เรื่องสั้นสนั่นโลก

เรื่องสั้นสนั่นโลก คัดสรรเรื่องราวดีๆ ถ่ายทอดผ่านมุมมองของผม เพื่อความสนุกและความบันเทิงเท่านั้น

เรื่อง แอบดูที่รูเดิม ผู้แต่ง หมื่นราตรี เพจ เรื่องสั้นสนั่นโลก“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก... ถอดเลยสิจ๊ะ ที่รัก” เสียงแหบพร่า ดังกร...
07/05/2025

เรื่อง แอบดูที่รูเดิม
ผู้แต่ง หมื่นราตรี
เพจ เรื่องสั้นสนั่นโลก

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก... ถอดเลยสิจ๊ะ ที่รัก” เสียงแหบพร่า ดังกระซิบกระซาบครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับกำลังบรรเลงบทรักกับแฟนสาว แต่คงไม่ใช่สำหรับบุญรวย หนุ่มออฟฟิศสุดเอ๋อภายใต้ชุดเชยๆ ไร้ประสบการณ์ความรักแม้อายุอานามปาเข้าไปจะสี่สิบแล้ว เขาแนบลำตัวไปกับผนังไม้เก่าๆ พลางส่องสายตามองลอดรูเล็กๆ เข้าไปในห้องนอนของหญิงสาวข้างบ้าน เสื้อผ้าค่อยๆ ถูกปลดเปลื้องลงมากองบนพื้นจนเหลือแต่ชุดชั้นใน เผยให้เห็นทรวงอกอวบอูมและบั้นท้ายแสนงอน ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ แม้จะน่าเสียดายแต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรกับบุญรวย ผู้มีจินตนาการเป็นเลิศ เลยสักนิด ผ่านไปไม่ถึงห้านาที บุญรวยก็แอบย่องกลับทางหลังบ้าน ล้างเนื้อล้างตัวก่อนที่จะเข้านอน ภาพในหัวยังคงหมกหมุ่นถึงเธอคนนั้น ทุกวันบุญรวยได้แต่ฝันว่าสักสันเขาและเธอจะได้เป็นแฟนกัน

บุญรวยแอบชอบหญิงสาวตั้งแต่แรกเห็น เธอขายข้าวแกงอยู่หน้าบ้าน หน้าตาสะสวย คิ้วคม ปากเรียวได้รูป แต่ละวันมีหนุ่มๆ มาจีบกันมากมาย “อ้าววว บุญรวย วันนี้กินอะไรดีจ๊ะ” หญิงสาวเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน “หวัดดี ค-ครับ เอากะ-แกงเขียวหวานราดข้าว” เขารีบตอบ ก่อนรับจานข้าวเดินกลับมายังโต๊ะ ทุกครั้งที่สั่งข้าวเขามักจะได้กับข้าวเยอะเป็นพิเศษ และทุกครั้งที่มองเธอ เขามักจะเห็นรอยยิ้มบริเวณมุมปากของเธอเสมอ ทำให้อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าหญิงสาวอาจมีใจให้เขาเหมือนกัน เขาได้แต่พร่ำบอกตัวเอง สักวันนึงเขาจะบอกรักเธอ สักวันนึงเธอและเขาจะได้เป็นแฟนกัน สักวันนึง...แต่คงไม่ใช่วันนี้

