ამბროლაურის ხმა

09/07/2025

8 ივლისს, ქალაქ ამბროლაურში, საქართველოს სახალხო დამცველმა, ლევან იოსელიანმა ოფიციალურად გახსნა საქართველოს სახალხო დამცველის აპარატის ახალი რეგიონული ოფისი, რომელიც უზრუნველყოფს რაჭა-ლეჩხუმსა და ქვემო სვანეთში უფლებადარღვევის ფაქტების გამოვლენას და ხელს შეუწყობს სახალხო დამცველის მანდატის ეფექტურ განხორციელებას.

აღსანიშნავია, რომ სახალხო დამცველის წარმომადგენელი რეგიონში 2024 წლის ნოემბრიდან მუშაობს. ახლად გახსნილი ოფისი, ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის თვითმმართველობის მიერ გადაეცა სახალხო დამცველის აპარატს. განახლებული სამუშაო სივრცე ხელს შეუწყობს, რეგიონში სახალხო დამცველის წარმომადგენლის ეფექტურ საქმიანობას ადგილობრივი მოსახლეობის უფლებების დაცვის მიზნით.

სახალხო დამცველის აპარატის რეგიონული ოფისები 10 სხვადასხვა ქალაქში მდებარეობს. რაჭის ახალი ოფისი ამბროლაურში, ბრატისლავა-რაჭის ქუჩა 11 არის განთავსებული.

07/07/2025

სასიხარული ინფორმაცია!!! 🇬🇪საქართველოს კუდოს ნაკრებმა ტრიუმფით დაასრულა მსოფლიო თასის ტურნირი! 🥊🏆

🇬🇪ამბროლაურის ხმა განსაკუთრბით დიდი სიხარულით ულოცავს კუდოს მსოფლიო თასის გამარჯვებულ სასახელო გოგო ბიჭებს რაჭიდან🇬🇪🏔️და მათი მწვრთნელს და აღმზრდელს დავით დუშუაშვილის 🇬🇪🏆

🥇🥊🥋 ვასილ დვალაძე
🥈🥊🥋 ლუკა ნასარიძე
🥉🥊🥋 ანჟელა მომცელიძე

კიდევ ბევრ წარმატებას გისურვებთ მომავალში!❤️

26/06/2025

“რაჭის მარგალიტი” ბუნებრივი კოსმეტიკა რაჭიდან

24/06/2025

სათემო დისკუსიები ადგილობრივ მოსახლეობასთან ონში და ამბროლაურში

2025 წლის 9 ივლისს ონის მუნიციპალიტეტში და 10 ივლისს ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში გაიმართება სათემო დისკუსია/ საკონსულტაციო შეხვედრა თემაზე - ,,ადგილობრივი განვითარება - გამოწვევები და შესაძლებლობები".
აღნიშნული ინიციატივის ფარგლებში, ევროპის საბჭო გიწვევთ შემდეგ თემებზე სამსჯელოდ:

- ახალგაზრდების როლის გაძლიერება ადგილობრივ განვითარებაში.

- განათლებაზე ხელმისაწვდომობის გაზრდა.

- ჯანდაცვა და სხვა სახელმწიფო (მუნიციპალურ) სერვისებზე ხელმისაწვდომობა.

- ტურიზმი და ადგილობრივი ეკონომიკური განვითარების ხელშეწყობა.

კონსულტაცია გაიმართება ევროპის საბჭოს მიერ შემუშავებული საჯარო კონსულტაციების გამართვის ინოვაციური მეთოდოლოგიის - Civic Lab - ის გამოყენებით. შეხვედრის ბოლოს შემუშავდება სამოქმედო გეგმა, რომელიც მოქალაქეებს შემდგომი ნაბიჯების განსაზღვრასა და განხორციელებაში დაეხმარება.
🕦 ღონისძიების გამართვის დრო: 9 და 10 ივლისი, 2025 წელი 11.00-17:00 საათი
📍ღონისძიების გამართვის ადგილი: ამბროლაური (საჭიროების შემთხვევაში, უზრუნველყოფილი იქნება ტრანსპორტირება).
🚀თუ დაინტერესებული ხართ თქვენი თემის განვითარებაში მონაწილეობით, შემოგვიერთდით და გაიარეთ რეგისტრაცია 4 ივლისამდე.
მონაწილეთა რაოდენობა შეზღუდულია და მათი შერჩევა მოხდება შევსებული აპლიკაციის საფუძველზე.
🎯 ️ დარეგისტრირდით, რათა ერთად შევიმუშავოთ წინადადებები ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის განვითარებისთვის. დეტალური ინფორმაცია დამატებით მიეწოდება შერჩეულ მონაწილეებს.
✅საჯარო დისკუსიები ხორციელდება ევროპის საბჭოს ადგილობრივ და რეგიონულ ხელისუფალთა კონგრესის პროექტის „მონაწილეობითი და ადამიანის უფლებებზე დაფუძნებული ადგილობრივი დემოკრატიის ხელშეწყობა საქართველოში"

