01/09/2025
เคล็ดไทย📣ชวนอ่าน🔥
📙"วรรณาคดี อัตชีวประวัติของวรรณา ทรรปนานนท์"
โดย ศรีดาวเรือง
1️⃣อ่านจากคำนำสำนักพิมพ์ (บางส่วน)
✨ตอนที่ข้าพเจ้าเอ่ยปากชวนเธอในราวปลายปี 2557 ให้เขียนอัตชีวประวัตินั้น ข้าพเจ้าไม่อาจคาดการณ์ได้ว่าอะไรจะอยู่ในนั้นบ้าง ข้าพเจ้าเพียงหวังให้เธอได้พูดถึงตัวเองอย่างที่ไม่อยู่ในกรอบเรื่องเล่าแม่บทของความเป็นกรรมกรจบ ป. 4 ที่ได้มาเป็นภรรยาบรรณาธิการปัญญาชนคนสำคัญของไทยและกลายเป็นนักเขียน ข้าพเจ้าอยากให้ศรีดาวเรืองพูดถึงผู้หญิงคนที่ชื่อวรรณา ทรรปนานนท์ คนที่ข้าพเจ้าได้รู้จักเมื่อพบกันครั้งแรกเกือบยี่สิบปีก่อนหน้า และคนที่ข้าพเจ้าได้เคยเห็นแววตาเมื่อยามสายวันหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงที่เกาหลีใต้
เธอเขียนต้นฉบับร่างแรกส่งมาให้ข้าพเจ้าเนิ่นนานตั้งแต่เมื่อปี 2559 แก้ไขกลับไปกลับมาอยู่หลายครา ที่สำคัญที่สุดคือ เราต้องรอเวลา ที่ไม่อาจรู้เลยว่าเมื่อใดจึงเหมาะสม จนครั้นด้วยวันวัยที่ล่วงผ่าน จนข้าพเจ้าหวั่นว่าจะช้าเกินการณ์หรือไม่ – จนในที่สุดเธอก็ตัดสินใจ
นานมาแล้วข้าพเจ้าเคยเขียนถึงวรรคทองวรรคหนึ่งของเธอไว้ในฐานะสุดยอดของการระเบิดความอัดอั้นของผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อส่องกระจกดูตัวเอง “ธ่อ… อีส้นตีน!” แต่รอบนี้ระหว่างชำระประวัติผลงานตีพิมพ์ในภาคผนวกข้างท้าย ข้าพเจ้าพบอีกวรรคทองจากบทกวีของเธอ ที่สะท้อนความเด็ดเดี่ยวใจแข็งอย่างคนที่ไม่อาจมีทางเลือกอื่นได้ “ฉันต้องไปคนเดียว เดี่ยวเดิน” ข้าพเจ้าถามเธอว่าจำได้หรือไม่ว่า ณ ขณะที่เขียนนั้นบันดาลใจจากอะไร เธอตอบว่าเธอจำอะไรไม่ได้แล้ว กาลเวลาลบเลือนกระทั่งความรู้สึกปลงใจอย่างเด็ดขาดนั้นไปเสียแล้ว
“ฉันต้องไปคนเดียว เดี่ยวเดิน
เพราะ 'เวลา' ไม่เคยชม้อย คอยใคร”
วรรคแรกขอจารึกไว้แด่วรรณา วรรคที่สองข้าพเจ้าจำหลักไว้เตือนตัวเองว่า "เวลา" เป็นของศรีดาวเรือง
-✍️ไอดา อรุณวงศ์✨
2️⃣อ่านจากคำนำผู้เขียน (แบบเต็มๆ)
✨การบันทึกเรื่องราวในอดีต หากทำตอนอายุไม่มากนัก ก็คงจะเป็นเรื่องเป็นราวได้มากกว่าตอนอายุเกินแปดสิบปี
แต่ถึงอย่างไร ‘ความจริง’ ที่เป็นเรื่องหลัก อันเป็นชีวประวัติแห่งอัตตะ แห่งตน ยังดำรงอยู่อย่างเป็นธรรมชาติ ธรรมดา
หากเอ่ยนาม วรรณา ทรรปนานนท์ แม้ย้อนกลับไปบ้านเกิด ก็คงจะหาคนคุ้นเคยได้น้อยแล้ว เหตุเพราะจากมานานหลายสิบปี ส่วนนาม ‘ศรีดาวเรือง’ ซึ่งกำเนิดมาทีหลัง ในหลายจังหวัดคงจะยังพอมีคนรู้จักบ้าง เพราะเท่าที่รู้สึกได้ มีนักอ่าน นักเขียน นักแปล นักวิชาการ ผู้คนในแวดวงหนังสือ ให้ความเมตตา ให้กำลังใจตลอดเวลา 40-50 ปีที่ผ่านมา
