23/04/2025
Bazen düşünüyorum…
Ne oldu da bir lider, bir komutan, bir öğretmen…
Koskoca bir milletin egemenliğini çocuklara armağan etti?
Sanki dedi ki bize;
“Bu topraklarda artık umut yeşersin.
Gözyaşının yerini kahkaha, savaşın yerini barış, korkunun yerini sevgi alsın.”
Ve çocuklara baktı: Tertemiz kalpleri, koşulsuz sevgileri, sonsuz merakları ile…
Henüz kirlenmemiş düşlerine…
Ve dedi ki:
“İşte gelecek burada. Gelecek, bu kalplerde büyüyecek.” 🥰
Biliyordu;
Her bir çocuk, içinde yeni bir dünya taşıyordu.
Ve o dünya; barışla, sevgiyle, birlikle şekillenebilirdi.
Ama önce hatırlamamız gerekiyordu:
Biz de bir zamanlar çocuktuk.
İçimizde hâlâ yaşayan, konuşmak isteyen o sesi bastırmasaydık…
Belki dünya bambaşka olurdu.
O yüzden 23 Nisan, sadece bir bayram değil…
Bir davet gibi benim için.
İçimdeki çocuğu yeniden duyma daveti…
O saf neşeyi, sınırsız hayal gücünü, kolay affeden kalbi hatırlama vakti…
Ve şunu fısıldıyor kulağıma içimdeki çocuk:
“Ne zaman içindeki çocuğa döner, ona sarılırsan…
İşte o zaman dünya iyileşmeye başlar.”🫂
İyi ki…
İyi ki bu günü çocuklara, yani ışığa armağan ettin canım Atatürk.
Kutlu olsun 23 Nisan.
Kutlu olsun, içimizde hâlâ parlayan o çocuk kalbi. 🇹🇷
Bir his yüklemesi hediye etmek isterim içimizdeki çocuğa 🤗🦋
🌟İçindeki çocuğun hala orada olduğunu, duyulmak, görülmek ve sevilmek istediğini bilmen hissini bilmek ister misin?
🌟Hayatı neşeyle, oyunla, merakla ve güvenle karşılayabileceğini ve bu enerjilerin hayatında güvenli olduğunu bilmek ister misin?
🌟Koşulsuz sevginin çocuk kalbinden doğduğunu ve bu sevgiyi hem vermeyi hem almayı bilmek ister misin?
🌟Atatürk’ün bu ülkeyi çocuklara emanet etmesinin ardındaki derin sevgiyi, güveni ve barışı kalbinde hissedebilmenin mümkün olduğunu bilmek ister misin?
Evet demen yeterli ❤️🇹🇷