ონი:
https://docs.google.com/forms/d/1e4T3gUIvR86-qp3YG5_dwo0Ku-gLoXh7UpL4yNSSQpo/edit?pli=1
ამბროლაური:
https://docs.google.com/forms/d/1BCL5CMZylJjhx8KmwHOqbdV10j0SCUYctBe8AiwL8L8/edit

2025 წლის 10 ივლისს ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში გაიმართება სათემო დისკუსია/ საკონსულტაციო შეხვედრა თემაზე - "ამბრო.....

18/06/2025

ზემო კრიხის მთავარანგელოზთა ეკლესია

ეკლესია მდებარეობს ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, სოფელ ზემო კრიხში, მდინარე კრიხულის მარცხენა სანაპიროზე. იგი აგებულია X-საუკუნის ბოლოს და XI-საუკუნის დასაწყისში. ეკლესია ნაგებია თლილი ქვისა და კირისაგან; იგი ერთნავიანი შენობაა ზომით: 13,4X5,7 მეტრი, ხუთწახნაგოვანი შვერილი აფსიდით.

ზემო კრიხის ტაძარი, თავისი გეგმით, ცალნავიანი თემის თავისებურად გართულებულ ვარიანტს წარმოადგენს. საქართველოს ტერიტორიაზე გავრცელებულ ცალნავიან ნაგებობისათვის დამახასიათებელი სამნაწილედი საკურთხევლის ნაცვლად, კრიხის ხუროთმოძღვარს სამნაწილიან ბემა შეუქმნია: საკურთხევლის გვერდით ორი ღრმა და მაღალი, კონქით დახურული ნიშია მოთავსებული. ეს თავისებურება, ისევე, როგორც ორი სარკმლით გაშუქებული ღრმა ბემა და დარბაზის მოკლე, ფართო და მაღალი ფორმა - ზემო კრიხის მთავარანგელოზის ეკლესიას განცალკევებულ ადგილს აკუთვნებს აღნიშნული თემის სხვა ძეგლთა შორის,
ტაძარს შესასვლელი აქვს სამხრეთით და დასავლეთით. სამხრეთის კარის თავი, კარიბჭის კარი და თაღი სამწირველოს სარკმელი შემკულია ჩუქურთმიანი ქვებით; განსაკუთრებულ ყურადღებას იპყრობს კარიბჭის თაღი. იგი აწყობილია ძვირფასად ნამუშევარი ქვებისაგან. ჩუქურთმიანი ქვები ეკლესიას შიგნითაც აქვს სვეტის თავებად, საკურთხევლის ჩრდილო-დასავლეთი კედლის (კანკელთან) ძირს, იატაკთან, კედელში (პირით დასავლეთისაკენ) დატანებულია ქვის ქანდაკება დათვისა და ორი ბელის თავები, რომლებიც ლეგენდის მიხედვით დაუხოციათ ამ ადგილშივე, ყოფილ უდაბურ ტყეში, ეკლესიის აშენების წინ.

