่นั้น เราก็พบกับชายคนหนึ่งที่นั่งจิบกาแฟอยู่มุมหนึ่งของบ้าน ใบหน้าของเขาชวนให้นึกถึงใครบางคนที่เราเพิ่งเห็นจากบ้านนักเขียน คล้ายมาก คล้ายกับรูปปั้นที่ตั้งไว้ในบ้านหลังนี้ นึกแวบขึ้นมาทันที “กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ เขายังมีชีวิตอยู่เหรอนี่” (หากเป็นแบบนั้น ผมคงจะพิสูจน์ได้แล้วว่าโลกหลังความตายมีจริง)
แต่แล้วความจริงทุกอย่างก็คลี่คลาย เขาคนนั้นไม่ใช่นักเขียนรางวัลซีไรต์ผู้ล่วงลับไปแล้ว หากแต่คือพี่ชายของเขา ‘นิยุติ สงสมพันธุ์’ ที่หน้าตาแสนละม้ายคล้ายคลึงอย่างมาก แต่สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าคล้ายคงไม่ใช่เพียงใบหน้า แต่เป็นแววตาและท่าทาง รวมถึงเจตนารมณ์ที่อยากส่งต่อสิ่งดีๆ ให้กับผู้คนต่างหากที่ทำให้เราสัมผัสได้จากตัวเขาคนนี้ “ผมสร้างที่แห่งนี้ไว้เป็น ‘บ้าน’ เพื่อจะได้รำลึกถึงกนกพงศ์ แล้วก็สานต่อเจตนารมณ์ของเขา จนกลายเป็น ‘บ้านนักเขียนใต้โหนดสีสันศิลปะ’ เป็นพื้นที่ให้ผู้คนได้พบปะกับเพื่อนๆ นักเขียน ศิลปิน เพื่อมาแลกเปลี่ยน เรียนรู้ และส่งต่องานด้านศิลปะให้กับเด็กรุ่นใหม่”
เรามีโอกาสได้พูดคุยกับนิยุติประมาณ 15 นาที แต่เรื่องราวที่เขาเล่า กลับมีกำลังมากพอจะอยู่ต่อในใจยาวนานกว่านั้น เขาเล่าอย่างเรียบง่ายถึงความตั้งใจที่ทำให้ตลาดแห่งนี้เกิดขึ้น และในทุกคำพูดของเขา เราสัมผัสได้ถึงเงาของกนกพงศ์ที่ยังคงอยู่ และเป็นต้นตอที่จะทำให้เราได้ทราบถึงที่มาที่ไปว่า ทำไมตลาดถึงมีบ้านนักเขียน แล้วบ้านนักเขียนเกี่ยวอะไรกับตลาดกันแน่ ความจริงทุกอย่างอยู่ที่ชายคนนี้
อ่านบทความฉบับเต็มได้ที่ : https://adaymagazine.com/lad-tainod-phatthalung/
เรื่อง : สมรภูมิ จันทร์นาคา
ภาพ : สมัชชา อภัยสุวรรณ , และ
#หลาดใต้โหนด #พัทลุง
