สื่ออีสาน

สื่ออีสาน เพื่อชีวิตชาวอีสาน

29/09/2025

🪷 ททท.สำนักงานอุดรธานี ขอเชิญร่วมรับฟังงานแถลงข่าวความคืบหน้า...
🌺💐"งานมหกรรมพืชสวนโลก จังหวัดอุดรธานี พ.ศ.2569"...🪷🌿
🌿🍀ประเด็น : ความคืบหน้า ความพร้อมของการจัด ภาพรวมการก่อสร้าง การตลาด การประชาสัมพันธ์ โครงสร้างพื้นฐาน การจัดสวนและความพร้อมของผู้ประกอบการในพื้นที่จังหวัดอุดรธานี🏵🌻
🗓 : วันที่ 29 กันยายน 2568
📌 : ณ ร้านหลงป่า คาเฟ่ อุดรธานี
🔴 Live สด จาก Facebook แฟนเพจ ข่าวอุดร ข่าวโฮมเคเบิ้ล ตั้งแต่เวลา 14.30 น. เป็นต้นไป
#พืชสวนโลกอุดรธานี
#อุดรธานี

#ททท #สำนักงานอุดรธานี

28/09/2025

28/09/2025

28/09/2025

10 จังหวัดอีสาน ได้คะแนนการพัฒนาที่ยั่งยืนสูงสุด
Thailand Provincial SDG Index คือ การทำดัชนีสำหรับจัดอันดับ 11 จังหวัด ตามความก้าวหน้าการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) ครอบคลุมเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม
โดยวิธีการสำรวจและวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี มี 3 ขั้นตอน ได้แก่ การทบทวนวรรณกรรม (literature review), การรวบรวมข้อมูล (data collection) และการวิเคราะห์ข้อมูล (data processing and analysis) ประการพิจารณามิติทั้ง 5 ด้าน (5Ps)

— Planet (มิติด้านสิ่งแวดล้อม)
— Peace (มิติด้านสันติภาพและสถาบัน)
— Prosperity (มิติด้านเศรษฐกิจ)
— People (มิติด้านสังคม)
— Partnership (มิติด้านหุ้นส่วนการพัฒนา)

และ 10 อันดับจังหวัดในอีสาน ที่ได้คะแนนการพัฒนาที่ยั่งยืนสูงสุด คือ

1 – ขอนแก่น 62.38 คะแนน (อันดับ 1 ของประเทศ)

2 – บึงกาฬ 60.72 คะแนน (อันดับ 4 ของประเทศ)

3 – มหาสารคาม 60.42 คะแนน (อันดับ 5 ของประเทศ)

4 – บุรีรัมย์ 59.92 คะแนน (อันดับ 9 ของประเทศ)

5 – อุดรธานี 58.05 (อันดับ 17 ของประเทศ)

6 – หนองคาย 56.78 คะแนน (อันดับ 29 ประเทศ)

7 – สุรินทร์ 56.74 คะแนน (อันดับ 30 ของประเทศ)

8 – ยโสธร 56.00 คะแนน (อันดับ 32 ของประเทศ)

9 – นครราชสีมา 55.98 คะแนน (อันดับ 33 ของประเทศ)

10 – กาฬสินธุ์ 55.19 คะแนน (อันดับ 38 ของประเทศ)
โดยภาพรวม มีคะแนนเฉลี่ยในระดับภาคที่ใกล้เคียงกับคะแนนเฉลี่ยในระดับประเทศ มีทั้งจังหวัดที่มีคะแนนสูงกว่า 60 คะแนนขึ้นไป เช่น บึงกาฬ ขอนแก่น มหาสารคาม โดยรวมในทุกจังหวัดมีคะแนนเฉลี่ยที่อยู่ในระดับปานกลาง ซึ่งเป็นสัญญานที่ดีที่จะสามารถพัฒนาในอนาคตได้อีกด้วย

28/09/2025

สถาบันขงจื่อ มมส.

