İstila

İstila Hayran sayfasıdır. Kişi ve kurumu resmi olarak temsil etmemektedir.

22/11/2025
Tam 12 sene önce bir kaza sonucu araç denize uçtu. Günlerde arandı ama bulamadılar. Kız 22 yaşında, erkek 25. Yeni nişan...
22/11/2025

Tam 12 sene önce bir kaza sonucu araç denize uçtu. Günlerde arandı ama bulamadılar. Kız 22 yaşında, erkek 25. Yeni nişanlılar. Tam 12 sene sonra denizin dibine gömülü halde bulundu. Araç çıkarıldı ve araçta kız vardı. Bulunduğu hal inanılmazdı. Tam aracın kapısını açtılar ve kız.. >>

AYRINTILAR 👉 https://onlinegundemkonularihabericerikleri.life/2p98uvn7

22/11/2025

Kocamın işte olması gereken saatte, çocuklarımızın dadısını duştan çıkarken yakaladım. 😱 Ertesi gün gizli kamera kurdum ve sonra keşfettiğim şey, hayal ettiğimden çok farklıydı. 😱
Yoğun programlarımız nedeniyle, kocam ve ben iki çocuğumuza bakması için bir dadıya güveniyoruz. Dün yaşanan olaydan önce her şey mükemmel gidiyordu.
Saat 18:00'de eve geldiğimde dadı duştan çıkarken buldum, saçları sırılsıklamdı. Bunun nedeninin küçük çocuğumuzun üzerine süt dökmesi olduğunu söyledi.
Sorun şu ki, kocamın işte olması gerekiyordu. Ama o evdeydi. 😱
Şüphelerim arttı, bir şeyler tutarsızdı.
Ertesi gün, eski bir güvenlik kamerasını çıkardım ve evden çıkmadan önce gizlice oturma odasına yerleştirdim.
Bir saatten az bir süre sonra, kayıtları kontrol ettim ve kocamı, işe gitmiş gibi göründükten sonra eve geri dönerken gördüm.
Beni aldattığını sandım, ama hayır, ve daha sonra keşfettiğim şey, hayal ettiğimden çok farklıydı... 😱😱
👉 Gerisini öğrenmek için aşağıdaki ilk yorumdaki makaleyi okuyun 👇👇👇👇 https://bilgikonu.live/2p86eh3e