ความสุขมักอยู่กับคนเราไม่นาน ความฝันต้องพังทลาย เมื่อหญิงสาวพบหนุ่มหล่อถูกใจ ทั้งสองคบหาดูใจกันสักพักก่อนลั่นระฆังวิวาห์ ข่าวการแต่งงานของหญิงสาวเปรียบเสมือนสายฟ้าฟาดผ่าลงกลางหัว ใบหน้าชาด้านไร้ความรู้สึก หลงเหลือไว้เพียงความเสียใจไร้สิ้นสุด ร่างกายแทบทรุดไร้เรี่ยวแรง วันแล้ววันเล่าบุญรวยเอาแต่ดื่มเหล้าให้เมาเพื่อลืมความทุกข์ แต่ความสุขก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลับมา วนเวียนอยู่อย่างนี้หลายเดือน จนกระทั่งความรักของหญิงสาวมาถึงจุดสั่นคลอน เมื่อแฟนหนุ่มแอบมีคนอื่น ทั้งคู่ทะเลากันบ่อยขึ้นจนในที่สุดแฟนหนุ่มก็เริ่มลงไม้ลงมือ บุญรวยกัดริมฝีปาก พลางกำหมัดแน่น ขณะส่องสายตามองลอดรูเล็กๆ ตรงผนังไม้ที่เดิม แม้ความรักไม่สมหวังแต่บุญรวยก็ยังคงเฝ้าดูหญิงสาวเสมอมาเหมือนแต่ก่อน ต่างกันตรงร่างกายของเขาไม่ได้แข็งแรงเหมือนเดิมแล้ว สองขาสั่นระริก เดินเซไปมาเพราะพิษเหล้า โรคภัยเริ่มมาเยี่ยมเยียนอยู่บ่อยๆ จนต้องออกจากงานประจำที่ทำอยู่ แต่เขาไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านั้นเลย สิ่งเดียวที่เขาสนใจ คือ ‘เธอ’ เท่านั้น

ประมาณห้าทุ่มของค่ำคืนนึงที่ไร้แสงจันทร์ หญิงสาวเดินไปเปิดประตูหลังได้ยินเสียงคนเรียก ใบหน้าของเธอยังคงมีรอยฟกช้ำจากการถูกทำร้าย มือสั่นระริกขณะเอื้อมไปขยับลูกบิดประตู “อ้าว บุญรวย มาหาเราทำไมดึกดื่น” เธอร้องทัก บุญรวยเบียดตัวเข้าไปในบ้านแม้ว่าหญิงสาวจะพยายามห้ามเท่าไรก็ตาม “เขาอยู่ไหน” น้ำเสียงราบเรียบและเย็นชา พลางเอื้อมมือไปจับหัวไหล่ของหญิงสาว “ฉันรู้เรื่องหมดแล้ว” สีหน้าของหญิงสาวซีดเผือดก่อนน้ำตาจะพรั่งพรูออกมา ความหวาดกลัวระคนเสียใจทำให้หญิงสาวโผเข้าซบอกของเขา บรรยากาศช่างเป็นใจ สิ่งที่เขาหวังใกล้เป็นจริงแล้ว ทั้งคู่จูงมือกันไปที่เตียงนอนสีขาว ด้านข้างจัดวางกระเป๋าเดินทางใบใหญ่และกองเสื้อผ้าราวกับเธอกำลังจะหลบหนี แต่เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเธอก่อนริมฝีปากจะประกบแนบแน่น “สวบบบบ...บ” มีดทำครัวเล่มยาวเสียบเข้ากลางอก ร่างไร้วิญญาณของเขาร่วงหล่นลงกับพื้น มือของหญิงสาวกำมีดที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด ขาสองข้างสั่นระรัว “นายไม่น่าเข้ามายุ่งเลยจริงๆ”