28/09/2025

28/09/2025

"ยามน้ำมาเอาปลามาฝาก ยามน้ำจากเอาปลาฝากไว้"
คำคมของนักสื่อสารเพื่อสิ่งแวดล้อม
" เดชา คำเบ้าเมือง "
หยิบเรื่องแม่น้ำสงครามมาฉายในวันงาน สัปดาห์สิ่งแวดล้อมอาเซื่ยน เมื่อวันที่ 27 กันยายนที่จัดงาน ภัตตาคารสวนแม่นำพร
ในทางภาษาศาสตร์ เมื่อเราลงพื้นที่ แง่งามนอกจากในวิถีชีวิตประจำวัน ที่ชาวบ้านสะท้อนออกมาผ่านคำพูดคำจา เหล่านี้ แสดงให้เห็นถึงคุณค่าและการมองแม่น้ำที่ไม่ใช่แค่ H2O การใช้ประโยชน์ในเชิงสสาร
เพราะชาวบ้านทำนาบนหลังปลา มีเกลือ มีปลา มีข้าว และมีชีวิต ความลุ่มรวยที่แม่น้ำสงครามให้ชีวิตในแต่ละฤดูกาลเสมอมา แม้ว่าแม่น้ำสงครามจะยังไม่มีเขื่อนแต่ก็ได้รับผลกระทบเฉกเช่นแม่น้ำสายอื่น เมื่อแม่น้ำโขงที่เป็นสายประธานเปลี่ยนแปลงไปจากระบบเติม การไหล การขึ้นลง แม่น้ำที่มีหัวใจแต่ทำให้เปลี่ยนด้วยระบบความคิด "มนุษย์"เพื่อเข้ามาจัดการและใช้ประโยชน์
ปี 2562 หลังจากเขื่อนไซยะบุรีสร้างและเปิดใช้งานภาพความชัดเจนแห่งหายนะก็ปรากฏขึ้นในแม่น้ำสาขา แม่น้ำเชื่อมต่อกัน แม่น้ำเขาคือเพื่อนมิตรสหายที่เกื้อกูลกันเฉกเช่นคน ที่มีบทบาทคล้าย"เสี่ยวฮัก เสี่ยวแพง " ที่เอื้อเกื้อกูลต่อกันเสมอมาและห่างหายตัดขาดกันโดย มนุษย์ ผู้เก่งกาจและต้องการใช้ประโยชน์โดยการควบคุม ปั่นและกลายเป็นกระแสไฟเพื่อความต้องการของมนุษย์ที่พยายามผูกขาดสายน้ำ เมื่อสายน้ำขาดๆเกินๆ ผลกระทบแบบลูกโซ่หรือโดมิโน่ก็ส่งผลและปรากฏให้เห็น ปลาลดลง พื้นที่ต้มเกลือเริ่มลดลง ข้าวปลาที่อุดมสมบูรณ์หายไป ทยอยลดและเหลือให้จับหายากยิ่งขึ้น ความน้อยนิดหากทว่ามหาศาลของชุมชน ชีวิตที่อาศัยทรัพยากรก็ต้องปรับตัวและหาอย่างอื่นทำ และเราจะเห็นคนจนที่เข้าไปในเมืองมากขึ้น จากการถูกผลักผ่านนโยบายการแย่งชิงทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่
หนังสารคดี "แม่น้ำสงคราม" เป็นอีกชิ้นงานที่ผู้เขียนสะทกสะท้อนถึงปัญหาที่ถูกผลักให้ชุมชนชาวบ้านไร้ทางเลือก เฉกเช่น แม่น้ำ ป่าบุ่งป่าทามที่กระจายตัวอยู่ในหลายอำเภอ สามจังหวัดผ่านคำว่า ลุ่มน้ำสงคราม สกลนคร บึงกาฬและ จังหวัดนครพนม
บ่อเกลือหัวแฮดที่สอดรับวิถีคน น้ำ ปลา ข้าว สายน้ำจะยังมีชีวิตได้อีกนานแค่ไหน..
เยาวชนมาจากรุงเทพเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมงานสิ่งแวดล้อม ส่วนใหญ่เข้าใจบริบทเมืองและไม่ได้เห็นมุมมองการพัฒนาที่ฉกฉวยโอกาสจากชุมชนในแบบตรงไปตรงมา ที่ผ่านมาพวกเขารับรู้ผ่านสื่อความรู้สึกและก็มุ่งหน้าตั้งตาเรียน แข่งขันต้องเก้งและฉันอยากเป็นวิศวะ มีเงินมีงานและความภูมิใจของคนในครอบครัว เด็กจากชั้น ม.5 จนถึงระดับมหาลัยกว่า 30 คนที่มาเข้าร่วมเดินทางไปกับงานสัปดาห์สิ่งแวดล้อมในครั้งนี้ พวกเขายอมรับว่ามุมมองนี้ใหม่และน่าสนใจมาก หลายคนตั้งคำถามซื่อๆถึงระบบรัฐราชการ การช่วยเหลือ เมื่อเกิดเหตุการณ์ สถานการณ์ขึ้น หลายคนเริ่มคิดและกลับมาตั้งคำถามที่ตัวเอง ว่าความรู้ที่ส่งผ่านมามันมุมเดียวและคงต้องออกมาเรียนรู้โลกภายนอกให้มากขึ้น
การกลับไปตั้งคำถามในเชิงความรู้ที่รู้มา ที่ถูกสอนมาจึงสำคัญมิติสัมพันธ์สังคมศาสตร์ อักษรศาสตร์ ที่จะต้องเรียนรู้ร่วมกันไปด้วย.."เราถูกทำให้เก่งเพื่อรับใช้อะไร" โลก เราเอง การงานแค่นั้นหรือ คำถามที่ผู้เขียนโยนเข้าไปในวง
อย่างไรก็ตามการเดินเข้าห้อง หลังจากออกไปดูของจริงในพื้นที่ที่บ้านศิลามงคล หมู่ 16 ที่ฝั่งตรงข้ามเรียกว่า "ดอนปลาแดก" อาจเป็นเรื่องที่เหมือนเล็กน้อย เด็กๆมาฟังเรื่องเล่า และไปไหว้พระธาตุพนม แต่สำคัญนักเพราะแต่ละคนต่างมีหมุดหมายการมองการใช้ชีวิตที่จะต้องกลับไปเรียนอย่างเอาเป็นเอาตายอีกครั้ง
การกลับเข้าห้องดู ฟังเรื่องเล่าสารคดี 2 เรื่องจึงเป็นการย้ำให้เยาวชนได้เห็นภาพชัดขึ้น แต่กระนั้นความแหลมคมในคำถามก็สะท้อนได้ให้เวทีขบคิดน่าสนใจ "ถ้าไม่สร้างเขื่อน แล้วเราจะใช้วิธีการไหนได้บ้าง เขื่อนมีแต่ด้านไม่ดีจริงไหม แล้วด้านดีจะอย่างไร" ไม่มีคำตอบถูกผิดในเวที เราอาจต้องชวนคนรุ่นอนาคตมาขบคิดและหาคำตอบไปด้วยกัน เพราะอนาคตคนที่จะอยู่ต่อคือพวกเขา งานแสดง ฉายภาพยนตร์ ในงานสัปดาห์แม่โขง จึงแค่ไขหัวเปิดกระดานให้คนรุ่นใหม่ตั้งคำถามทั้งต่อตัวเอง และโลกใบนี้..
ขอบคุณผู้จัดงานที่สร้างเวทีสื่อสารในมหกรรมสัปดาห์สิ่งแวดล้อมแม่น้ำโขงที่จัดขึ้น และมีการแสดงงานของเหล่าศิลปินคนรุ่นใหม่ นักเขียนไฟแรงอย่าง เจี๊ยบ วิทยากร โสวัตร เจ้าของร้านหนังสือในสวนดอกไม้ ฟิลาเดลเฟีย อุบลราชธานี ชาวบ้านจากเมืองเลยกรณีเหมืองแร่ทองคำ กลุ่มเอ็นจีโอที่ทำงานเรื่องการฟอกเขียวไม่เป็นธรรม คนทำงานแม่น้ำโขง. เหล่านี้ล้วนดีงามที่เกิดขึ้นในเมือง พระยาศรีสัตตะนาคราช เมื่อลูกหลานพญานาคมารวมตัวกันแผ่นดิน แม่น้ำต้องสั่นไหวให้ผู้คนได้สดับรับรู้อย่างกว้างขวางต่อไปและพร้อมที่จะไหลรวมปกป้องแม่น้ำ ทรัพยากรที่เป็นของทุกคนไปด้วยกัน
เชิญชวน มาร่วมงาน มาชมนิทรรศการ ฟังเรื่องราว การเดินทางของผู้คน มากมายได้ที่งาน 27-30 กันยายน 2568 ภัตตาคารสวนแม่น้ำพร ริมโขงเมืองนครพนม..
"มาไหลรวมโฮมใจกัน"
ขอบคุณผู้จัดที่เหนื่อยและรวมผู้คนเพื่อแม่น้ำสิ่งแวดล้อมในงานครั้งนี้
คำปิ่น อักษร
สัปดาห์สิ่งแวดล้อมแม่โขง-อาเซียน - งาน MAEW