08/30/2025
😁😁
Αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι θεωρία.
Δεν είναι “έρευνα αγοράς”.
Δεν είναι “δημοσιογραφία”.
Είναι η αλήθεια — όπως τη ζει ένας από εμάς.
Ένας bro, ένας μάγειρας-ιδιοκτήτης, που παλεύει κάθε μέρα να κρατήσει το μαγαζί του ζωντανό σε ένα νησί.
Δεν θέλει το όνομά του στη δημοσιότητα.
Δεν ψάχνει like.
Δεν γυρνάει reels.
Θέλει απλώς να ακουστεί.
Αύγουστος στην Ελλάδα δεν είναι μόνο “διακοπές, ήλιος και cocktails”.
Για εμάς, τους μάγειρες, τους σερβιτόρους, τους μαχητές, είναι πόλεμος.
Κουζίνες που βράζουν, πάσα που ουρλιάζουν, και πελάτες που νομίζουν ότι επειδή πληρώνουν, μπορούν να κάνουν κουμάντο στη ζωή σου.
Κι αυτός εδώ ο chef-owner το λέει όπως είναι.
Χωρίς φιλτράρισμα. Χωρίς marketing.
Μόνο αλήθεια.
🐷 Αύγουστος…
Α ρε Αύγουστε… Η μισή Ελλάδα σ’ αγαπάει και η άλλη μισή σου λέει να φύγεις όσο πιο γρήγορα γίνεται!!
Ε, λοιπόν, εγώ είμαι από αυτούς που σου λένε να φύγεις…
Είμαι από αυτούς τους παραπονιάρηδες ανθρώπους που δουλεύουν στην εστίαση.
Κάθε χρόνο ξέρω πως, εκεί που θα μπεις, Αυγουστε, είναι αυτό που λέω στην κουβέντα, όσο μαγειρεύω, στον φίλο σερβιτόρο:
«Έρχονται τα ζόμπι!»
Να κουνάει το κεφάλι με αγανάκτηση και να μου λέει:
«Υπομονή»… Υπομονή για:
⸻
• «Το τζατζίκι το φτιάχνετε εσείς; Τα ντολμαδάκια είναι δικά σας;;;»
— Όχι, τα παίρνω από το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς και λέω στους 10 μάγειρες-μαχητές μου που έχω στην κουζίνα να ΜΗΝ τα κάνουν.
⸻
• «Θέλουμε τραπέζι για 2» (τσαμπουκαλεμένα, ούτε μια καλησπέρα)
— «Καλησπέρα σας, έχετε κλείσει τραπέζι;»
— «Όχι, γιατί; ΔΕΝ ΕΧΕΙ;;;!!!»
— «Δυστυχώς είναι όλα κλεισμένα, κύριε.»
— «ΕΙΣΤΕ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ!!!»
Όχι, μαλάκα Ελληναρά, ΕΣΥ είσαι απαράδεκτος! Ξέχασα να μυρίσω τα νύχια μου να σου κρατήσω τραπέζι Αύγουστο μήνα που δεν πέφτει καρφίτσα.
⸻
• «Θέλω το χταπόδι ψητό να μου το ψιλοκόψει πολύ λεπτό ο μάγειράς σου και να ρίξει μπόλικο λάδι και λεμόνι!»
— Εννοείται, πασά μου! Θα του πω επίσης να παρατήσει το γκριλ και να βγει έξω να σε ταΐσει κατευθείαν μπουκιά-μπουκιά.
⸻
• «Πού ‘σαι παιδί… τον λογαριασμό και φέρε κάνα γλυκό κερασμένο… και λίγο γρήγορα γιατί βιαζόμαστε.»
— Εννοείται, κύριέ μου! Τα υλικά που αγοράζουμε για να φτιάξουμε γλυκό τα παίρνουμε τσάμπα και γι’ αυτό τα θέλετε τσάμπα.
Όχι, ρε βλάχο, θα σε κεράσω αν είσαι ευγενικός, αν σέβεσαι τους σερβιτόρους και κόψεις αυτό το υφάκι.
Ήρθες στο μαγαζί μου — στο σπίτι μου, γαμημένε λόρδε.
⸻
• «Έχω πιάσει αυτά τα ψάρια. Καθαρίστε τα και ψήστε τα και θα πάρουμε και 2-3 μεζεδάκια.»
— Ωραία, δώσ’ μου ένα 30άρι να δώσω τα 10 στον λαντζιέρη μου που δεν ήξερε ότι πρέπει να καθαρίσει τα ψάρια σου, άλλα 10 στον ψήστη μου και άλλα 10 για το γκάζι που θα τα ψήσουμε, τζαμπατζή μπουρτζόβλαχε.
⸻
• «Είμαστε έτοιμοι να παραγγείλουμε.»
— «Γεια σας, τι θα θέλατε;»
— «Τι είναι καλύτερο; Μπιφτέκια ή γαριδομακαρονάδα; Από ορεκτικά δεν ξέρουμε τι να πάρουμε…»
— Το καλύτερο είναι να φύγει ο Αύγουστος όσο πιο γρήγορα γίνεται, να πάμε κι εμείς κανένα μπάνιο τον Σεπτέμβριο να ξελαμπικάρουμε με τις μαλακίες που ρωτάτε.
⸻
Μάθετε, επιτέλους, να σέβεστε το μαγαζί, τον σερβιτόρο που σας εξυπηρετεί, τον μάγειρα που θα σας αλλάξει και τις γαρνιτούρες…
Τραβάνε κι αυτοί λούκι όπως κι εσείς. Είναι κι αυτοί μαχητές, βιοπαλαιστές.
Απλά, όσο πιο μαλάκας γίνεσαι, τόσο πιο ξινά θα σου βγουν όλα.
⸻
Υ.Γ. Ήρθες για διακοπές να χαλαρώσεις,
όχι να το παίξεις αφεντικό επειδή τρως αγγούρι από το ίδιο σου το αφεντικό.
Εις το επανιδείν.
Α.Π.