ეკლესია გაუახლებიათ 1884 წელს: დასავლეთი ნაწილის თვის სიგრძე მოუმატებიათ ძველი საქალებოს შემოერთებით. ამ განახლების დროს ნაწილი წარწერიანი და ჩუქურთმიანი ქვებისა გათლიათ და კედლებისათვის შეუხმარებიათ.
ორი ოსტატის მიერ შესრულებული ჩუქურთმები, მათი დამახასიათებელი ნიშნებით, საშუალებას გვაძლევს ძეგლის აშენების თარიღი აგრეთვე X საუკუნის უკანასკნელი მეოთხედით განვსაზღვროთ, ზემო კრიხის ტაძრის მასათა განლაგება და ფასადების საერთო გადაწყვეტა მსგავსებას მეზობელ ზემო სვანეთის X საუკ. ხუროთმოძღვრულ ძეგლებთან ჰპოვებს. დეკორატიულ ელემენტების მოხმარების მხრივ--კრიხის ხუროთმოძღვრის ნაწარმოები, ისევე, როგორც რაჭის დანარჩენი ძეგლები (კუდაროს ძეგლები, მრავალძალი, ჯოისუბანი, სალხინო, ზედაშავრა-კვერთი, პატარა ონი, ხიმში, ნიკორწმინდა და სხვ.), საქართველოს სხვა მოწინავე პროვინციათა (ქართლი, ტაო-კლარჯეთი) ძეგლების რიგში დგას.

ზემო კრიხის მთავარანგელოზთა ეკლესია შეისწავლა და დეტალურად აღწერა ისტორიკოსმა და მკვლევარმა გიორგი ბოჭორიძემ. საკმაოდ საინტერესოა მის მიერ დაფიქსირებული ტაძრის კედლებზე არსებული წარწერები და ფრესკები, რადგან გარკვეული მათგანი დროთა განმავლობაში უფრო მეტად დაზიანდა.

ეკლესიას 2006 წლის 7 ნოემბერს, საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულების თანახმად მიენიჭა ეროვნული მნიშვნელობის კულტურის უძრავი ძეგლის კატეგორია

12/06/2025

გენდუშის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია

გენდუშის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია XI საუკუნია პერიოდს მოიცავს,
ბარელიეფზე წმინდა გიორგი შუბით არის გამოსახული რომელოც განგმირავს დიოკლეტიანეს,წმინდანის ამგვარი გამოხატვა ძირითადად ქართულ იკონოგრაფიაში გვხვდება, ასეთივე ბარელიეფები არის ნიკორწმინდის ტაძარზე, სადაც დიოკლეტიანეს განგმირავს წმინდა გიორგი ხოლო გველეშაპს წმინდა თეოდორე ეს გვაძლევს იმის საფუძველს რომ ვივარაუდოთ ეს ტაძრები ერთ ეპოქას უნდა მიეკუთვნებოდეს.

გენდუშის წმინდა გიორგის ეკლესია დარბაზული ტიპისაა, გეგმით ოთხკუთხაა,ეკლესია ნაგებია ფლეთილი ქვით, დუღაბზე; მშენებლობაში გამოყენებულია მოყვითალო შირიმის ქვაც. აფსიდის ჩრდილოეთ მხარეს თაღოვანი ნიშაა მოწყობილი. საკურთხეველში სამხრეთით შემორჩენილია ოთხკუთხა სვეტი. გრძივ კედლებს წყვილი პილასტრი სამ ნაწილად ჰყოფს. პილასტრებიდან გაშლილია კედლის დეკორატიული თაღები. ჩრდილოეთ და სამხრეთ კედლების თაღის მალებში შემორჩენილია სარკმლების კვალი. სამხრეთი, დასავლეთი და ჩრდილოეთი შესასვლელები გარედან არქიტრავული, შიგნით - თაღოვანია; სამივე კარი ნაოთხალია. ეკლესიის ჩრდილოეთ არქიტრავზე ტოლმკლავა ჯვრის რელიეფური გამოსახულებაა; ასეთივე არქიტრავი აქვს დასავლეთ შესასვლელს, რომლის არეები შევსებულია კბილანისებრი ორნამენტით, სამხრეთ შესასვლელის თავზე ჩასმულ ქვის ფილაზე დიოკლეტიანეზე გამარჯვებული წმინდა გიორგის რელიეფური გამოსახულებაა.

მოსახლეობის გადმოცემით 1936 წლამდე ეკლესია ხელუხლებლად ყოფილა შემონახული,შემდეგ საბჭოთა პერიოდში სახურავი გადაუხდიათ და ჩამოშლაც ამის შემდეგ დაწყებულა.

p.s თანდართული ფოტოები ინტერნეტშია მოძიებული და არ ასახავს დღევანდელ მდგომარეობას.

