07/19/2025
Είχε πρόβλημα και τους κορόιδεψε όλους: Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού που δεν έπεφτε ποτέ (Pics)
Στο αεροδρόμιο τον υποδέχεται κόσμος και κάποιος κάνει πως του σουτάρει με… αόρατη μπάλα κι εκείνος με θεατρικό μπλονζόν αποκρούει. Τυχεροί πρέπει να αισθάνονται όσοι το είδαν γιατί στη συνέχεια ο Πολέτι δεν το επανέλαβε.
Γράφει ο Θάνος Ιατρόπουλος
Οι νεότεροι φίλοι του Ολυμπιακού θα θυμούνται τον Κοστάντσο. Τον άνθρωπο που ήταν ό,τι πιο κοντινό σε άγαλμα έχει φορέσει ποτέ τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμενο έφηβο στο στήθος. Οι λίγο παλιότεροι θα… αναπολούν τον «θρυλικό» Καζιμιέρσκι, που σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είχε πρόβλημα στα μάτια. Αλλά οι πραγματικοί μερακλήδες γνωρίζουν την αλήθεια. Ο… ιπτάμενος Πολέτι ήταν με διαφορά ο χειρότερος τερματοφύλακας που αγωνίστηκε ποτέ στους Πειραιώτες, παρά το «βαρύ» βιογραφικό του, το οποίο πάντως δεν ήταν αιτία για την οποία δεν μπορούσε να σηκωθεί για να αποκρούσει.
Ιπτάμενος και… Έλληνας
Μπορεί ο Ρίτσαρντ Γκιρ να πρωταγωνίστησε στην ταινία Ιπτάμενος και Τζέντλεμαν, αλλά ο Χοσέ Αλμπέρτο Πολέτι, προσγειώθηκε στην Ελλάδα ως ιπτάμενος (όπως τον αποκάλεσαν οι εφημερίδες) και Έλληνας (όπως αποδέχθηκαν οι αρχές του ελληνικού κράτους). Ήταν η… τίμια δεκαετία του ’70 όπου με κάποιο φανταστικό τρόπο, «δικά μας παιδιά», της ομογένειας δηλαδή, ξεφύτρωναν παντού με μαγικό τρόπο. Από το… τριπάκι της αναζήτησης «γνήσιων» ελληνόπουλων δεν ξέφυγε ούτε ο Ολυμπιακός του Γουλανδρή που τον Απρίλιο του 1972 «ανακάλυψε» τις ελληνικές… ρίζες του διεθνούς Αργεντινού τερματοφύλακα.
Πριν γίνει «Πολέτης» ήταν καλός
Η αλήθεια είναι πως ο Πολέτι ήταν καλό όνομα στα γήπεδα της Νοτίου Αμερικής αγωνιζόμενος για λογαριασμό της Εστουδιάντες. Με την ομάδα της Αργεντινής κατέκτησε τίτλους, με αποκορύφωμα το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1968 και το Διηπειρωτικό Κύπελλο την ίδια χρονιά, κόντρα στη Μάντσετσερ Γιουνάιτεντ. Μία σεζόν αργότερα και με τον ίδιο να φτάνει στο σημείο να φορά τη φανέλα της εθνικής, έρχονται τα ματς με τη Μίλαν για τον ίδιο θεσμό, που αποτελούν την αρχή του τέλους της καριέρας του.
Στα σοβαρά επεισόδια στο παιχνίδι με τους Ιταλούς (διαβάστε περισσότερα εδώ) είναι ένας από τους αρνητικούς πρωταγωνιστές, με συνέπεια να φτάσει στο σημείο να βρεθεί στη… φυλακή από το στρατιωτικό καθεστώς.
Μπόρεσε να μπει ξανά σε γήπεδο προς τα τέλη του 1970, έχοντας όμως αποδεσμευτεί ήδη από την αγαπημένη του ομάδα και βρίσκοντας συμβόλαιο στην Ουρακάν, η οποία όμως σύντομα διαπίστωσε πως κάτι είχε αλλάξει στην ικανότητά του.
