27/11/2025
Moet nooit die mag van ware liefde onderskat nie 😍
Lees 'n voorsmakie uit deur hier:
Die groen jeep kom in volle vaart met die grondpad aangejaag. Die gladde bande gly op die los gruis en die voertuig kom skuif-skuif voor die lughawegebou tot stilstand, sy neus sentimeters van die agterligte van ’n televisiewa af.
Hugo spring haastig uit die jeep.
“Bly, Brutus,” beveel hy die bulhond op die passasiersitplek. Die hond, wat net wou afspring om sy baas te volg, gaan teleurgesteld weer sit. Hy kyk Hugo met verwytende oë aan.
Hugo leun oor die sitplek en krap die hond onder sy ken.
“Vandag is hier te veel mense. Ek weet nie wat gaan aan nie,” troos hy vir Brutus. “Wag vir my, ek is laat. Ek gaan net gou iemand haal, ek is nou weer terug,” sê hy oor sy skouer en drafstap die lughawegebou binne.
Binne kyk Hugo met misnoeë om hom rond. ’n Klein skare mense koek opgewonde voor die twee groot vensters van die aankomssaal saam. ’n Televisiespan en twee fotograwe van die Mail stamp elmboë vir die beste plekke om die lang pote van hulle groot kameras op te stel.
’n Klein vliegtuigie het so pas geland. Die vlieënier en twee portiers is besig om die bagasie uit die vliegtuig te laai: Pienk tasse met blomme op. Groot plat tasse en klein vet tasse. Lang tasse en ronde tasse. Almal met dieselfde pienk blomme op.
“Wat gaan aan?” vra Hugo sommer so in die bondel mense in.
“’n Beroemde skryfster het nou net gearriveer. Almal is hier vir onderhoude en om haar handtekening te vra,” antwoord ’n meisie hom oor haar skouer.
Hugo se hart sak in sy skoene. Sy stowwerige velskoene. Hy d**k aan sy vuil jeep wat daar buite staan, Brutus met sy spoegbek op die passasiersitplek. Hoe gaan hy al daardie goed in die jeep kry? Hoe gaan hy alles skoonhou op die stofpad?
💙 Lees nou hier verder: https://loom.ly/s7EaLqA
💙 Voeg hierdie boek op jou leeslys: https://loom.ly/021qoJM