ტექსტზე იმუშავეს:
ანა სოფრომაძე
ლიზი სვანიძე

06/06/2025

ბეთლევის ღვთისმშობლის ეკლესია

ეკლესია დგას ამბროლაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ ბეთლევის ტერიტორიაზე. მიეკუთვნება XV საუკუნეს. დარბაზული ეკლესია აგებული იყო ქვითკირით, გარედან თეთრად იყო შელესილი. შიგნითა კედლები, კამარა და კონქი მთლიანად მოხატული ყოფილა.
ტრადიციული საეკლესიო სიუჟეტების გარდა გამოსახულნი იყვნენ საერო პირებიც. მ. შ. ეკლესიის ამშენებელი ვინმე იაშვილი. ასომთავრულ წარწერებში ეკლესიის აგებისა და მოხატვის თარიღიც (1493) ყოფილა აღნიშნული.
ეკლესიას ჰქონია გალავანი,რომელიც დღეს სრულიად განადგურებულია, თავად ეკლესიისგან მხოლოდ ნანგრევებია შემორჩენილი.

ეკლესიაში ასევე ყოფილა ოქროს ფურცელზე ნაბეჭდი “ბეთლემის” ღვთისმშობლის ხატი,რომელიც ყოფილა ძვირფასი თვლებით მოჭედილი, ხატი 1926 წელს გაუნადგურებიათ.

ტექსტზე იმუშავეს:
ანა სოფრომაძე
ლიზი სვანიძე

28/05/2025

ველტყევის მონასტერი

რაჭის საერისთავოს ერთ-ერთი მთავარი მონასტერი გვიანდელ შუა საუკუნეებში. წერილობით წყაროებში ველტყევის მონასტერი ზოგჯერ „რაჭის უდაბნოს“, „ნათლისმცემლის უდაბნოს“, „სხვავას მონასტრის“ და „სხვავას უდაბნოს“ სახელით არის მოხსენიებული.

მდებარეობდა რაჭის ქედზე, ველტყევის მთაზე, სოფ. სხვავიდან სამხრეთით, დაახლ. 10 კმ-ზე. მონასტრის არსებობა აქ X-XI საუკუნეებიდან ივარაუდება. დაახლ. 1754 წელს როსტომ რაჭის ერისთავს ველტყევის ახალი ეკლესია აუგია, რასაც მოწმობს დასავლეთის შესასვლელის ლაპიდარული წარწერა (ამჟამად დაცულია ამბროლაურის სახვითი ხელოვნების მუზეუმში). გიორგი ბოჭორიძე (1920-იანი წლები) ეკლესიას ასე აღწერდა ეკლესიას: „იგი ერთნავიანი შენობაა 7 X 4,6 მ., დასავლეთით აქვს საქალებო. ნაგებია კლდის ქვისა და კირისაგან. ეკლესიას თაღი აქვს, სახურავი კი არა ხურავს...“
მონასტრის ბერები ფიცრულ სენაკებში ცხოვრობდნენ. 1825 წელს მონასტრის ეზოში იდგა წინამძღვრის ხის სახლი ექვსი ხის სენაკით ბერებისათვის. ამ დროს აქ წინამძღვრიანად ექვსი ბერი იყო. მონასტერს 1825 წლისთვის ეკუთვნოდა 41 კომლი ყმა-გლეხი, ვენახები და სახნავ-სათესი მიწები რაჭის სხვადასხვა სოფელში. 1871 წელს ველტყევის მონასტერი გაუქმდა და საეკლესიო ნივთები ჭელიშის მონასტერში გადაიტანეს. XX საუკუნეში მონასტრის შენობა მთლიანად დაინგრა.

20/05/2025

“ბოლო ზარი” ამბროლაურში 🔔

20/05/2025

დღეს საჯარო სკოლებში "ბოლო ზარი" ირეკება 🔔

ყველა მე-12 კლასელს ვულოცავთ ამ ძალიან მნიშვნელოვან დღეს, ცხოვრების სრულიად ახალი ეტაპის დაწყებას,ახალი ურთიერთობებით, გამოცდილებებით,ახალი მეგობრებით, ახალი პერსპექტივებით და გამოწვევებით.

გისურვებთ ყველა მიზნის მიღწევას და ბედნიერ საქართველოში ცხოვრებას! 🇬🇪

14/05/2025

რა კავშირი აქვს რაჭასთან ჯალალ-ედ-დინს და შაჰ-აბასს?!

