Kids จะเล่น

26/09/2025

อีก Blind Spot ของการศึกษาไทย คือการเน้นแข่งขัน จัดอันดับ และทำให้เชื่อว่า “ชนะเท่านั้นจึงมีตัวตน” สร้างคนเก่งเดี่ยว แต่ไม่รอดในทีม เหมือนเครื่องยนต์แรง…แต่ไม่เชื่อมกับเกียร์ ปรากฎรถวิ่งไม่ได้

ในโลกปัจจุบัน Teamwork/Team Player Skills ไม่ใช่แค่ desirable skill แต่เป็น necessary skill จำเป็นต่อการทำงานและการใช้ชีวิต

บางคนอาจคิดว่า “ก็มีทำงานกลุ่มนะ” 😂 แต่งานกลุ่มไม่พอที่จะสร้าง teamwork ค่ะ ทักษะนี้ลึกและซับซ้อน การทำงานกลุ่มท่ามกลาง culture ของการแข่งขัน ฉันต้องทำเกรด ฉันตกอันดับเพราะเธอเก่งขึ้น หรือทำผิดแล้วคะแนนตก สิ่งเหล่านี้ทำให้ทักษะนี้ไม่สามารถเฉิดฉายได้

Team Player Skills ไม่ใช่แค่ทำงานด้วยกันได้ แต่คือหลายทักษะสำคัญ เช่น

• ฟังเป็น พูดเป็น พูดให้คนอื่นเข้าใจ
• สอนงาน เคารพความเห็นต่าง
• ไม่หนีปัญหา คุยเรื่องยากๆ และรักษาความสัมพันธ์หลังจากคุยเสร็จ
• แบ่งงานตามความถนัด รู้ว่าใครมีดีอะไร ช่วยกันแก้ปัญหา ไม่โทษกัน
• กล้ายอมรับความผิดพลาด เห็นความสำเร็จของทีมสำคัญกว่าตัวเอง
• ตัดสินใจโดยดูจากกลุ่ม ยกประเด็นมาคุยอย่างเป็นระบบ
• รับมือกับการเปลี่ยนแปลง ปรับบทบาทเมื่อทีมต้องการ
• ทำงานของตัวเองให้เสร็จและได้มาตรฐาน
• เห็นอกเห็นใจ เข้าใจข้อจำกัดและความรู้สึกของคนอื่น
• รู้ว่าเมื่อไหร่ต้องนำ หรือเมื่อไหร่ต้องตาม และให้พื้นที่คนอื่นโชว์ศักยภาพ

ในวัยทำงานพบปัญหานี้เยอะมาก ทั้ง mindset และการสื่อสาร แม้บางงานดูเหมือนทำเดี่ยวได้ แต่แทบทุกงานในโลกสุดท้ายต้องทำร่วมกันค่ะ

ยิ่งขนาดงานใหญ่ขึ้น ปัญหาซับซ้อนขึ้น การแลกเปลี่ยนไอเดียและพึ่งพาความเชี่ยวชาญของกันและกันยิ่งสำคัญ

Team Player skills ในวัยเรียนไม่ได้เกิดเองได้ เด็กต้องฝึกและได้ประสบการณ์ที่เหมาะสม ส่วนใหญ่ได้จากโปรเจกต์ใหญ่ต่อเนื่อง (Project-Based Learning) หรือกิจกรรมที่ต้องใช้การร่วมมือจริงๆ อันที่ทำเองคนเดียวหรือสองคนไม่ได้ๆแน่ ลักษณะจะประมาณนี้

• เด็กต้องแบ่งงาน แก้ปัญหาร่วมกัน
• ทุกคนมีบทบาทและสลับบทบาทในทีมเพื่อเรียนรู้มุมมองต่างๆ
• มีการสื่อสาร feedback และรางวัลจากความสำเร็จของทีม เด็กจะเข้าใจว่าช่วยเพื่อน = ช่วยทีม = ช่วยตัวเอง

ลองคิดดูสิว่า ถ้าคนที่ทำงานกับเราตอนนี้มีความเป็น Team Player งานทุกอย่างจะง่ายขึ้นแค่ไหน