หญิงสาวก้าวเดินช้าๆ เข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างมือ พลางชำเลืองมองร่างไร้วิญญาณที่นอนพิงผนังสีอ่อน หากแต่ไม่ใช่ร่างของบุญรวย เป็นร่างแฟนหนุ่มของเธอ ร่องรอยการแทงด้วยมีดบริเวณหน้าอกยังปรากฎให้เห็นชัดเจน เลือดไหลเปรอะเปื้อนไปทั่วห้องน้ำ น่าสยดสยองจนยากจะลืม เธอลงมือฆ่าแฟนหนุ่มหลังจากทะเลาะกันเมื่อตอนหัวค่ำ และตอนนี้กำลังจะหนี...หากบุญรวยไม่โผล่มาซะก่อน เธอรีบยัดเสื้อผ้าลงในกระเป๋าเดินทางที่วางอยู่ข้างเตียง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น “เฮ้ย แก รู้ยัง บุญรวยตายแล้วนะเมื่อเช้า สงสัยดื่มเหล้ามากไป” เสียงทักตามสายสร้างความงุนงงให้กับหญิงสาวเป็นอย่างมาก เธอรีบหันไปดูที่เตียง ร่างของบุญรวยไม่อยู่แล้ว ไม่มีรอยเลือด ไม่เหลือร่องรอยอะไรเลย เธอรีบวางโทรศัพท์ แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ๆ ทันใดนั้น แสงไฟนีออนสีเหลืองนวลก็พลันดับลง เหลือไว้แค่ความมืดสนิท เธอตกใจร้องอย่างหวาดกลัว พลางขยับถอยไปจนถึงขอบเตียง แต่แล้วเสียงกระซิบแหบกระเส่าก็ดังแว่วมาจากด้านหลัง “แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก... ถอดเลยสิจ๊ะ ที่รัก”

เรื่อง แอบดูที่รูเดิม ผู้แต่ง หมื่นราตรี เพจ เรื่องสั้นสนั่นโลก “แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก... ถอดเลยสิจ๊ะ ที่รัก” เสียงแ....

05/05/2025

ฝากกดติดตามเพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
YouTube: www.youtube.com/
#เรื่องจริงหลอน​ #เล่าเรื่องผี​ #เดอะโกสต์

เรื่อง ฆาตกรรมเมืองมายา   ผู้แต่ง หมื่นราตรี เพจ เรื่องสั้นสนั่นโลก “พวกเราจะเป็นเพื่อนรักตลอดไป...” คำสัญญาแห่งมิตรภาพย...
05/05/2025

เรื่อง ฆาตกรรมเมืองมายา
ผู้แต่ง หมื่นราตรี
เพจ เรื่องสั้นสนั่นโลก

“พวกเราจะเป็นเพื่อนรักตลอดไป...” คำสัญญาแห่งมิตรภาพย้อนระลึกขึ้นมาในห้วงแห่งความคิด มันช่างขัดแย้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ร่างกายของฉันสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว ก่อนระเบิดเสียงกรีดร้องออกมา “ดาววว อย่านะ ทำไมแกต้องทำแบบนี้ ฮือๆๆ” น้ำตาแทบไหลเป็นสายเลือดเมื่อเห็นเพื่อนรักค่อยๆ ดึงมีดเล่มใหญ่ออกจากท้องของแจน ของเหลวสีแดงคล้ำไหลนองเปื้อนพื้นห้อง ดวงตาของแจนเบิกโพล่งก่อนสิ้นลมหายใจสุดท้าย ดาวค่อยๆ ก้าวเข้ามาหาฉันพร้อมกับมีดในมือ เนื้อตัวเปรอะคราบเลือดเต็มไปหมด แววตาขวาง ฉันส่งเสียงร้องห้ามปรามพลางยกมือปัดป้องไปมา แต่ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อันใด ในใจได้แต่ร่ำร้องหาเหตุผล ท-ท-ทำไม พวกเราเคยเป็นเพื่อนสนิท รักกันมาก เรียกว่าแทบตายแทนกันได้เลยนะ ทำไมดาวต้องทำแบบนี้ “อย่าาา...า!!!”