რაჭის ულამაზეს სოფელში მრავალძალში (მთის კალთა) უძველესი დროიდან იყო მონასტერი.
სოფლიდან დაახლოებით 3 კილომეტრის დაშორებით, ჭოლევის კლდის დაბოლოებასთან, "ჭიქის ტბის" ზევით, ახლაცაა შენობათა ხავსმოდებული ნანგრევები, რომელთაც ხალხი "ნაეკლესიევს" უწოდებს.
როგორც ჩანს, რაღაც მიზეზის გამო, ბერები აყრილან და კვინწიხის გორის კალთაზე გაუჩაღებიათ სამონასტრო მოღვაწეობა, იქ, სადაც ახლა მრავალძლის წმინდა გიორგის ტაძარია აღმართული.
მრავალძალის ეკლესიის აგება ბაგრატ III-ის მიერ 1010 წელს რაჭის საერისთაოს დაარსებას უკავშირდება.

მრავალძლის წმინდა გიორგის ეკლესიაში მრავალი ისტორიული ნივთი ინახებოდა. სამწუხაროდ 1934 წლის გაზაფხულზე ეკლესია გაძარცულა. გიორგი ბოჭორიძის ცნობით, ყაჩაღებს მთელი ვერცხლეული წაუღიათ. გადარჩენილა ჯალალ-ედ-დინის მუზარადი, გაძარცული შაჰ-აბასის ხმალი და ქარახსები (ყანწები). ჯალალ-ედ-დინის მუზარადის შესახებ ცნობას გვაწვდის "ამირეჯიბთა გვაროვნობითი სიგელი." ამ სიგელიდან ირკვევა, რომ ხვარაზმის სულთანი, ჯალალ-ედ-დინი, იმერეთის საზღვარზე სასტიკად დაუმარცხებია ამერეთიდან გადახვეწილ რუსუდან მეფეს და მის ჯარებს. დასახელებულ ამირეჯიბთა სიგელში ვკითხულობთ: "შევსწირეთ ოდეს წარგჳჩინა თჳთ და ამისად რუსუდან მეფემან ლაშქარსა სპარსისა და გაგუჱმარჯვჳა; მინდორს შევიბენით და ამოვსწყჳდეთ. მოვართჳთ დროშა და თაჯი თჳთვან სულთნისა და გჳყო წყალობა და გჳბოძა ჯილდოდ, რაც ვიაჯეთ."

შაჰ-აბასის ხმლის შესახებ საინტერესო ცნობას გვაწვდის ვახუშტი ბატონიშვილი თავის კაპიტალურ ნაშრომში "აღწერა სამეფოსა საქართველოსა". საყურადღებოა, რომ ეს თაჯი, ესე იგი რკინის საომარი ქუდი, ნიშნად მტერზე გამარჯვებისა მაშინვე შეუწირავთ მთელ იმერეთში სახელგანთქმული მრავალძალის მონასტრისათვის. ამის შესახებ იმავე სიგელში ნათქვამია:
“…და დროშაცა შევსწირეთ მეხოიშნესა (ესე იგი რუსუდან მეფეს) ჩუჱნსა, და თაჯი მრავალძალსა".
იმავე ბრძოლაში მტრისთვის წართმეული შაჰის მთავარი დროშა "ულუმბოს მონასტრის ღვთისმშობლის ხატისთვის" შეუწირავთ, რომელიც შემდგომში მრავალძლის მონასტერში გადაუტანიათ.ვახუშტის ამ ცნობაში განცვიფრებას იწვევს ის ფაქტი, რომ მრავალძალის წმ. გიორგის ეკლესიისათვის საკუთარი ხმალი შეუწირავს ქართველთა მტერს, შაჰ-აბას I-ს. თუმცა ამაზე მეტყველებს სხვა წყაროებიც. ეხება რა შაჰისეული ხმლის ისტორიას, პლატონ იოსელიანი წერს:
“შაჰ აბასმა შენიშნა, რომ ლუარსაბ მეფის ბედის შესახებ მოლაპარაკების დროს (რაც ქალაქ გორში მიმდინარეობდა) იმერეთის ელჩები აფიცებდნენ გიორგი სააკაძეს წმინდა გიორგის სახელით და მისი სასწაულთმოქმედი ხატით იმერეთის დაბა მრავალძალში, რომელიც იმერლების უდიდესი სათაყვანებელი სალოცავი იყო. შეიტყო რა ეს, შაჰმა გადასცა იმერეთის დიდებულებს მათ მიერ თაყვანისმცემელ ტაძარს, და სთხოვა ეს საჩუქარი ტაძრის კედელზე დაეკიდათ. აღნიშნული ხმალი, მეოცე საუკუნის 20-იან წლებში, მოინახულა და აღწერა გიორგი ბოჭორიძემ: "სპარსული ხმალი ტარმოტეხილი; ტარი შეჭედილია ოქროთი და შემკული 1 დიდი, 31 საშუალო და 14 წვრილი თვლით.