แพทไม่เชื่อนะ ว่าเราจะสำเร็จ เราจะรวย เราจะเจริญจากการแข่งขันกันเท่านั้น แน่นอนว่าเรามีคู่แข่งทางการค้า แต่แพทเชื่อว่าเราสามารถทำไปด้วยกันได้ ร่วมมือกันทางใดทางหนึ่งได้ และได้ประโยชน์ไปด้วยกัน

22/09/2025

ความมั่นใจของเด็กไม่ได้เกิดขึ้นจากคำปลอบโยนชั่วครั้ง แต่ก่อร่างขึ้นจากบรรยากาศที่เขาเติบโตมา
บ้านที่เขาได้ยินเสียงของตัวเองโดยไม่ถูกตัดทอน
บ้านที่พ่อแม่ไม่เร่งรัดให้เขาเป็นใครที่ไม่ใช่เขา
และบ้านที่แม้ในวันที่เด็กผิดพลาดก็ยังมีคนหนึ่งยืนยันว่า
“ฉันเชื่อว่าลูกจะก้าวต่อได้”
ความเชื่อมั่นจึงไม่ได้ถ่ายทอดผ่านคำพูด
หากผ่านสายตาที่มองอย่างไว้ใจ และการกระทำที่สม่ำเสมอ
ความรู้สึกของ “การมีคุณค่าในสายตาผู้ใหญ่” คือหนึ่งในปัจจัยหลักที่ส่งผลโดยตรงต่อความรู้สึกพอใจและมั่นใจในตนเองของเด็ก
เมื่อพ่อแม่มอบความเชื่อใจ เด็กจะพัฒนาความสามารถในการจัดการกับความท้าทาย และสร้างทัศนคติว่า “ฉันทำได้” สิ่งนี้ไม่ใช่เพียงความมั่นใจปลอม ๆ แต่เป็นฐานรากทางจิตใจที่ทำให้เขายืนได้ด้วยขาของตัวเอง
ในโลกที่เต็มไปด้วยการแข่งขันและการเปรียบเทียบ
เด็กยิ่งต้องการผู้ใหญ่ที่มองเห็นเขาในฐานะ “มนุษย์ที่กำลังเติบโต”
ไม่ใช่เพียงนักเรียนที่จะต้องสอบให้ผ่าน
หรือเด็กดีที่จะต้องทำตามคำสั่งอย่างไร้ที่มา
ความเชื่อมั่นจากพ่อแม่ไม่ใช่เครื่องมือควบคุม
แต่คือต้นทุนในใจลูก ที่จะทำให้เขากล้าเดินออกไปเผชิญโลก
แม้วันหนึ่งเราจะไม่ได้อยู่ข้าง ๆ อีกแล้ว
เพราะเบื้องหลังเด็กที่มั่นใจ ไม่เคยมีพ่อแม่ที่สมบูรณ์แบบ
มีเพียงพ่อแม่ที่ยอมรับความไม่สมบูรณ์ของลูก
และยังคงเชื่อในความเป็นไปได้ของเขาเสมอ

#เพื่อนครอบครัว #กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว #เชื่อในลูกก่อนที่เขาจะเชื่อตัวเอง

22/07/2025

" เด็กทั่วโลกกำลังกลับมาเล่น"