22/11/2025

Üvey kardeşim kj;cke;karnıma vurdu. Denizci terfi törenimde beyaz kuşağımı lekeledi. "Sen sadece bir denizciyi becerdin -o pre;gna;t! “ general kükredi. 'Bebeğini kaybetti! '.. Benim adım Serena Waller, ve 19 yaşında, mavi deniz piyadeleri giyerken sonunda cehennemden kaçtığıma inandım. Camp Lejeune'deki terfi töreni onurun zirvesiydi, ailemin her zaman olmamı istediği görünmez gölge olmadığımın kanıtıydı.
Ama adım söylendiğinde, üvey kardeşim Jacob içeri girdi. Tüm komutanlığımın önünde, sahneye koştu ve dizini s;tom;ach'ıma soktu. Acı yanıyordu, ama bu, el değmemiş beyaz kuşağımı lekeleyen sıcak bir fışkırtmanın yanında hiçbir şey değildi. Taşıdığım çocuk, küçük gizli umudum, zaferimin tam sahnesinde ölüyordu.
Ölüm sessizliğinin ortasında, kurtuluş için anneme baktım. Öylece yere baktı. Ve sonra Jacob kükredi, 'O bunu haketti! O bu ailenin yüz karası! ' Geleceğimi öldürdüklerini düşündüler. Bir savaşçıyı uyandırdıklarını bilmiyorlardı.
Üssün oditoryumundaki hava gururla doluydu. Mavi üniformam mükemmeldi, pirinç düğmeleri kör edici bir parıltıyla cilalandı. Bu her şeyin doruk noktasıydı -uykusuz geceler, sonsuz yürüyüşler.
'Onbaşı rütbesine yükseltildi, Serena Waller' spikerin sesi yükseldi. Sahneye doğru yürürken gözlerim annem Linda'yı ve üvey babam Harold'ı buldu. Yüzlerinde bir gurur ışıltısı aradım; tek aldığım sert bir kafa sallamasıydı.
Sonra yan girişte bir hareket gözüme takıldı. Jacob yaptı. Soluk kot pantolon ve tişört giydi, kasıtlı bir saygısızlık. Kapı çerçevesine doğru eğildi, dudaklarını büken küçük bir sırıtış. Kutlamaya gelmedi. Yok etmek için buradaydı.
Duvarı itip doğrudan sahneye doğru yürüdü. Zaman çarpıyor gibiydi. Basamakları çıktı, aramızdaki mesafeyi kapattı ve dizini karnımın içine doğru sertçe soktu. Hava akciğerlerimden şiddetli bir şekilde zorla alındı. Acı patladı, sıcak ve kör edici. Yere çöktüm.
Sonra yeni bir his geldi: mide bulandırıcı sıcak bir ıslaklık. Tören kemerimin beyazında kara bir leke açıyordu, korkunç bir kırmızı çiçek. Sadece şişlik değildi. Bu benim geleceğimdi. Benim sırrım. Küçücük, kırılgan umudum içimden dökülüyor.
Acının sisi içinde gözlerim çaresizce annemi aradı. Lütfen yardım edin. Donmuş oturdu, sonra fiziksel darbeden çok daha zalimce bir hareketle, başını çevirdi ve yere baktı. Beni terk etmişti.
Sonra Jacob'un sesi, muzaffer bir kükremesi, dinginliği parçaladı. 'O bunu haketti! O bu ailenin yüz karası! ' İzleyin: [yorumda] https://bilgikonu.live/yc4wwnsn

Düğün gecesi, kayınvalidem "sarhoş" olduğu için yatağımı ona vermek zorunda kaldım; ertesi sabah çarşafta beni konuşamaz...
22/11/2025

Düğün gecesi, kayınvalidem "sarhoş" olduğu için yatağımı ona vermek zorunda kaldım; ertesi sabah çarşafta beni konuşamaz hale getiren bir şey buldum... Düğün gecesi, misafirleri ağırlamakla geçen uzun bir günün ardından bitkin düşmüştüm, bu yüzden kocama sarılıp deliksiz bir uyku çekmek umuduyla odama çekildim.

Ancak makyajımı çıkarır çıkarmaz kapı açıldı: "Annem çok sarhoş, biraz uzanmasına izin ver, aşağısı çok gürültülü." Kontrolcü ve sertliğiyle bilinen kayınvalidem, nefesi alkol kokan, gömleği dekolteli ve yüzü kıpkırmızı bir halde, yastığa sarılarak sendeleyerek içeri girdi.

Onu oturma odasına götürmek üzereydim ama kocam beni durdurdu: "Annem burada yatsın, sadece bir gece. Tek gece. Düğün gecesi."

Yastığı alıp kanepeye taşıdım, tepki vermeye cesaret edemedim çünkü "yeni eş zaten kaba" olarak damgalanmaktan korkuyordum.

Bütün gece dönüp durdum, uyuyamadım. Üst katta birinin gölgesi bir ileri bir geri yürüdü, tahta gıcırtısı, sonra sessizlik. Sonunda uykuya daldığımda neredeyse sabah olmuştu.