01/05/2025

ხვანჭკარა

ხვანჭკარა – სოფელი საქართველოში, რაჭაში, ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: დიდი ჩორჯო, მეორე ტოლა, პატარა ჩორჯო, პირველი ტოლა). გაშენებულია მდინარე რიონის მარჯვენა სანაპიროზე, ამბროლაურ-ქუთაისის საავტომობილო გზაზე.

XVII-XVIII საუკუნეებში ხვანჭკარა უკვე ცნობილი იყო როგორც ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი და ეკონომიკურად დაწინაურებული სოფელი, თუმცა იგი რატომღაც წარმოდგენილი არ არის ვახუშტის „საქართველოს აღწერაში“.
ხვანჭკარა რომ ძველადვე ქვემო რაჭის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი პუნქტი ყოფილა, ამაზე ნათლად მეტყველებს სოფელში შემორჩენილი შუა საუკუნეების დროინდელი თავდაცვითი ნაგებობანი ე.წ. „ქვედა ციხე და „ზედა ციხე“, რომელთაც ჩვენამდე ნანგრევების სახით მოაღწიეს. აქვეა ერთი დარბაზული ეკლესია, რომელიც გვიანდელ შუა საუკუნეებს განეკუთვნება. სოფელი ხვანჭკარა ერთ დროს თავს იწონებდა მოქმედი ეკლესიების, საეკლესიო პირებისა თუ თავად-აზნაურთა სიმრავლით. თუმცა ბუნების სიმკაცრის, ჟამთა სიავისა თუ ადამიათა დაუდევრობის გამო დღემდე არცერთ ტაძარს მოუღწევია, მათგან მხოლოდ ნანგრევებია შემორჩენილი.
მოსახლეობას სალოცავად ერთი ადგილი ამოერჩია და საეკლესიო დღესასწაულებს იქ აღნიშნავდა, “დედაღვთისას” ტერიტორიაზე ეკლესია ადრე არასოდეს ყოფილა. იყო კოლმეურნეობის დიდი ბეღელი, სადაც მოსავალს ინახავდნენ. იქ სხვადასხვა დროს ადამიანებს ეცხადებოდათ ღვთისმშობელი, ხალხმა ის ადგილი მონიშნა, სანთელს ანთებდა და ლოცულობდა. დღეს-დღეობით კი არის მოქმედი ტაძარი ,, დედაღვთისა "

სახელწოდება ხვანჭკარა დიდი ხანია სპეციალისტთა კვლევის საგნად იქცა, მაგრამ მეცნიერულად სანდო, სარწმუნო თვალსაზრისი დღემდე არ მოგვეპოვება. რა თქმა უნდა, აშკარად ხელოვნური და მიუღებელია ხალხური ვერსია, რომლის მიხედვითაც ხვანჭკარა თურმე „ხვნა ჩქარა“-საგან ყოფილა წარმომდგარი: „უმალ აქ ხალხს ჩქარა გაქონებია სახნავში გუთანი“
ვარაუდის სახით შეიძლება დავუშვათ ხვინჭა||ხვინჭკ-ი/ა, რომელიც ქართული ენის ზოგ დიალექტში ნიშნავს. „წვრილი ქვა, კენჭები“, „წყალთ კენჭი“ “ქვის წვრილი ნატეხი“, „ქვიშა-კენჭი"; მოხვინჭკული – მოკირწყლული, მოკენჭილი“ მაშასადამე ხვანჭკარა უნდა გავიგოთ როგორც „ქვავნარი ადგილი“, „კენჭნარა“, „ხვანჭის კარა“.