ครั้นอายุเหยียบย่างเข้าวัยชรา ความทรงจำเลือนหลง ศรีดาวเรืองจำต้องยุติงานเขียนไปโดยปริยาย
แต่ก่อนจากกัน ก็น่าจะมีประวัติชีวิตบันทึกไว้ก่อนจากลา
ผู้คนในแวดวงอาจคิดว่า ประวัติศรีดาวเรืองมีปรากฏอยู่ในหนังสือหลายเล่มทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศแล้ว ไม่น่าจะมีอะไรอีก
แต่… มีอีกไม่น้อย… ที่คนรู้จัก ‘ศรีดาวเรือง’ แต่ไม่รู้ความเป็นมา
เพราะเป็นเรื่องราวของ ‘วรรณา’ ก่อนจะลาจากลูกสี่คนมาเป็น ‘ศรีดาวเรือง’
ประสบการณ์ชีวิตหลายช่วงตอน ได้ตกเป็นเครื่องมือของผู้เริ่มงานเขียน อาจเนื่องจากจินตนาการยังไม่พอเพียง ผลงานหลายชิ้นของศรีดาวเรืองจึงถูกแทรกแซงโดยชีวประวัติแห่งตน
ชีวิตที่ผกผัน การเรียนรู้รอบตัวของคนมีการศึกษาน้อย ย่อมทุกข์ยาก ยุ่งยาก เป็นธรรมดา แต่…
ทุกอย่างมักมีคำว่า “แต่”
แต่แล้วผู้ด้อยโอกาสมากกว่าศรีดาวเรืองเล่า? จริงๆ แล้วยังมีอีกมาก
คำตอบย่อมอยู่ที่ใจ
✍️ศรีดาวเรือง
ตุลาคม 2566✨
3️⃣อ่านจากบทวิจารณ์
✨"…ไม่น่าเชื่อว่าชีวิตคนคนหนึ่งจะยิ่งกว่านิยาย เผชิญกับการกดขี่ข่มเหงที่ลดคุณค่าของความเป็นคนทุกรูปแบบ อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นความสอดคล้องของผลงานเขียนกับชีวิตจริง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้เขียนได้ใช้วรรณกรรมเยียวยาจิตใจ และเมื่อเขียนเรื่องราวของตนเองในวัยกว่า 80 ปี “ประสบการณ์ที่เลวร้าย” เมื่อผ่านไปก็กลายเป็นเพียง “ประสบการณ์ชีวิต” ที่ไม่มีอะไรจะต้องอับอาย เมื่ออ่าน วรรณาคดี อัตชีวประวัติของวรรณา ทรรปนานนท์ โดยศรีดาวเรือง เราเห็นชีวิตของผู้หญิงที่ล้มแล้วลุกมาได้ทุกครั้ง ผู้หญิงที่ไม่ยอมเป็นเพียงเมียและแม่ แต่มีความฝันและจุดมุ่งหมายในชีวิต บางทีอัตชีวประวัติเล่มนี้ได้ให้ “บทเรียนชีวิต” ล้ำค่าแก่ผู้อ่านว่า รักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการรักตนเอง ขอคารวะผู้หญิงคนนี้ วรรณา ทรรปนานนท์!"✨
-✍️รศ.ดร.สรณัฐ ไตลังคะ
📖สารบัญ
-คำนำนักพิมพ์
-คำนำผู้เขียน
-เกริ่นนำ
-กำเนิดศรีดาวเรือง
-หมีน้อย กับโมน
-กำเนิดอีหย็อง-หญิงวรรณา
-ยายใจดี แม่คนดุ
-ออกจากรัง
-วัยกระเตาะ
-พ่อ
-สิบนิ้วประนม
-เศษอาหาร-เศษคน
-แดง ปั๊กเป้า หมู
-ตำรวจ ลิเก เรือเมล์ รถไฟ
-ลูกไก่
-บทส่งท้าย
ภาคผนวก
-บทแทรกเสริมท้าย : ยายเพิ้งใน 6 ประเทศ
-บทแทรกเสริมท้าย : ศพหนังสือ
-เกี่ยวกับ "ศรีดาวเรือง"
#เคล็ดไทยจัดจำหน่าย #วรรณาคดี #วรรณาคดีอัตชีวประวัติของวรรณาทรรปนานนท์ #ศรีดาวเรือง