🧶ในยุคปัจจุบันเด็กทั่วโลกกำลังประสบกับภาวะที่พวกเขามีเวลาสำหรับการเล่นอิสระน้อยลงกว่าที่ควรจะเป็น การเล่นอิสระ (Free Play) ซึ่งเคยเป็นหัวใจของการเติบโตและการเรียนรู้ตามธรรมชาติ กลับถูกเบียดเบียนด้วยตารางเรียนที่แน่นขนัด การใช้หน้าจออย่างต่อเนื่อง และพื้นที่สาธารณะที่ไม่เอื้อต่อการเล่นอย่างเสรี เด็กในหลายประเทศจึงมีเวลาว่างลดลง ไม่สามารถเข้าถึงพื้นที่ปลอดภัยในการเล่นและยังต้องเผชิญกับความกังวลของพ่อแม่ที่กลัวอันตรายมากกว่าที่จะเชื่อมั่นในกระบวนการเรียนรู้ผ่านการเล่น
🪵อย่างไรก็ตาม หลายประเทศทั่วโลกกำลังลุกขึ้นมาฟื้นฟูสิทธิในการเล่นของเด็กอย่างจริงจัง โดยเริ่มจากการปรับมุมมองของผู้ใหญ่ การออกแบบเมืองและพื้นที่สาธารณะใหม่ให้เหมาะสมกับการเล่นของเด็ก และการสนับสนุนผู้เชี่ยวชาญที่เข้าใจเรื่องการเล่น เช่น Playworker
🪵ตัวอย่างของประเทศที่ขับเคลื่อนเรื่องนี้อย่างจริงจัง ได้แก่ สหราชอาณาจักร ซึ่งมีระบบ Playwork และพื้นที่เล่นที่ส่งเสริมการเล่นเสี่ยง เช่น การปีน การตอกตะปู การใช้เครื่องมือจริง เดนมาร์กและฟินแลนด์ใช้แนวคิดให้เด็กปฐมวัยเรียนรู้ผ่านการเล่นมากกว่าการนั่งเรียนในห้อง ญี่ปุ่นมีสวนสนุกกลางแจ้งแบบ Play Park ที่ให้เด็กจุดไฟ ทำอาหารกลางแจ้ง และสร้างสิ่งของจากวัสดุธรรมชาติ เยอรมนีมีโรงเรียนป่าที่เด็กใช้เวลาทั้งวันท่ามกลางธรรมชาติ ขณะที่ออสเตรเลียและเกาหลีใต้ก็กำลังเคลื่อนไหวอย่างแข็งขันเพื่อคืนพื้นที่เล่นให้กับเด็กอีกครั้ง
🪵แม้แต่ในประเทศไทยเอง ก็เริ่มมีการขยับ เช่น สนามเด็กเล่นสร้างสุข นโนบายเด็กไทยเล่นเปลี่ยนโลก กระทรวงสาธารณสุข และอีกหลายกลุ่ม องค์กรที่ทำงานด้านการเล่น รวมไปถึงเครือข่ายเล่นเปลี่ยนโลก ซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก สสส. ที่กำลังทำงานอย่างต่อเนื่องในการขับเคลื่อนให้เด็กไทยเข้าถึงการเล่นอิสระ ทั้งในเชิงนโยบาย การสื่อสารสาธารณะ การจัดกิจกรรมพื้นที่เล่น และการอบรมบุคลากร โดยผลักดันให้บทบาทของ Playworker กลายเป็นอาชีพที่ได้รับการยอมรับในสังคมไทย ซึ่งพยายามผลักดันการเล่นอิสระให้เกิดขึ้นในระดับชุมชนและโรงเรียน แต่ยังคงต้องการแรงสนับสนุนเพิ่มเติมจากภาครัฐ พ่อแม่ และครู เพื่อเปลี่ยนระบบที่ยังเน้นผลสัมฤทธิ์ทางวิชาการก่อนสิ่งอื่นใด
🧶สิ่งที่ประเทศต่าง ๆ กำลังขับเคลื่อนร่วมกัน คือ การเพิ่มพื้นที่เล่นกลางแจ้ง ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลาว่างที่เด็กได้เลือกกิจกรรมเอง ยอมรับการเล่นที่มีความเสี่ยงในระดับที่เหมาะสม และออกแบบเมืองให้เป็นมิตรกับเด็กจริง ๆ ไม่ใช่แค่การสร้างของเล่นไว้โชว์
🧶การเล่นไม่ใช่แค่ความสนุก แต่คือกลไกที่หล่อหลอมความคิด ความยืดหยุ่นทางจิตใจ และทักษะชีวิตของมนุษย์ การปล่อยให้เด็กได้เล่น จึงไม่ใช่แค่เรื่องของเวลา แต่คือการคืนสิทธิ ความเป็นเด็ก และการเติบโตที่แท้จริงให้กับพวกเขา
💙ถึงเวลาที่ผู้ใหญ่จะต้องเปลี่ยนมุมมองต่อการเล่น มองเห็นว่าการเล่นก็คือการเรียนรู้ และการเล่นคือการพัฒนาอย่างเต็มศักยภาพของเด็กคนหนึ่ง

