02/11/2025
เก็บตกขากลับ จังหวัดตาก
ในวันที่ฝนตก เป็นการขับรถฝาสายฝนที่หนักหน่วงเอาเรื่อง
แต่ในสถานะการณ์ฝนตกหนัก ทำให้จอดพักรถที่ร้านคุณป้า
แล้วคุณป้าทั้ง 2 ท่าน ก็ถามไถ่ถึงการเดินทางด้วยความห่วงใย
ทั้งแนะนำว่าให้จอดพักเอาแรง และค่อยๆ เดินทางไป
เดี๋ยวก็ถึงที่หมาย ไม่ต้องรีบร้อน
ผมอุดหนุนขนมที่ร้านคุณป้าทั้ง 2 ท่านจำนวน 42 บาท
พร้อมนั่งท่านที่ร้าน ขณะรอฝนตก
แต่ท่าทีของฝนกลับไม่หยุดตก ได้จวนถึงเวลาที่ผมต้องไป
พวกเราร่ำลากัน แต่ในขณะนั้นคุณป้ากลับถามว่า..
“เอาเสื้อกันฝนไหม.? ป้ามีอันเก่าไม่ได้ใช้”
ผมตอบกลับแบบเกรงใจว่า
“ไม่เป็นไรครับ คุณป้าเก็บไว้ใช้ เผื่อไปไหนมาไหน”
ทันใดนั้นคุณป้าเดินหายไปยังหลังร้านประมาณ 2 นาที
แล้วก็กลับมาพร้อมกับเสื้อกันฝน ใหม่แกะซองอย่างดี
คุณป้ามอบให้ผมด้วยความหวังดี จนผมต้องยินดีรับไว้
ผมถามกลับไปว่า
“คุณป้าคิดเงินเท่าไหร่ครับ ผมเกรงใจ”
คุณป้าตอบกลับ
“เอาไปเถอะลูก ถือว่าได้รู้จักกันแล้ว”
นาทีนั้นผมต้องขอถ่ายรูปคุณป้าทั้ง 2 ท่าน
ที่ให้ทั้งที่หลบฝน และเสื้อกันฝน ในเวลาเดียวกัน
การเดินทางในครั้งนี้ ผมอยากขอบคุณ
คุณป้าทั้ง 2 ท่านมากๆ ที่มอบน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ให้กับผม
ขอบคุณมากๆ ครับ 🙏🏻🙏🏻