แม้ร่างกายไร้เรี่ยวแรงด้วยความหวาดกลัว แต่ยังสามารถขยับหลบคมมีดตามสัญชาตญาณ สวบบบ มีดเล่มใหญ่พุ่งเฉียดแขนไป ฉันรีบคลานหนีอย่างไม่คิดชีวิต ดาวยื่นมือคว้าข้อเท้าเอาไว้ก่อนลากกลับไปกลางห้อง อย่านะ ฉันได้แต่ร้องเรียก เธอนั่งคร่อมร่างของฉันเอาไว้ พลางค่อยๆ กดมีดลงมา ฉันกรีดร้องสุดเสียง สองมือพยายามยื้อมีดเอาไว้ แต่เรี่ยวแรงค่อยๆ หดหาย จิตใจเอาแต่หวาดผวา สายตาสอดส่องไปรอบบริเวณ “อ้ากกก...ก!” ฉันคว้าไม้ที่อยู่ใกล้ๆ ฟาดเข้าไปตรงบริเวณใบหน้า ดาวถึงกับกระเด็นล้มลงไปด้านข้าง ฉันรีบลุกขึ้นพร้อมกับกระหน่ำฟาดซ้ำ ครั้งแล้ว ครั้งเล่า... ร่างของดาวสั่นกระตุกสักพักก่อนแน่นิ่งไร้การเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งสิ้น พื้นห้องไหลนองด้วยกองเลือดอุ่นๆ ฉันยืนนิ่งมองร่างไร้วิญญาณของเพื่อนรัก เนื้อตัวสั่นเทิ้ม ภาวนาขอให้เรื่องทั้งหมดนี้เป็นแค่ฝันร้าย ก่อนระเบิดต่อมน้ำตาออกมาราวกับเขื่อนพัง ฉันรีบคว้าโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าเพื่อขอความช่วยเหลือ

“แอนเป็นอะไรหรือเปล่า ให้ตายสิ เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ย” หนุ่มวัยกลางคนเปิดประตูพุ่งเข้ามาหลังจากฉันขดตัวหลบอยู่ตรงมุมห้องนานกว่าสามสิบนาที ฉันจำได้ดีนั่นเป็นเสียงของพี่ชัย ผู้กำกับหนังแนวสยองขวัญชื่อดัง ทั้งยังเป็นผู้จ้างวานพวกเราทั้งหกคนมาเล่นหนังเรื่องใหม่ของแก พี่ชัยรีบถอดเสื้อนอกออกมาคลุมร่างของฉันเอาไว้ พลางประคองออกจากกระท่อมร้างกลางป่า ฉันครุ่นคิดย้อนกลับไปตอนพวกเราเดินทางมาเกาะร้างแห่งนี้ การถ่ายทำหนังราบรื่นไปด้วยดี ทว่าพวกเราและทีมงานตัดสินใจอยู่พักต่อเพื่อฉลองปิดกล้อง แต่แล้วก็เกิดเหตุไม่คาดฝันเมื่อทีมงานคนหนึ่งเกิดหายตัวไป ทุกคนเริ่มออกตามหาแม้ท้องฟ้าจะมืดครึ้ม ความตื่นตระหนกเริ่มกัดกินจิตใจพวกเราทั้งหกคน ซึ่งเป็นแก๊งค์นางเอกที่ได้รับความนิยมที่สุดในขณะนั้น ความสนุกจบลงทันทีและแทนที่ด้วยความกังวล พวกเราตัดสินใจรออยู่ในกระท่อม พลางหาเครื่องดื่มเพื่อย้อมใจ เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง บรรยากาศภายในห้องเริ่มวังเวง ทันใดนั้น จู่ๆ ทุกคนก็เริ่มคลุ้มคลั่ง แววตาขวาง พุ่งเข้าทำร้ายกันเองราวกับโดนผีสิง “น่าตกใจจริงๆ ทำไม ทุกคนถึงลุกขึ้นมาฆ่ากันเองแบบนี้ ไม่เป็นไรนะ หนูปลอดภัยแล้ว” น้ำเสียงแสนอบอุ่นของพี่ชัยช่วยปลอบประโลมจิคใจ แต่...แปปนะ มีบางอย่างมาสะกิดใจ บางอย่างน่าสงสัย “พ-พี่ชัยรู้ได้ยังไงว่าพวกเราลุกขึ้นมาฆ่ากันเอง หนูยังไม่ได้เล่าอะไรเลย หรือว่า...”