“ วันนี้ลูกคุณได้เล่นอิสระหรือยัง”🤔

อ้างอิง
https://ipaworld.org
https://letsplaymore.org
https://www.playwales.org.uk/eng
Starting Strong Reports: OECD
Tokyo Play, Japan Adventure Playgrounds Association https://tokyoplay.jp
https://www.bbc.com/news/education-40367066

26/06/2025

🫧☺️🌻🐝

ชีวิตคนเราต้องพบทั้งความสมหวังและอุปสรรค ไม่ว่าจะเป็นชีวิตประจำวัน การเรียน การทำงาน ความสัมพันธ์ ฯลฯ เพื่อจะยืนหยัดและผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆ เด็กๆ ที่เติบโตไปควรมีความเข้มแข็งทางจิตใจ หรือ จิตใจที่แข็งแรง


ความเข้มแข็งทางจิตใจ ไม่สามารถสร้างได้เพียงชั่วคืน ต้องใช้เวลาบ่มเพาะตั้งแต่เด็ก และพ่อแม่รวมถึงผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิดมีบทบาทสำคัญที่ทำให้ความเข้มแข็งทางใจของเด็กให้มีขึ้นได้

1. ความรักความเอาใจใส่ที่ผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิดควรมีให้เด็กอย่างไม่มีเงื่อนไขตั้งแต่ที่เขายังเล็กๆ ให้เด็กรู้สึกว่าเขามีคุณค่าพอที่จะเป็นที่รัก

2. นอกจากความรักที่มีให้ พ่อแม่ควรทำให้บ้านมีบรรยากาศที่อบอุ่นและปลอดภัย จิตใจที่เข้มแข็งต้องมีพื้นฐานจากจิตใจที่รู้สึกได้ถึงความปลอดภัยเป็นพื้นฐาน พ่อแม่ที่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ทะเลาะและขัดแย้งกันได้แต่พยายามไม่ใช้ความรุนแรงต่อกันทั้งทางคำพูดและทางกาย

3. ความรักและความปลอดภัยจะนำไปสู่พื้นฐานที่ดีของความมั่นคงของจิตใจ เหมือนเสาเข็มแข็งแรงที่ยึดและค้ำจุนบ้านเรือนเอาไว้ เพื่อให้ไม่เอนลมเมื่อเจอพายุใหญ่พัดเข้ามา จิตใจที่มั่นคงก็จะไม่หวั่นไหวซวนเซง่าย หากพบอุปสรรค

4. ต่อมาที่ควรเกิดขึ้นควบคู่ไปกับการให้ความรักความเอาใจใส่ก็คือ การมีเวลาคุณภาพที่มีให้กันและกัน เวลาคุณภาพ คือเวลาที่พร้อมจะรับฟังเด็กและรับรู้ถึงอารมณ์ความรู้สึกเด็ก เด็กเข้าใจว่าผู้ใหญ่พร้อมจะรับฟังและอยู่ตรงนี้เพื่อเขา ทำให้เด็กมีความรู้สึกไว้วางใจ มองโลกในแง่ดี เสริมสร้างความรู้สึกอบอุ่นมั่นคง

5. การปลูกฝังในเรื่องระเบียบวินัย ให้เด็กรู้จักควบคุมความต้องการของตัวเอง ไม่ใช่ตามใจเด็กไปทุกเรื่อง ให้รู้จักที่จะรอคอยให้เป็น เด็กที่อยากได้ก็ได้มาตลอด ไม่เคยต้องรอคอยอะไร เด็กจะมีความอดทนทางอารมณ์ต่ำ ถ้ามีอะไรที่ขัดใจหรือไม่เป็นไปอย่างที่คิด เด็กจะหงุดหงิดไม่พอใจมาก บางคนก็ติดไปจนเป็นผู้ใหญ่ที่เอาแต่ใจ มีปัญหาเวลาอยู่กับคนรอบข้าง

6. การฝึกให้เด็กช่วยเหลือและทำอะไรด้วยตัวเองก็สำคัญ ไม่ใช่อ้างว่าเพราะความรักจึงช่วยเหลือเด็กไปหมดทุกเรื่อง การช่วยไปหมดทุกเรื่องจะทำให้เด็กติดสบาย ถ้าเป็นเด็กเล็กบางครั้งทำให้พัฒนาการล่าช้าได้ เพราะไม่เคยได้ฝึกฝน

