Clean Heart by Suraiya Srirat-Hbm

30/12/2024

สิ่งที่พาชีวิตทุกคน..ให้หลุดพ้นจากความทุกข์ในใจ..คือความกล้า..!!!..
กล้าให้อภัย กล้าเผชิญความจริงและกล้าเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ได้ .. พร้อมเดินทางบนเส้นทางสายใหม่เพื่อชีวิตที่ดีและสดใสกว่าเดิม..อินชาอัลลอฮ🤲🥰🥰🥰🤲

17/11/2023

เจอบทความของfc ที่รักท่านหนึ่ง ...ประทับใจในเนื้อหาที่เขาบรรยาย ช่างมีความหมายตรงและใกล้เคียงกับบทความที่แอดได้โพสต์วันนี้...จึงขออนุญเจ้าของมาโพสต์ ลงในเพจแอด เพื่อเป็นวิทยาทานและเป็นกำลังใจแด่...ผู้ที่กำลังสูญเสียและผู้ที่สิ้นหวังกับชีวิตทั้งหลาย...♥️♥️....อ่านข่าวเกี่ยวกับ ความทุกข์ยากลำบากของพี่น้องมุสลิม(ปาเลสไตน์)ทีไร น้ำตาที่เคยคิดว่าไม่มีเหลือแล้ว...เพราะบ่อน้ำตาแห้งมานานนม...แต่วันนี้ไม่ทราบมาจากไหน...มันไหลพรั่งและพรูลงมาเหมือนเขื่อนแตก...ต้องรีบวิ่งเข้าห้องนอน ปิดประตูเพื่อซับน้ำตาที่ไหลไม่หยุดตั้งแต่ เราเริ่มอ่านข้อความบรรทัดแรกที่ท่านเจ้าของบทความบรรยายถึง...สภาพของคุณลุงพ่อค้า(ชาวปาเลสไตน์)ท่านนั้น...(เขาเขียนได้เศร้ามาก เศร้าซะ
จนเราเห็นภาพชัดเจน เหมือนตัวเองเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย ยังไงยังงั้น😭😭😭...เรากลัวสามีเห็นแล้วจะตกใจและตำหนิติเตียนเอาอีก😔😔😔...(สามีเราจะเครียดและไม่ชอบใจมากๆ ถ้าจู่ๆเห็นเราร้องไห้โดยไม่ทราบสาเหตุ)... ปกตินิสัยของเรานั้น ตั้งแต่จำความจนปัจจุบัน...เรามีครอบครัวเป็นของตนเอง เรามีลูกเล็กๆ2คน...เวลาเสียใจหรือมีเรื่องทุกข์ใจมากๆ...เราจะไม่ชอบพูดหรือเล่าความในใจให้ใครฟัง...เพราะเรารู้สึกอายคน เกินกว่าที่จะให้เขามาเห็นน้ำตาและสภาพแย่ๆที่แสดงออกถึงความอ่อนแอ
ของเรา(เราคือคนแข็งนอกแต่อ่อนใน ตั้งแต่จำความ ...เราถูกเลี้ยงดูและถูกปลูกฝังให้เป็นคนที่...ต้องแข็งแรงและต้องเข้มแข็งตลอดเวลา...มีปัญหาอะไร เราจึงเคยชินกับการแก้ไขปัญหาด้วยตัวเองคนเดียว ไม่เคยคิดพึ่งพาใครที่เป็นมนุษย์ด้วยกัน😌😌...แทบทุกเรื่อง...เราคนไม่ชอบร้องไห้และไม่ชอบขอให้ใครช่วยเหลือ แม้แต่พ่อแม่ของเราเอง เพราะในในสายตาเรา...พ่อและแม่อ่อนแอกว่าเรามากนัก...ถ้าเล่าความทุกข์ใจ...ท่านก็อาจเสียใจและคิดมากกว่าเรา😔😔😔...ทุกครั้งที่เจอความลำบากหรือความเจ็บปวดแสนสาหัส...เราจะแอบร้องไห้กับตัวเองเพียงคนเดียว...เราจะร้องไห้นานมากกกก...