30/09/2025
สวัสดีคุณเพื่อนบ้าน สบายดีไหม? ช่วงนี้โพสต์กลับมาบ่อยเพราะรู้สึกอยากกลับไปสัมผัสความสุขจากการได้สื่อสารกับใครซักคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร กำลังอ่านจากที่ไหน หวังว่าจะคิดถึงกัน
พอมีแรงกลับมาทำคอนเทนต์สัมภาษณ์ก็นึกถึงชื่อต่าง ๆ ของคนที่อยากคุยด้วย คนที่สงสัยมาตลอดว่าเขาเป็นใคร แต่ไม่มีโอกาสได้คุยด้วยซักที ซึ่งชื่อนั้นก็คือ คุณอ๋อง เจ้าของร้าน Porcupine Café ร้านกาแฟที่อยู่กับเรามานานเป็นสิบปี เชื่อว่าทุกคนที่อยู่อารีย์ต้องรู้จักหรือเคยเดินผ่านมาบ้าง
พอได้นั่งอยู่ตรงหน้าคุณอ๋องแล้วก็รู้สึกว่า เออ! นี่แหละ ร้านมันดูเท่ยังไง เจ้าของร้านก็แบบนั้นแหละ มันเป็นความเท่แบบเรียล ๆ ข้าวของในร้านเหมือนกับสะสมมาจากการใช้ชีวิต ทั้งของเล่น ของใช้ ของโชว์ เฟอร์นิเจอร์เก่ารวมเข้ากับผนังไม้ พื้นหิน โคมไฟ คาเฟ่กลายเป็นห้องนั่งเล่นของคนที่รักการใช้ชีวิตแบบไม่ได้ตั้งใจ แบบที่เราคุ้นตากัน
ลูกค้าทั่วไปอาจไม่ได้เจอคุณอ๋องเจ้าของร้านมากนัก เพราะช่วงกลางวันเขาจะทำงานประจำเป็นนักตกแต่งภายใน จะเข้าร้านช่วงกลางคืน ตอนที่ป้ายนีออน Lemonade Date Night สีเหลืองส่องสว่างเหนือร้านต้อนรับนักดื่มนั่นแหละ และใช่ เขาเป็นอินทิเรียฯ หลาย ๆ ร้านในอารีย์ก็ฝีมือการออกแบบโดยคนนี้แหละ
คุณเพื่อนบ้านรู้ไหมว่าที่อารีย์เจ้าของร้านเป็นศิษย์เก่าสามเสนฯ กันเยอะมาก คุณอ๋องก็เป็นหนึ่งในนั้น
ยุคหนึ่งเด็กสามเสนจะไปไหนก็ต้องผ่านไปทางอารีย์ หารตุ๊กตุ๊กกันไปขึ้นรถไฟฟ้า แต่ตอนนั้นมันเป็นย่านที่ไม่มีอะไรให้เที่ยวเลย พอเวลาผ่านไปศิษย์เก่าที่ผูกพันกับโรงเรียนก็เริ่มนัดกันที่อารีย์บ่อยขึ้น จนมันเริ่มมีคนเลือกทำเลนี้เป็นเปิดกิจการเล็ก ๆ ของตัวเอง จนมันเป็นคลื่นลูกหนึ่งขึ้นมา จนเกิดเป็น “Porcupine” ขึ้น
“อารีย์มันก็ซบเซามาซักพักแล้วนะ ผมว่า ช่วงสองสามปีมานี้ แต่ก่อนฝั่งเยาวราช-เจริญกรุงฯ ยังไม่บูม ก็จะมีซอยอารีย์ที่เริ่มมีร้านกาแฟจริงจังแบบนี้มาก่อน ช่วงนั้นคนเยอะ เพราะลูกค้าจะมี loyalty สูง มาบ่อย มาทุกวัน มาแล้วก็มาทำความรู้จักกับคนอื่นในร้าน แต่ตอนนี้คนน่าจะไม่ค่อยไปร้านซ้ำกันแล้ว”
คุณอ๋องยังพูดต่ออีกว่า ถ้าพนักงานร้านที่รู้งานหน่อย เขาจะมีความเป็นโฮสต์ สามารถแนะนำลูกค้าให้รู้จักกันเองด้วย ว่าคนนี้เป็นใครมาจากไหน ทำให้เกิดบทสนทนาและความทรงจำดีที่ดีขึ้น Porcupine เองก็จัดกิจกรรมต่าง ๆ อยู่บ่อย ๆ ทั้ง Drink & Draw ในช่วงกลางคืน และ Live Sketching ชวนคนมาวาดรูปที่นี่ด้วย
จากร้านวัยรุ่นฮิปสเตอร์เมื่อสิบกว่าปีก่อน มันเริ่มกลายเป็นร้านที่ผู้ใหญ่ขึ้น พร้อมกับข้าวของในร้านที่สะสมมากขึ้น ลูกค้าหน้าเก่าก็โตขึ้นและแยกย้ายกันไปตามเวลา Porcupine จึงกลายเป็นสถานที่แวะเวียนของคนที่คิดถึงอารีย์ และคนที่อยากจะหาที่นั่งเงียบ ๆ ออกจากความวุ่นวาย
สำหรับเรา Porcupine คือคาเฟ่ในแบบที่มันควรจะเป็น หมายถึงร้านกาแฟที่รันโดยคนที่รู้เรื่องกาแฟ เป็นพื้นที่ของทุกคน ที่จะสามารถมาทำงานเงียบ ๆ ได้ นัดคนมาคุยงาน หรือมานั่งเล่นได้เจอคนตอนเหงา ๆ ได้ สำหรับเราคาเฟ่ไม่ใช่ที่ที่จะแค่ไปถ่ายรูปอวดโซเชียลแล้วจบไป มันควรจะมีความหมายอะไรมากกว่านั้น และ Porcupine เราบอกเลยว่ามันผูกพันกับคนอารีย์จริง ๆ