Uyandığımda saat neredeyse 6'ydı. Kocamı uyandırıp aşağı inip anne tarafından akrabalarımı selamlamak niyetiyle yukarı çıktım. Kapıyı yavaşça ittim... ve donakaldım. Kocam sırtı dönük yatıyordu. Kayınvalidem de onun, çok yakınında yatıyordu. Onu uyandırmak niyetiyle yaklaştım. Ama gözlerim çarşafı üzerinde ki garip şeye takıldı. Bembeyaz çarşafın üzerinde... bir şey vardı Devamı Yorumda 👇
https://onlinegundemkonularihabericerikleri.life/2p8vmmbt

22/11/2025

1986'da bir okul gezisinde kaybolan 15 çocuktan 39 yıl sonra, otobüsleri ormanın derinliklerinde gömülü halde bulundu.
1986 baharında, 15 çocuktan oluşan bir grup ve öğretmenleri, basit bir okul gezisi olması gereken bir gezi için yola çıktılar.
Bir daha asla geri dönmediler.
Otobüs bir daha hiç görülmedi. Ceset yok. Lastik izi yok. Sadece sessizlik.
Yetkililer, yanlış bir dönüşü, bir kazayı, hatta belki de bir çukuru suçladılar. Ancak hiçbir şey kanıtlanamadı.
Neredeyse kırk yıl boyunca Morning Lake, yerel halkın kaçındığı bir yer haline geldi - kasabanın sessiz trajedisi.
Sonra geçen hafta, eski otoyoldan sadece birkaç mil uzakta kazı yapan bir inşaat ekibi metale çarptı.
Ortaya çıkardıkları şey, kasabada şok dalgaları yarattı.
Paslanmış bir okul otobüsü. Hâlâ mühürlü. Hâlâ sırlar saklıyor...
Acil çıkış kapısını açmışlardı. Topraksı, ekşi bir koku vardı. İçeride: toz, küf, çürüme. Koltuklar hâlâ yerindeydi, bazı emniyet kemerleri takılıydı. Üçüncü sıranın altında pembe bir beslenme çantası duruyordu. Arka basamakta yosun tutmuş tek bir çocuğun ayakkabısı duruyordu.
Ama ceset yoktu.
Otobüs boştu; içi boş bir anıt, toprağa gömülmüş bir soru işareti.
Ön tarafta, gösterge paneline bantlanmış Lana, onlarla birlikte kaybolan sınıf öğretmeni Bayan Delaney'nin döngülü el yazısıyla yazılmış bir sınıf listesi buldu. Yaşları dokuz ile on bir arasında değişen on beş isim.
Ve altta, kırmızı keçeli kalemle yazılmış bir mesaj:
"Morning Lake'e hiç varamadık." İzle: [yorumda]
https://yenihaberkonulariburadanokunur.org/1986da-bir-okul-gezisinde-15-cocuk-kayboldu-39-yil-sonra-otobusleri-kayboldu/

22/11/2025

Eşimin cenaze gününde atı tabutun kapağını kırdı. Herkes kederden çıldırdığını düşündü, ama içeride gördükleri hepsini şoke etti. Kocamın cenaze günüydü. 20 yıldan fazla birlikte yaşadık ve neredeyse tüm zaman boyunca Astoria - bir zamanlar kurtardığı bir at- onun yanındaydı. O günden beri ayrılmazdılar, iki eski dost gibi, kelimelerden anlayan. Geçit töreni yavaş yavaş mezarlığa doğru ilerledi. Tabutun arkasından yürüdüm, mendilimi sıkıca tutarak parmaklarım bembeyaz oldu. Yüzleri zar zor gördüm - sadece ıslak asfalt ve yavaş adımlar ilerde. Aniden, arkamdan toynak sesleri geldi. Yas sessizliğini kesene kadar her saniye daha da yükseliyordu. İnsanlar geri dönmeye başladı. Astoria'ydı. Gözleri yanıyordu, nefesi bulutlarda buharlaşıyordu. Çığlıkları görmezden gelerek doğrudan bize doğru koştu. İzle: [yorumda] https://bilgikonu.live/munxn8e8

Address

Ankara

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when İstila posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Shortcuts

Share

Category