ร้องจนน้ำตาหมดเกลี้ยง ร้องจนบ่อน้ำตาแห้ง...เราร้องจนไปต่อไม่ได้แล้ว...สรุป...เราร้องไห้จนหมดแรงค่ะ😔😔 ...หลังจากนั้น...เราก็จะรู้สึกดี สงบและสบายใจขึ้น...ทุกครั้งหลังจากการหลั่งน้ำตา...เราก็จะหายเศร้าเป็นปลิดทิ้ง รู้สึกเหมือนหลุดพ้นจากความเสียใจ...ที่เก็บซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ ...ภายใต้น้ำเสียงเรียบๆไร้ความอ่อนหวานที่ผู้หญิงทุกคนควรจะมี...คนที่เข้าใจโลกเท่านั้นจึงจะสัมผัสได้ว่า ...คือน้ำเสียงที่เป็นธรรมชาติ ทุกถ้อยคำคือกลั่นออกมาจากใจจริง ๆไม่ใช่การเสแสร้งแกล้งจริต😁😁...เราจะมีคำพูดสั้นๆ รวบรัดและตัดความ...จนบางทีดูแข็งกระด้าง สำหรับคนที่ไม่รู้จักและไม่เข้าใจเรา(ถึงวันนี้ ก็ยังไม่มีใครสักคนที่เข้าใจเรา เว้นสามีและลูก😊😊)..ถึงกระนั้นกว่าสามี... จะเข้าใจเรา ก็ถึงขั้น...เกือบจะเลิกรากัน...เรากับสามีต้องใช้เวลาศึกษานิสัยใจคอและพร้อมยอมรับข้อเสียของกันและกัน เรา2คนใช้เวลายาวนานถึง 12กว่าปีเลยค่ะ... Alhm.Dulillah🤲😊😊😊🤲...ในอดีต...เมื่อต้องพบปะ พูดคุยหรือ ติดต่อกับผู้คนภายนอก...เราจะมีสีหน้าและแววตาที่สดใสและร่าเริงเสมอ...เรามีความพยายามมาก...
กับการทำตัวให้ปกติที่สุด พยายามทำให้เป็นคนที่...ไม่เคยเจอความทุกข์ยากลำบากอะไรในชีวิตเลย...ในสายตาของทุกคนที่ไม่รู้จัก(ตัวตน)ของเราดีพอ...เกือบ100%จะเข้าใจว่า..
เราคือคนที่เกิดมาโชคดีที่สุด เราคือคนที่ มีชีวิตสุดแสนสบายใจและมีความสุขตลอดเวลา(เพราะเราไม่เคยขอความช่วยเหลือจากมนุษย์ด้วยกันนั่นเอง...ซึ่งสิ่งที่ทำให้เราดูเข้มแข็ง ท่ามกลางปัญหาและความเจ็บปวดที่ได้รับในทุกช่วงจังหวะชีวิต...แต่เราสามารถใช้ชีวิตได้อย่างคนปกติทั่วไป เพราะเราจะร้องไห้และระบายความทุกข์ใจกับผู้ทรงสร้างของเราองค์เดียว...คือ
อัลลอฮฺ(ซบ.) เท่านั้น🤲🤲🤲...มีบางคนที่เราเคยเล่าบ้าง เพราะเขาถาม เรามองเขาว่า...เขาคงเป็นคนที่สงสารคนง่าย และผู้ฟังที่ดีเหมือนเราคือ... ช่วยอะไรไม่ได้ก็แค่รับฟัง เก็บไว้ในใจเพื่อสอนและเตือนใจตัวเอง...เขาคงไม่ไปเล่าต่อให้สนุกปาก...เพราะมีบ้าง...ที่เราเก็บความเจ็บช้ำไว้คนเดียวไม่ไหว...จึงเล่าเพื่อน(ที่คิดว่าปลอดภัยสุดแล้ว)...เจตนาเพียง...อยากระบายความอัดอั้นตันใจ...ไม่ได้เล่าเพื่อ ให้เขามาเข้าข้างหรือช่วยเหลือ...เราเพียงแค่...ป้องกันตัวเอง ...ไม่ให้เป็นคนเก็บกดหรือถลำลึก ถึงขั้นพลาดพลั้ง หรือเผลอลงมือทำอะไรที่ขาดสติ(ปัญญา) จนอาจทำให้คนที่อยู่ใกล้ชิด หรือสังคมรอบข้างเดือดร้อนไปด้วย...