Από τη Νέα Υόρκη στον Πειραιά
Κάποια εποχή βρέθηκε να ψάχνει μάταια ομάδα και βρέθηκε να κάνει μόνος προπονήσεις μέχρι και τη Νέα Υόρκη. Κάπου εκεί φαίνεται πως τον ανακάλυψαν κάποιοι «αετονύχηδες» που δεν άργησαν να τον προτείνουν στον Ολυμπιακό. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα. Ο Πολέτι ήταν Αργεντινός και στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή ξένων. Όπως συνηθιζόταν πάντως εκείνη την εποχή, οι ελληνικές αρχές πείστηκαν πολύ εύκολα πως επρόκειτο για… πατριωτάκι κι έτσι απέκτησε την υπηκοότητα που θα του επέτρεπε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στο Καραϊσκάκη…
Στο αεροδρόμιο τον υποδέχεται κόσμος και όπως αναφέρουν μαρτυρίες, κάποιος κάνει ένα μικρό θεατρικό υποδυόμενος ότι του σουτάρει κι εκείνος με μπλονζόν αποκρούει. Τυχεροί πρέπει να αισθάνονται όσοι το είδαν (εάν ισχύει τέτοιο πράγμα) γιατί στη συνέχεια ο Πολέτι δεν το επανέλαβε.
«Άγαλμα»
Στις ανέκδοτες ιστορίες που συνοδεύουν το «βαλσαμωμένο πουλί» είναι και μια φωτογραφία που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα της εποχής και τον δείχνει να ίπταται για να μπλοκάρει την μπάλα. Φήμες λένε πως στην πραγματικότητα είχε απαθανατιστεί όρθιος απλά να την κρατά, αλλά τυπώθηκε πλάγια για να δοθεί η εντύπωση της εκτίναξης! Ο Πολέτι πήρε χρόνο συμμετοχής στα φιλικά ενόψει της επόμενης σεζόν κι εκεί οι πρώτες εμφανίσεις του έδειξαν έναν τερματοφύλακα με άριστη αντίληψη του χώρου και της μπάλας. Τουλάχιστον έτσι ερμηνεύτηκε το γεγονός ότι στο πρώτο σουτ την είδε να φεύγει ψηλά άουτ χωρίς να δοκιμάσει να αποκρούσει. Το ίδιο και τη δεύτερη, με το τόπι να περνά ξυστά από το δοκάρι. Στο τρίτο και φαρμακερό σουτ, που κατέληξε στα δίχτυα, οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν. Ο Πολέτι είχε θέμα.
Πρόλαβε να παίξει στα φιλικά με Αμπερντίν (2-2), το 4-2 επί της Ανόρθωσης (για το Κύπελλο της Μεγάλης Ελλάδας), την Κορίνθιανς (0-2), ΠΑΟΚ (0-1), Λιντς (2-2) και Ρεάλ (1-3). Σε πέντε παιχνίδια δέκα γκολ παθητικό. Δύο τεμάχια ανά ματς. Όχι και ο καλύτερος απολογισμός για έναν «Ιπτάμενο».
Σακατεμένο πόδι
Ο τότε τεχνικός των ερυθρολεύκων, Άλαν Άσμαν, μιλώντας αργότερα αποκάλυψε πως από την πρώτη προπόνηση κιόλας είχε αντιληφθεί πως ο Πολέτι είχε σοβαρό πρόβλημα στο ένα γόνατο, γεγονός που δεν του επέτρεπε να βάλει δύναμη και να εκτιναχτεί. Αντίστοιχο ήταν και το συμπέρασμα του αντικαταστάτη του, Λάκη Πετρόπουλου. Με τη χρονιά να ξενικά και τον Αργεντινό να μην μπορεί να αγωνιστεί ούτε λεπτό, ο Γουλανδρής αποφασίζει να τον στείλει σε ειδικό χειρουργό στην Αγγλία. Όταν επέστρεψε, ο… αόρατος γκολκίπερ τσακώνεται με τον προπονητή και ουσιαστικά «τελειώνει» από την ομάδα. Αν κι εδώ που τα λέμε ήταν ήδη τελειωμένος.
Τελικά, τον Ιούνιο του 1973 αποδεσμεύεται από τον Ολυμπιακό χωρίς να έχει παίξει ούτε ένα επίσημο ματς! Σε συνέντευξή του παραδέχεται πως είχε ένα σοβαρό τραυματισμό σε παιχνίδι με τη Λανούς, που δεν ξεπέρασε ποτέ και δηλώνει πως θα γίνει εισοδηματίας και γαιοκτήμων στα 27 του! «Δεν με απασχολεί επαγγελματικό ή οικονομικό πρόβλημα. Έχω τρία σπίτια. Νοικιάζω το ένα και εισπράττω ενοίκια. Έχω ένα κομμάτι γη, θα επιληφθώ της καλλιέργειας του. Δεν έχω προβλήματα», ήταν τα… τελευταία (από ποδοσφαιρικής άποψης) λόγια του!