ฉันรีบผละออกจากมือที่กำลังประคองอยู่ สายตาจ้องมองพี่ชัยด้วยความฉงน บางอย่างแปลกไป เขาเอาแต่ยืนนิ่ง แววตาเฉยชา ไร้คำตอบใดๆ ทั้งสิ้น ฉันเริ่มใจคอไม่ดี “หรือว่า พี่ชัยเป็นคนวางยา ให้พวกเราฆ่ากันเอง หนังของพี่จะได้ดัง” น้ำเสียงของฉันสั่นเครือ พอได้ยิน พี่ชัยก็แสยะยิ้มแล้วค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ “หนูคงเหนื่อยเกินไปแล้ว...” ไม่ทันได้จบประโยค ฉันรีบวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต เขาพยายามตะโกนเรียกให้หยุดก่อนจะวิ่งตามมาติดๆ ลมหายใจเริ่มหอบกระชั้น แต่สองเท้ายังวิ่งต่อไปไม่หยุด จนมาสะดุดกิ่งไม้ล้มลง ฉันรีบหันกลับมามองพลางขยับถอยไปด้านหลัง พี่ชัยหยุดหายใจเล็กน้อย ก่อนขยับเข้าใกล้ๆ ทีละนิด ทีละนิด ฉันส่งเสียงกรีดร้อง ในใจคิดว่าคงไม่รอดแล้ว เปรี้ยงงง! เสียงปืนจากปากกระบอกของเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาช่วยในวินาทีสุดท้าย ฉันรอดแล้วใช่มั้ย ร่างของพี่ชัยค่อยๆ ล้มลง แววตาเบิกโพล่งขณะพึมพำเบาๆ “พ-พ-พี่ ไม่ได้ทำ”

“แอนเตรียมตัวพร้อมหรือยัง เดี๋ยวต้องให้สัมภาษณ์กับนักข่าวนะ” เสียงเรียกของพี่ต้น ผู้จัดการสาวในร่างของชายหนุ่มรูปงาม ทำให้ฉันต้องหันมามอง สีหน้ายังคงตื่นกลัวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นไป แม้เจ้าหน้าที่ตำรวจจะเข้ามาช่วยได้ทันเวลา แต่เรื่องแบบนี้ยากที่จะลืมจริงๆ “ทำใจดีๆ นะ อย่างน้อยในโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่นะ หลังจากนี้หนูจะกลายเป็นนางเอกอันดับหนึ่งเพียงคนเดียว ชื่อเสียง เงินทองจะหลั่งไหลมาแทบไม่ขาดสาย” พี่ต้นพยายามปลอบตามสไตล์กระเทยหิวเงิน ฉันหันมามองทันที พลางน้ำตาคลอ ขณะเอ่ยปากขออยู่เงียบๆ คนเดียว พี่ต้นพยักหน้าแล้วเดินจากไป ทิ้งฉันไว้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพียงลำพัง ฉันมองภาพตัวเองในกระจก สองมือยกขึ้นมาลูบไล้ตามใบหน้าสักพักก่อนแสยะยิ้มเบาๆ ตรงมุมปาก “อยากเป็นนางเอกดัง อาศัยแค่โชค มันไม่พอหรอกนะ”

ที่อยู่

100/180 หมู่บ้านพลีโน่ ติวานนท์-แจ้งวัฒนะ ถ. ติวานนท์
Nonthaburi
11120

แจ้งเตือน

รับทราบข่าวสารและโปรโมชั่นของ เรื่องสั้นสนั่นโลกผ่านทางอีเมล์ของคุณ เราจะเก็บข้อมูลของคุณเป็นความลับ คุณสามารถกดยกเลิกการติดตามได้ตลอดเวลา

แชร์