7. การที่เด็กได้ลองทำเองและทำได้ เด็กจะรู้สึกว่าตัวเองมีความสามารถ ภูมิใจว่าเขาก็ทำอะไรเองได้ เวลาที่เด็กทำเอง อาจจะลำบากกว่าผู้ใหญ่ทำให้บ้าง ช้ากว่าบ้าง แต่ก็ทำให้เด็กรู้จักเรียนรู้การพึ่งพาตัวเอง เพราะเรื่องจริงก็คือ ผู้ใหญ่คงช่วยเหลือเขาไม่ได้ตลอดชีวิต

8. เวลาที่เด็กมีปัญหา ผู้ใหญ่อาจจะไม่ต้องช่วยเด็กทุกเรื่อง ลองให้คิดแก้ปัญหาเองในเรื่องเล็กๆน้อยๆ ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่อันตรายมากมาย ทักษะการแก้ปัญหา (Problem-solving skill) เป็นเรื่องที่ต้องเรียนรู้ พ่อแม่มากมายที่คอยช่วยแก้ปัญหาให้เด็กทุกเรื่อง เพราะอยากให้ลูกสบาย แต่เมื่อเด็กไม่เคยฝึกด้วยตัวเอง เมื่อเขาต้องเจออุปสรรค เขาจะไม่เข้มแข็ง เกิดความท้อแท้ได้ง่าย

9. การชมเชยให้กำลังใจอย่างเหมาะสมก็มีความสำคัญ เวลาที่เด็กทำอะไรได้ การที่มีคนบอกว่าสิ่งที่เขาทำทำให้เกิดอะไรดีๆ เช่น "แม่ชื่นใจจังที่ลูกช่วยแม่เช็ดโต๊ะทำให้แม่เหนื่อยน้อยลง" จะทำให้เด็กรู้สึกภูมิใจ มีกำลังใจ และรู้สึกถึงความมีคุณค่าของตัวเอง

10. สอนให้เด็กรู้ว่าอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ต่างๆ นั้น เป็นเรื่องธรรมดา และที่สำคัญกว่าคือ การจัดการกับอารมณ์ความรู้สึกให้เหมาะสม เพราะการรู้จักและรับรู้อารมณ์ความรู้สึกตัวเองเป็นเรื่องจำเป็น และเด็กควรต้องยอมรับอารมณ์ความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้ว่าเป็นธรรมดาและเป็นธรรมชาติ ที่คนปกติอาจจะมีได้ ทั้งดีใจ โกรธ เสียใจ ผิดหวัง ฯลฯ

11. เมื่อยอมรับได้ การจัดการอารมณ์ก็จะเป็นไปอย่างเหมาะสมมากขึ้น เช่น โกรธได้ แต่ไม่อาละวาด ไม่หงุดหงิดรุนแรง ตรงนี้จะทำให้เด็กเข้าใจในเรื่องอารมณ์เศร้าในเวลาที่เขาต้องผิดหวัง

12. ในเวลาที่จำเป็น ผู้ใหญ่ควรให้เด็กรู้จักความผิดหวังบ้าง เช่น เวลาที่อยากได้ของเล่น แต่พ่อแม่ไม่ซื้อให้เพราะไม่มีเหตุผลสมควร และควรให้เขาเรียนรู้ที่จะยอมรับความผิดหวัง บางทีเด็กอาจจะมีน้ำตา ร้องไห้ พ่อแม่บางคนทนไม่ได้กับน้ำตาของเด็ก จึงไม่ยอมให้เด็กต้องผิดหวัง ทำให้ยอมไปหมด แต่ความผิดหวังเป็นเรื่องที่ยากจะเลี่ยง ยิ่งโตขึ้น ชีวิตก็มีเรื่องที่ต้องผิดหวังมากขึ้นและหนักหนาขึ้น การที่ให้เด็กสัมผัสความผิดหวังเล็กน้อยบ้างตอนเล็กๆจึงมีความจำเป็น เหมือนวัคซีนที่สร้างภูมิคุ้มกันให้เด็กมีความเข้มแข็งทางใจ

