Mutlu Ol

25/09/2025

Ay çekirdeğini daha da özel kılan bir başka f'aydası var ki, çağımızın en mühim rahatsızlıklarından birinin ç'aresi onda!
(DE.TAYLAR İLK YO.RUMDA)

25/09/2025

25/09/2025

Canan Karatay açıkladı: Yıllarca sağlıksız diye yedirmediler! Kaşık kaşık tüketin, insülin hormonunu baskılayan en ö'nemli besin..
(DE.TAYLAR İLK YO.RUMDA)

25/09/2025

Gece tuvalete kalkanlar d!kkat! Meğerse o hastalığın ilk belirtisiymiş
(DE.TAYLAR İLK YO.RUMDA)

25/09/2025

Bidonları hazırlayın bu gece k'esilecek.. K'esilecek yerler
(DE.TAYLAR İLK YO.RUMDA)

24/09/2025

Çok a'şık olmuştum, onunda bana aşık olduğunu biliyordum. Bütün k'ötü huylarından vazgeçtiğine inandırmıştı beni. Hergünümüz dolu dolu geçiyordu, hiç ayrılmıyorduk, çok kıskançtı, kendi ailesinden,merhaba arkadaşlarından bile kıskanırdı, hatta zaman zaman çok tartişmalarımız da olmuştur bu yüzden. Bende onu kıskanırdım, eski eşiyle bile konuşmak zorunda olduğunda deliye dönerdim, konuşma bitene kadar başında beklerdim. Bana hergun hediyeler çiçekler alırdı, seni sevmelere doyamıyorum derdi. Dünyanın en mutlu kadını bendim gibi geliyordu. İş için başka şehirlere gitmesi gerekiyordu ama çoğu zaman bende onunla giderdim. Budefa izmire gidecekti ve İlk defa bana gelmemi teklif etmedi, bu bana çok tuhaf geldi canim sıkılsa da ona belli etmedim. Hazırlandı tam gideceği zaman aşkım sende gelmek istermiydin dedi bana , bu dahada şüphelenmeme neden oldu. Yok canım İzmir çok sıcaktır şimdi hiçte keyfim yok zaten dedim, tamam ozaman sen dinlen keyif yap beni çok özle dedi beni öpüp gitti. Uzun uğraşlar sonucunda, izmirde deniz kenarında bir villa kiraladığını öğrendim, onun aklından bile geçmiyordu bunu yapacağım. Bir kaç saat sonra uçakla hemen İzmire gittim, bir araba kiraladım ve o adrese gittim Zile bastım elim ayağım titriyordu, kapı açıldı ve ben hayatımın ş'o-kunu yaşadım .
(DE.TAYLAR İLK YO.RUMDA)

24/09/2025

Hemşire Ayşe neredeyse üç yıldır Almanyada morgda çalışıyordu. Bu süre içinde her şeye alışmıştı: buz gibi kokuya, sessizliğe, ölülerin hareketsizliğine. Ama zaman geçtikçe, bu işten zengin olunamayacağını daha da iyi anladı. Aldığı maaş ancak bir oda kiralamaya ve biraz yiyecek almaya yetiyordu. Ayşe ise daha fazlasını istiyordu: kendine ait bir ev, uzak ülkelere seyahatler...

Ama dürüstçe çalışarak bu hayallere ulaşması imkânsızdı. İşte bu yüzden gizlice çalmaya başladı.
Ne meslektaşlarından, ne hastaneden... Sadece artık geri dönmeyecek olanlardan. Çünkü insanlar sevdiklerini çoğu zaman mücevherleriyle birlikte morga getirirdi: yüzükler, kolyeler, saatler... Bazen cüzdan ya da araba anahtarıyla bile. Aileler genelde bir şeyin eksildiğini fark etmezdi; çünkü ölümün şoku, her ayrıntıyı gölgelerdi.

Ayşe için bu, "kolay para" olmuştu.
Bir gün morga otuz beş yaşlarında genç bir adam getirildi. Ölüm sebebi: kalp krizi. Üzerinde pahalı kıyafetler vardı, belli ki zengin bir aileden geliyordu. Ama Ayşe’nin gözünden kaçmayan tek şey, adamın parmağındaki kocaman altın yüzüktü. Parlaklığı göz kamaştırıyordu.

“Bunun değeri büyük olmalı…” diye düşündü.

Akşamı bekledi. Nöbetçi doktor çıktıktan, hademe sedyeyi yan odaya götürdükten sonra Ayşe adamla yalnız kaldı. Bu bölümde kameraların bozuk olduğunu biliyordu, kimse fark etmeyecekti.

Yavaşça adamın yanına gitti. Yüzü sakindi, sanki uyuyordu. Ama Ayşe için o artık bir insan değil, sadece bir nesneydi. Eğilip elini uzattı. Yüzüğü çıkarmak için parmağına dokunduğu anda...

Kalbi neredeyse duracaktı!
(DE.VAMI İLK YO.RUMDA)