เล่าเสร็จเราก็รู้สึกเบาในตัวและเบาในหัว(สมอง)...เราก็จะสามารถออกมาเผชิญหน้ากับผู้คนและสังคม ได้อย่างปกติทั่วไป...แต่...สิ่งที่ได้รับจากการเล่าออกไปจากปากคนที่เราไว้วางใจ...มักจะเป็นหนังคนละม้วน หรือตรงกันข้าม กับสิ่งที่เราพูดอย่างสิ้นเชิง...เราตกเป็นจำเลยของชาวบ้านและสังคม(แห่งการนินทา) ข่าวที่สะท้อนกลับมาเข้าหู...มันตาลปัตร โดนกล่าวร้ายป้ายสี ปรุงเสริมเติมแต่งและตอกไข่ใส่จอ มีแต่ความเสื่อมเสียและเกิดผลร้ายแก่ชีวิตเรา มากกว่าผลดี...คำพูดและคำเล่าอย่างสนุกปากของคนบางคน...ไม่เหลือพื้นที่ให้เราอธิบายหรือปกป้องตัวเองสักนิด😌😌...ทุกวันนี้...เราจึงปิดตัวเอง ไม่คบคนทุกระดับทุกประเภท(เหมือนในอดีต)... ไม่เข้าร่วมสมาคมกับคนและสังคมที่...ต้องสวมหน้ากาก ต้องสร้างภาพ จอมปลอมและหลอกลวงกัน... หากเลี่ยงไม่ได้ เราจะพยายามคัดเลือกคนและเลือกร่วมงานเฉพาะ...คนและสังคมที่ให้ความรู้เกี่ยวกับศาสนา หรือการสร้างสาธารณประโยชน์...จึงจะรู้สึกได้ว่า ...ปลอดภัยต่อตัวเองและครอบครัวจริงๆ ...กว่า4ปีที่เลือกมาใช้ชีวิตอย่างเงียบๆ ...อยู่ตามลำพังกับตัวเอง กับครอบครัวเล็กๆ... เรารู้สึกดีและมีหัวใจที่สงบที่สุด ...แต่...สิ่งที่ยังคงแย่ต่อสภาพจิตใจและความรู้สึกลึกๆ...ณ วันนี้เวลานี้...อายุเราจะเข้าเลข5 แล้ว...เราก็ยังเป็นและรู้สึกเหมือนเดิม...เศร้าใจทีไร เราจะร้องไห้มากกกกก...แอบร้องไห้ เสียใจคนเดียวทุกครั้ง...ที่ได้ยินหรือได้รับรู้ ข้อมูล ข่าวสารหรือเรื่องราวที่มาสะกิดต่อมเศร้า...Altagh Firullah...เราคือผู้ถูกเลือก...เราคือบ่าวคนหนึ่งที่ยังคง...อ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจยิ่ง...เราต้องรำลึกและใกล้ชิด อัลลอฮฺ(ซบ.) ผู้ทรงสร้างและผู้ทรงเมตตา เหนือสิ่งอื่นใดในโลกตลอดเวลานั่นเอง...Alhm.Dulillah Aamiin Yarobbal Alamiin🤲😔😔😔🤲..ขอบคุณเครดิต ท่านเจ้าของบทความ : Siranee Srirat

17/11/2023

ฮัสบิร็อบบิยัลลัลลอฮ...มาฟีก็อลบิ ฆอยรุลลอฮ🤲😔😔😔🤲

25/07/2023

ขอบคุณเครดิต ท่านเจ้าของโพสต์

ข้อห้ามสำหรับการใช้ชีวิตในสังคม

- ขาดเงินได้ แต่อย่าขาดคุณธรรม
- พูดผิดได้ แต่อย่าผิดคำพูด
- ล้มลงได้ แต่อย่าคุกเข่าลงยอมแพ้
- แสวงชื่อเสียงได้ แต่อย่าขโมยชื่อเสียง
- ตกต่ำได้ แต่อย่าเสื่อมทราม
- ผ่อนคลายได้ แต่อย่าหลงระเริง
- โกรธได้ แต่อย่าก่อเรื่อง