13. ให้เด็กเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบผลจากการกระทำ เพราะบางครั้งเด็กอาจจะทำอะไรผิดพลาดไป หลายๆ ครั้งที่ผู้ใหญ่เห็นเด็กทำผิดแต่ไม่ได้ว่ากล่าวตักเตือน เพราะเห็นใจและสงสาร จริงๆแล้ว การให้อภัยสามารถทำควบคู่ไปกับการสอนให้เด็กได้เรียนรู้ได้ เช่น สมมติว่าเด็กคนหนึ่งโกรธพ่อและขว้างของเล่นพัง เด็กเข้ามาขอโทษ พ่อก็ควรชมเชยที่เด็กสำนึกผิด แต่หลังจากนั้น เด็กควรช่วยเหลือเก็บกวาดตามความสามารถและอาจจะต้องหักค่าขนมสมทบเป็นราคาของที่เสียหาย

14. อย่าลืมยอมรับในตัวตนและให้โอกาสเด็ก เมื่อทำผิดก็ต้องให้เด็กได้เรียนรู้ แต่ผู้ใหญ่ก็ควรให้โอกาสเด็กแก้ตัว ปรับปรุง เด็กจะเข้าใจได้ว่า ทุกปัญหามีโอกาสและทางออก เช่นเดียวกับอุปสรรคที่เขาเจอในชีวิต

15. ผู้ใหญ่ควรจัดการกับความคาดหวังของตัวเองให้เหมาะสม เพราะบางครั้ง สิ่งที่พ่อแม่คิดว่าดีที่สุดสำหรับลูกอาจจะไม่ได้เหมาะสมกับลูกเสมอไป รับฟังความต้องการที่แท้จริงของลูก ปรับให้สมดุลกับความคาดหวังของผู้ใหญ่

16. ผู้ใหญ่และพ่อแม่ควรเป็นแบบอย่างที่ดีให้เด็กเรียนรู้ด้วย เพราะเด็กจะเรียนรู้ได้ดีที่สุดจากการกระทำของผู้ใหญ่ที่เขารักและเคารพ ไม่ใช่จากคำพูดสอนว่าเขาต้องเป็นแบบไหนอย่างไร เช่น หากพ่อแม่ต้องการให้ลูกเป็นคนที่มีจิตใจที่เข้มแข็ง พ่อแม่ก็ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งเป็นตัวอย่าง นั่นก็คือ เมื่อมีอุปสรรคต่างๆ เข้ามาในชีวิต พ่อแม่สามารถจัดการได้อย่างเหมาะสม บางทีผลที่ออกมาอาจจะดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่พ่อแม่ก็ผ่านพ้นไปได้ ลูกก็จะเห็นและเรียนรู้ ในเวลาที่เขาต้องเจอกับเรื่องราวยากลำบาก เขาก็จะสามารถมีสติที่จะจัดการและพร้อมยอมรับผลที่ออกมา ไม่ว่าจะดีหรือร้าย แต่เขาก็จะเข้าใจและยอมรับมันได้


สุดท้ายที่ต้องเข้าใจก็คือ จิตใจที่เข้มแข็งนั้นคงไม่สามารถสร้างได้ในวันสองวัน แต่ต้องใช้ความพยายามและตั้งใจ ความอดทนและเสียสละของพ่อแม่หรือผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิด ค่อยๆ สร้างตั้งแต่เด็กยังเล็กๆ จึงจะได้ผลดี

#หมอมินบานเย็น

20/06/2025

ทับทิมกร๊อบกรอบบบบ

20/06/2025

20/06/2025

10/06/2025

ทำบราวนี่แสนหวาน ง่ายมากสนุกด้วยย

10/06/2025

ตามไปดูกิจกรรมของสนุกๆของพวกเราได้นะคร่า
ช่วงนี้อาจจะไม่ได้เขียนแนะนำเพจมาก แต่เรายังคงเรียนรู้สนุกผ่านการเล่นสนุกอยู่ นะค่ะ 🥰☺️

24/04/2025

#วัยทอง4ขวบ สุดกว่าทุกช่วงวัยที่ผ่านมา..

คำพูดติดปาก “แม่ไม่ต้องๆ หนูโตแล้ว” กับอาการงอน และทำแบบไม่ถาม บอกเลยว่า #ยืนหนึ่ง 🥹